ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΔΑΣΚΑΛΩΝ ΚΑΙ ΝΗΠΙΑΓΩΓΩΝ ΣΑΜΟΥ

Την Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου 2015 έγινε η Τακτική Εκλογοαπολογιστική Συνέλευση του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών Σάμου και οι εκλογές του σωματείου για την ανάδειξη  του νέου του Διοικητικού Συμβουλίου.

Τα αριθμητικά αποτελέσματα δημοσιεύτηκαν, τα αναφέρουμε κι εμείς με συντομία και συγκριτικά εδώ.

	ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2015	ΜΑΪΟΣ 2015	ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2015
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ	113	77	60
ΔΑΚΕ	50	65	112
ΠΑΣΚ	-	37	-
ΠΑΜΕ	32	31	39
ΑΚΥΡΑ-ΛΕΥΚΑ	17	11	15
ΨΗΦΙΣΑΝ	212	221	226

Από την αρχή σχεδόν φάνηκε πως ο χώρος της συνέλευσης μετατράπηκε σε αρένα αντιπαράθεσης ανάμεσα στους αιρετούς του ΠΥΣΠΕ (ο ένας από τη ΔΑΚΕ, ο άλλος από την ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ), οι οποίοι ήταν και  επικεφαλείς στα ψηφοδέλτια των παρατάξεων τους που κατέβηκαν στις εκλογές (και τελικά εκλεγμένοι!). Τα θέματα δηλαδή της διοίκησης και ποιος προσωπικά τα διαχειρίζεται καλύτερα και «προς όφελος» των συναδέλφων (!;) μονοπώλησαν τη γενική  συνέλευση. Τη στιγμή που όλοι οι εργαζόμενοι και τα δικαιώματά τους βάλλονται βάναυσα, την ώρα που θα έπρεπε να συζητάμε στις συνελεύσεις μας πως μπορούμε να συσπειρωθούμε και να αγωνιστούμε για να σταματήσουμε αυτήν την επίθεση, οι αιρετοί του ΠΥΣΠΕ συνειδητά έστρεψαν το ενδιαφέρον μας στη μεταξύ τους κοκορομαχία! Η γενική συνέλευση μετατράπηκε σε διελκυστίνδα με διαγκωνισμούς παραγόντων!
Και η οποία σε σημαντικό βαθμό τελικά καθόρισε και το εκλογικό αποτέλεσμα. Το συμπέρασμα είναι ότι στο Σύλλογο μας είναι κυρίαρχη η λογική της ανάθεσης, η λογική της αναζήτησης αυτών που θα  διαχειριστούν την κατάσταση και τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε, μόνιμοι και αναπληρωτές. Μια λογική που μετατρέπει τον κάθε συνάδελφο σε θεατή της επίθεσης στα δικαιώματα μας, αντί να είναι συμμέτοχος και συνδιαμορφωτής της αντίστασης και της πάλης που αυτή η επίθεση απαιτεί. Μιαλογική που αφήνει τον συνάδελφο έξω και μακριά απ’ όλα τα ουσιώδη, τα φλέγοντα ζητήματα της εκπαίδευσης και της κοινωνίας γενικότερα (αξιολόγηση, νέος πειθαρχικός κώδικας-αντισυνδικαλιστικός νόμος, συνταξιοδοτικό, μείωση μισθών κ.λ.π.) και του ζητά να τους αναθέτει τους χειρισμούς επίλυσής τους, τον απομακρύνουν τελικά από τη λογική να αγωνισθεί και να παλέψει γι’ αυτά.

Οι Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών τοποθετήθηκαν ανοιχτά και ξεκάθαρα για την απεμπλοκή του κλάδου μας και των συνδικαλιστικών μας οργάνων από τα διοικητικά όργανα και τα υπηρεσιακά συμβούλια, για την προσπάθεια του συστήματος και της κυβέρνησής του να μας κάνει συνδιαχειριστές της πολιτικής του, για τον επικίνδυνο ρόλο της απολίτικης στάσης  μέσα στους συλλόγους και τα σωματεία μας. Η ΔΑΚΕ, η ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ (τόσο μάλιστα ανεξάρτητη, που στις εκλογές για το Δ.Σ. της ΔΟΕ στηρίζει ανοιχτά ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ-ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ!), το ΠΑΜΕ συμμορφώνονται και υιοθετούν αυτές τις τακτικές και καλύπτουν την καθεστωτική ή υποταγμένη στο σύστημα πολιτική τους πίσω από αυτές.

Οι Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών κόντρα στη συνδιαλλαγή, τη συνδιοίκηση και τη μοιρολατρία παλεύουμε για την ανάπτυξη ενός κινήματος ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ-ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ-ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗΣ.

Παλεύουμε ώστε οι εργαζόμενοι και συνολικά ο λαός να οργανωθούν όπου ζουν και εργάζονται για να μπορέσουν να αντισταθούν και να διεκδικήσουν δικαιώματα. Η αναμέτρηση με τον αντίπαλο είναι αναπόφευκτη.

Ενάντια στα δεσμά ΕΕ – ΗΠΑ – ΔΝΤ και στην κυβερνητική πολιτική ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:

• Μόνιμη σταθερή δουλειά με δικαιώματα, με ανθρώπινους μισθούς, με ασφάλιση – περίθαλψη για όλους.
• Να μην περάσει καμιά αξιολόγηση.
• Δημοκρατικές και συνδικαλιστικές ελευθερίες-Να αρθούν ΟΛΕΣ οι συνδικαλιστικές διώξεις!
• Μόνιμους διορισμούς και ενάντια σε διαθεσιμότητα, κινητικότητα, απολύσεις, ελαστικές εργασιακές σχέσεις!
• Δωρεάν σπουδές για όλους και ενάντια στους ταξικούς φραγμούς.
• Συνδικάτα ταξικά και αγωνιστικά-όχι κυβερνητικά και συνδιαχειριστικά.

Νοέμβρης 2015 agkiniseissamou.blogspot.grdeltioake.blogspot.gr

Το επόμενο διάστημα, με την επίθεση να ξετυλίγεται όλο και πιο άγρια και τους κινδύνους από τους πολεμικούς ανταγωνισμούς των ιμπεριαλιστών να μας κυκλώνουν, οι Αγωνιστικές Κινήσεις θα επιδιώξουν να κάνουν τα αναγκαία βήματα για να εκφραστούν αυτές οι αναγκαιότητες στην κατεύθυνση της πάλης και του ζωντανέματος του σωματείου.

Διάβασέ το »

Εκλογική Ανακοίνωση των Αγων. Κινήσεων για το Συλ. Δασκάλων και Νηπιαγωγών Σάμου

ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΑ ΤΥΜΠΑΝΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ.

Τα τύμπανα του πολέμου ηχούν απειλητικά στα αυτιά των λαών. Οι ισχυροί του πλανήτη αιματοκυλούν τους γειτονικούς λαούς. Οι τελευταίες εξελίξεις φέρνουν ένταση των πολεμικών συγκρούσεων, όξυνση των ανταγωνισμών ανάμεσα σε Αμερικάνους, Ρώσους και ευρωπαίους ιμπεριαλιστές, πολλαπλασιασμό των προσφύγων, αναστολή δημοκρατικών ελευθεριών. Η νέα «ευαίσθητη» κυβέρνηση κάνει δηλώσεις συμπάθειας για τους πρόσφυγες αλλά βάζει πλάτη στους θύτες τους, τους ιμπεριαλιστές του ΝΑΤΟ και της ΕΕ που με τη μετατροπή μιας τεράστιας περιοχής σε πεδίο βολής, δημιούργησαν τα κύματα των απελπισμένων προσφύγων.

Η δημιουργία ενός πλατιού και ρωμαλέου αντιπολεμικού αντιιμπεριαλιστικού κινήματος που θα παλεύει για την ανεξαρτησία της χώρας, για τερματισμό των πολεμικών συγκρούσεων, για ειρήνη και που θα στέκεται αλληλέγγυο στους δοκιμαζόμενους λαούς είναι επείγον καθήκον. Οι λαοί πρέπει να παρέμβουν στις εξελίξεις με τα κινήματά τους για να αποτρέψουν ένα γενικευμένο αιματοκύλισμα.

ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΝΤΑΙ, Η ΕΠΙΘΕΣΗ ΟΞΥΝΕΤΑΙ.

Οι κυβερνήσεις αλλάζουν αλλά τα μνημόνια διαδέχονται το ένα μετά το άλλο και η επίθεση στα λαϊκά δικαιώματα αποκτά όλο και μεγαλύτερη ένταση και βάθος. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ αντιγράφει μέχρι λεπτομέρειας τα εκβιαστικά ψευτοδιλήμματα των ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – Ποτάμι για το αναπόφευκτο των μνημονίων και για το μονόδρομο της υποταγής.

Οι αντιασφαλιστικές ανατροπές έχουν κάνει τη σύνταξη άπιαστο όνειρο για τους σημερινούς εργαζόμενους (πόσο μάλλον τους άνεργους) και σχεδόν συμβολικό ποσό για τους συνταξιούχους. Η δωρεάν περίθαλψη ανατρέπεται όλο και περισσότερο, η φτωχομεσαία αγροτιά ξεκληρίζεται και η πρώτη κατοικία βγαίνει στο σφυρί. Η φοροκαταιγίδα δυναμώνει. Όλα συνεχίζονται όπως ήταν πριν τη… μεγάλη ανατροπή (όπως ήθελαν να μας κάνουν να πιστεύουμε) των εκλογών του Γενάρη και ακόμη χειρότερα.

Τα ίδια και στην εκπαίδευση: Νέα μισθολόγια που θα οδηγήσουν σε παραπέρα μείωση του μισθού, αξιολογήσεις, αδιοριστία και στο φόντο αυτής, διάλυση των εργασιακών σχέσεων των μόνιμων, αύξηση ωραρίου, απόλυτη εργασιακή βαρβαρότητα για τους αναπληρωτές-ωρομισθίους συναδέλφους (εργαζόμενοι λάστιχο σε 3 και 4  απομακρυσμένα σχολεία με αμοιβή ψίχουλα, χωρίς καμιά προοπτική) και μαζικές συμπτύξεις τμημάτων.

ΝΑ ΠΡΟΣΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΤΟΠΑΤΕΡΕΣ …

Όλη αυτή η μαύρη πραγματικότητα βρίσκει το λαό στο περιθώριο χωρίς οργάνωση και χωρίς ατμομηχανές στην ανάγκη συγκρότησης και αντίστασής του. Οι συνδικαλιστικές ηγεσίες της συναλλαγής, του ξεπουλήματος και της υποταγής και οι αστικές και ρεφορμιστικές απόψεις των οποίων ήταν φορείς, έφεραν τα πράγματα εδώ. Πραγματική πρόθεση των εργατοπατέρων είναι να περάσουν και τα νέα αντιλαϊκά μέτρα χωρίς σοβαρή αντίσταση.

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι υπάρχει κάτι χειρότερο από τα αμέτρητα μέτρα που έρχονται να προστεθούν σ’ όλα τα προηγούμενα. Η απογοήτευση, η μοιρολατρία, η ανημπόρια, η επικράτηση εντός μας «ότι δε γίνεται τίποτα», τελικά η αποδοχή, η παράδοση στην εξαθλίωση, στη βαρβαρότητα, η υποταγή.

«Εντάξει όλα αυτά αλλά τι να κάνουμε;» Ναι, πράγματι, συναδέλφισσες και συνάδελφοι, αυτό είναι το ζήτημα. Πρώτα-πρώτα όμως να αναγνωρίσουμε σε τι ΔΕΝ πρέπει να ελπίζουμε.Δεν πρέπει να ελπίζουμε:

•  Σε μια… αμοιβαία επωφελή συμφωνία που θα φέρουν τα τραπέζια «διαλόγου» με τους υπουργούς και τη διοίκηση.
• Στις, χωρίς τους εργαζόμενους και τους αγώνες τους, ατελείωτες συζητήσεις εκπροσώπων-συνδικαλιστών στο υπουργείο και στις διευθύνσεις εκπαίδευσης.
• Στις μηνύσεις και τις ατομικές προσφυγές στα δικαστήρια.
• Στην υποκατάσταση των απεργιών και διαδηλώσεων από απεργίες που καλεί η συνδικαλιστική ηγεσία και τις υπονομεύει ταυτόχρονα.
• Στην αναζήτηση «λύσεων» στους αιρετούς και στους διευθυντές που έχουν εκλεγεί με τη ψήφο μας,  αλλά θα κληθούν να παίξουν τον ίδιο με πριν ρόλο.
• Στη συνδιαχείριση με τη διοίκηση.
• Στην αναμονή των νέων εκλογών τόσο βουλευτικών όσο και στα σωματεία μας που θα αλλάξουν δήθεν τους συσχετισμούς που μας προκύπτουν μετά την κάλπη χειρότεροι.

Συμπερασματικά  πρέπει να πεταχτούν στο σκουπιδοτενεκέ όλα αυτά που μας κρατούν στη γωνία θεατές των εξελίξεων και όχι πρωταγωνιστές. Που συντηρούν την παράλυση και την αδράνεια στο κλάδο, που αναπαράγουν το ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟ ΤΗΣ ΗΤΤΑΣ και ΤΗΣ ΥΠΟΤΑΓΗΣ. Οι ηγεσίες των ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, ΠΑΜΕ, ΔΟΕ έχουν αποδείξει εδώ και καιρό πως ούτε θέλουν, ούτε μπορούν να οργανώσουν αγώνες που να αναμετριούνται με όλους αυτούς που μας καταστρέφουν τη ζωή.

… ΣΤΟ ΣΥΛΛΟΓΟ ΔΑΣΚΑΛΩΝ ΝΗΠΙΑΓΩΓΩΝ ΣΑΜΟΥ!

Στο ίδιο μοτίβο της πλήρους αδράνειας και της διατήρησής της, κινείται ο Σύλλογος Δασκάλων και Νηπιαγωγών Σάμουμε την απόλυτη ευθύνη του διοικητικού συμβουλίου. Το Δ.Σ. αποκομμένο από τους συναδέλφους, χωρίς φυσική παρουσία στα σχολεία, χωρίς προπαγάνδα και συμμετοχή στους αγώνες, τις διαδηλώσεις και τις κινητοποιήσεις του κλάδου (τελευταίο παράδειγμα οι γενικές απεργίες), χωρίς καμία αυτοκριτική γι αυτά και με την ενημέρωση να διεκπεραιώνεται μόνο ηλεκτρονικά, ευθυγραμμίζεται (χωρίς εσωτερικό αντίλογο από τις παρατάξεις που συμμετέχουν) στις λογικές της αναμονής, της ήττας, της υποταγής, της συνδιαχείρισης, της συνδιοίκησης. Μια πλήρης αντανάκλαση δηλαδή της κατάστασης των Ομοσπονδιών που καλλιέργησαν και καλλιεργούν την λογική της ανάθεσης αλλά και της προσωπολατρείας των συνδικαλιστών-εργατοπατέρων «των μόνων που παλεύουν για το συνάδελφο και τα δίκια του».

Αυτή τη χρονιά βρεθήκαμε αντιμέτωποι με μια πλήρη κινηματική νηνεμία για την οποία σημαντικό ρόλο έπαιξε η φρούδα ελπίδα για το τέλος των δύο πρώτων μνημονίων που καλλιέργησαν ο ΣΥΡΙΖΑ και οι συνδικαλιστές του, που υιοθέτησε όμως και η ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ (στη ΔΟΕ στηρίζει τις ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ), επιλέγοντας το δρόμο της αναμονής, της αναμονής που άνοιξε το δρόμο για να μας έρθει φρέσκο-φρέσκο το τρίτο μνημόνιο.

Εδώ και χρόνια είμαστε αντιμέτωποι και με την ηττοπάθεια που έχουν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ για τις δυνατότητες του αγώνακαι με την ανασφάλεια που το διακατέχει μην τυχόν και εμπλακεί σε συγκρούσεις με το σύστημα που το ίδιο δεν έχει επιλέξει, αλλά και την συνδιαχειριστική λογική του με στήριξη-συμμετοχή στα ΠΥΣΠΕ. Μπορεί για την κινηματική απραξία των τελευταίων χρόνων να μην είναι βασικά υπεύθυνο το ΠΑΜΕ, όμως δεν ξεχνάμε τη στάση του όταν κρίνονταν πράγματα και οι συνελεύσεις ήταν γεμάτες. Έχει φανεί πολλές φορές (από τους «αγανακτισμένους» του 2011, το Δεκέμβρη του 2008, την επιστράτευση και την απεργία των καθηγητών το 2013, κλπ) ότι όταν ο αντίπαλος «πιέζεται», επιλέγει να μην του δημιουργήσει πρόβλημα.

Αυτή η γραμμή των αυταπατών και του συμβιβασμού της ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ και του ΠΑΜΕ (δυνάμεων που ακόμα αναφέρονται στην αριστερά), αλλά και του μονόδρομου των μνημονίων της ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚ προφανώς και δεν μπορεί να συγκροτήσει σωματεία και αγώνα που θα οδηγεί σε νίκες των εργαζόμενων, όσες ταξικές κορώνες και να έχει, όσες έδρες και να πάρει στο σωματείο και στην Ομοσπονδία! Αυτή η γραμμή που δεν εμπιστεύεται τον κόσμο και τη δύναμη του, δεν μπορεί να σταθεί απέναντι στην επίθεση που δεχόμαστε αλλά, γίνεται πεδίο συνεννόησης στην ΔΟΕ και στον Σύλλογο μας (βλέπε, αντιπροσωπευτικά προεδρεία! και όχι μόνο) με τις δυνάμεις του κυβερνητικού συνδικαλισμού (ΣΥΝΕΚ) και με τις καθεστωτικές παρατάξεις (ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚκαι τις μεταμορφώσεις τους). 

Η ΕΛΠΙΔΑ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ

Όταν τα βρίσκουν στη βουλή, η μόνη αντιπολίτευση είναι οι απεργοί οι διαδηλωτές οι εργαζόμενοι που αγωνίζονται για να υπερασπίσουν τα δικαιώματα τους. Οι ανάσες που χρειαζόμαστε, η καλύτερη ζωή με δικαιώματα στην εκπαίδευση, στην περίθαλψη, στη δουλειά δεν μπορεί να προκύψει παρά μόνο ως αποτέλεσμα αναμέτρησης με αυτούς που μας τη στερούν. Δεν μπορεί να προκύψει παρά μόνο ως αποτέλεσμα ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ και ΠΑΛΗΣ. Στον αγώνα για την ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΛΑΪΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ. Αυτόν τον δρόμο πρέπει ν' χαράξουμε-ανοίξουμε-βαδίσουμε. Γιατί όλα όσα ψάχνουμε σ' αυτόν το δρόμο βρίσκονται, της  σύγκρουσης με την κυβέρνηση, τα ξένα και ντόπια αφεντικά της και τα δεκανίκια της.  Είναι δύσκολος και βασανιστικόςκόντρα στους αρνητικούς συσχετισμούς και στη διαλυτική στάση ΔΟΕ-ΟΛΜΕ αλλά και ο μόνος πραγματικός και αποτελεσματικός. Γιατί το εύκολο, το άμεσο, το “εδώ και τώρα” αποδείχτηκε ψεύτικο και απατηλό.

Οι Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών κόντρα στη συνδιαλλαγή, τη συνδιοίκηση και τη μοιρολατρία παλεύουμε για την ανάπτυξη ενός κινήματος ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ-ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ-ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗΣ.

Παλεύουμε ώστε οι εργαζόμενοι και συνολικά ο λαός να οργανωθούν όπου ζουν και εργάζονται για να μπορέσουν να αντισταθούν και να διεκδικήσουν δικαιώματα. Η αναμέτρηση με τον αντίπαλο είναι αναπόφευκτη.

Ενάντια στα δεσμά ΕΕ – ΗΠΑ – ΔΝΤ και στην κυβερνητική πολιτική ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:

•  Μόνιμη σταθερή δουλειά με δικαιώματα, με ανθρώπινους μισθούς, με ασφάλιση – περίθαλψη για όλους.
• Να μην περάσει καμιά αξιολόγηση.
• Δημοκρατικές και συνδικαλιστικές ελευθερίες-Να αρθούν ΟΛΕΣ οι συνδικαλιστικές διώξεις!
• Μόνιμους διορισμούς και ενάντια σε διαθεσιμότητα, κινητικότητα, απολύσεις, ελαστικές εργασιακές σχέσεις!
• Δωρεάν σπουδές για όλους και ενάντια στους ταξικούς φραγμούς.
• Συνδικάτα ταξικά και αγωνιστικά-όχι κυβερνητικά και συνδιαχειριστικά.

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

Διάβασέ το »