ΜΙΑ ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΓΙΑ ΜΙΑ
ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
Τρία
χρόνια τώρα ο κλάδος μας ως εκπαιδευτικοί και τα δικαιώματά μας βρίσκονται στο
στόχαστρο της κυβέρνησης, με κύριο εργαλείο το νομικό πλαίσιο της αξιολόγησης.
Οι εκπαιδευτικοί, σχεδόν καθολικά, έδειξαν την έντονη αποστροφή τους στις
επιδιώξεις του συστήματος για κατηγοριοποίηση σχολείων και εκπαιδευτικών, για
ασφυκτικό έλεγχο και υποταγή, για τη δημιουργία ακόμη πιο ταξικού και
αφιλόξενου εκπαιδευτικού συστήματος. Με όποια ευκαιρία τους δόθηκε, οι συνάδελφοι
απέδειξαν τη διάθεση τους για αγώνα ενάντια στα σχέδια της κυβέρνησης, για
αγώνα ενάντια στην αξιολόγηση. Έχουμε παρακαταθήκη τη μαζικότατη συμμετοχή στις
-έστω και ελάχιστες- απεργιακές κινητοποιήσεις που κάλεσαν οι Ομοσπονδίες και
τη μαζική συμμετοχή στην απεργία αποχή.
Αντιθέτως
η ΔΟΕ, στη δύσκολη αυτή περίοδο, όπως άλλωστε μας έχει συνηθίσει τα πολλά
τελευταία χρόνια, φάνηκε δυσκίνητη, απρόθυμη, συμβιβασμένη. Συνεχίζει να
διατηρεί τον αγώνα του κλάδου στην εσωστρέφεια των διαδικασιών των συλλόγων
διδασκόντων, αρνείται να οργανώσει τον κεντρικό απεργιακό αγώνα που είναι
αναγκαίος σε μια μάχη τέτοιου επιπέδου και διεκδικεί εμμονικά τον ρόλο του
επίσημου συνομιλητή του Υπουργείου. Στο κλίμα αυτό της διαχείρισης και με τον
ρόλο πάντα του καλού συνομιλητή, η ΔΟΕ (μετά από πρόταση των Παρεμβάσεων) αποφάσισε
τα ενιαία κείμενα ως απάντηση στην αξιολόγηση της σχολικής μονάδας. Τα κείμενα
αυτά αποτέλεσαν οπισθοχώρηση, άνοιξαν τον δρόμο για την εφαρμογή της
αξιολόγησης, βόλεψαν το Υπουργείο που ήθελε να παραδώσει νούμερα συμμετοχής
στις πλατφόρμες και τελικά σπέρνουν αυταπάτες στους εκπαιδευτικούς για τη
δυνατότητα να υπάρξει κάποια άλλη, «καλή» αξιολόγηση.
Ως
Αγωνιστικές Κινήσεις από την πρώτη στιγμή και με σωστή εκτίμηση πως τα
αντανακλαστικά των συναδέλφων είναι πολύ πιο μπροστά από τις διαθέσεις των
συνδικαλιστικών ηγεσιών, απορρίψαμε τα ενιαία κείμενα και καλούσαμε τους
συναδέλφους να μαζικοποιήσουν τις Γενικές Συνελεύσεις για να παρθούν αποφάσεις
πραγματικού αγώνα, με απεργία- αποχή από κάθε διαδικασία της αξιολόγησης,
συντονισμό των πρωτοβάθμιων σωματείων με κατεύθυνση την οργάνωση κεντρικού
απεργιακού αγώνα, με σύσταση επιτροπών αγώνα και απεργιακών ταμείων. Την άποψη
αυτή την αγκάλιασε μεγάλο κομμάτι των συνάδελφων και συγκεκριμένα στον Σύλλογο
Δασκάλων και Νηπιαγωγών Σάμου κατορθώθηκε να παρθεί απόφαση Γενικής Συνέλευσης για απεργία αποχή από κάθε διαδικασία της
αξιολόγησης. Αυτό σημαίνει πολύ απλά ούτε συναντήσεις με συντονιστές, ούτε
ατομικούς φακέλους, ούτε συμμετοχή σε διαδικασία για μέντορες, ούτε εκθέσεις
αυτοαξιολόγησης, ΟΥΤΕ κείμενα (ενιαία ή όχι).
Η
τελευταία ανακοίνωση της Ανεξάρτητης Επικοινωνίας που αναφέρει χαρακτηριστικά «
Για την εσωτερική και εξωτερική
αξιολόγηση των σχολικών μονάδων ως προς το εκπαιδευτικό τους έργο, συνεχίζουμε
και τη νέα σχολική χρονιά, 2023 - 2024, την ίδια επιτυχημένη μορφή των δύο
τελευταίων ετών (στο πνεύμα της απόφασης της 92ης Γ.Σ., αλλά και με την απόφαση
της Γ.Σ του συλλόγου). Δηλαδή με την απεργία αποχή και τα ενιαία κείμενα.»,
όχι μόνο δεν αντανακλά την απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του Συλλόγου, αλλά τη
διαστρεβλώνει και την υπονομεύει, δίνοντας την εντύπωση ότι ενιαία κείμενα
και απεργία αποχή είναι ένα και το αυτό ή ότι πάνε χέρι-χέρι. Η
πραγματικότητα όμως είναι πως η απεργία αποχή από κάθε διαδικασία σημαίνει και
απόρριψη των ενιαίων κείμενων. Απόψεις τέτοιες προκαλούν επί τούτου σύγχυση και
διασπούν τους συναδέλφους , απαξιώνουν την δύναμη των πρωτοβάθμιων σωματείων
και σπέρνουν την ηττοπάθεια. Η απόφαση λοιπόν της Γενικής Συνέλευσης του Συλλόγου δεν ήταν με την απεργία αποχή και τα ενιαία κείμενα, ήταν απεργία αποχή από
ΚΑΘΕ διαδικασία.
Συνάδελφοι/ισσες,
Ο
αγώνας ενάντια στην αξιολόγηση δεν είναι μια γραφειοκρατική διαδικασία που
μένει σε υπογραφές και διαδικασίες μόνο μέσα στους συλλόγους διδασκόντων. Είναι
αγώνας κεντρικής σημασίας για τις συνθήκες εργασίας μας, τα εργασιακά και
συνδικαλιστικά μας δικαιώματα, για το δικαίωμα όλων των παιδιών σε ίση και
δωρεάν εκπαίδευση. Είναι αγώνας ενάντια σε ψηφισμένο νόμο του κράτους και θέλει
οργάνωση, επιμονή και συσπείρωση όλων των συναδέλφων. Τα πρωτοβάθμια σωματεία
μπορούν να ξαναγίνουν όπλο στα χέρια των εργαζομένων μόνο με την ενεργή
συμμετοχή όλων μας. Με αγωνιστικές αποφάσεις μέσα από μαζικές Συνελεύσεις και
την υπεράσπιση αυτών των αποφάσεων, την κριτική σε απόψεις και στάσεις που μας
κρατάνε πίσω και την ανάδειξη απόψεων που θέλουν να παλέψουν κι όχι να
στηρίζονται στα σπασμένα δεκανίκια των
ομοσπονδιών.
Ø ΥΠΟΓΡΑΦΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΤΙΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΑΠΕΡΓΙΑ- ΑΠΟΧΗ/ ΜΕΝΟΥΜΕ ΕΝΩΜΕΝΟΙ
Ø ΥΛΟΠΟΙΟΥΜΕ ΜΑΖΙΚΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΓΙΑ ΑΠΕΡΓΙΑ- ΑΠΟΧΗ
ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ/ ΔΕΝ ΑΝΕΒΑΖΟΥΜΕ ΚΕΙΜΕΝΑ ΣΤΙΣ ΠΛΑΤΦΟΡΜΕΣ ΤΟΥ ΙΕΠ
Ø ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΣΤΙΣ ΓΕΝΙΚΕΣ
ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ
Ø ΕΝΗΜΕΡΩΝΟΥΜΕ ΤΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΓΙΑ ΠΙΕΣΕΙΣ ΑΠΟ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΕΣ
Ø ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΘΕΣΜΙΚΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ
