ΕΞΩ ΝΑΤΟ-ιμπεριαλιστές απ’ τα ΒΑΛΚΑΝΙΑ

ΕΞΩ ΝΑΤΟ-ιμπεριαλιστές  απ’ τα ΒΑΛΚΑΝΙΑ

Ανάγκη   να οικοδομηθεί αντιιμπεριαλιστικό –αντιπολεμικό κίνημα

Ειρήνη – φιλία και αλληλεγγύη με τους γειτονικούς  λαούς.

 «Η  περιοχή και τα ζητήματα που αφορούν τα Δυτικά Βαλκάνια αποτελούν υψηλή προτεραιότητα για την αμερικανική κυβέρνηση» δήλωσε πρόσφατα  αμερικανός αξιωματούχος. Όταν οι ιμπεριαλιστές ενδιαφέρονται για μια περιοχή, οι λαοί πρέπει να ανησυχούν.Αυτό φανερώνουν τα καραβάνια των προσφύγων και η διάλυση χωρών, όπως η Λιβύη,  το Ιράκ, το Αφγανιστάν, η καταστροφή ολόκληρων περιοχών στη Συρία, η πολύπαθη Μ. Ανατολή  αλλά και η μόνιμη αλλά «αφανής» εξόντωση λαών της Αφρικής. Με τραγικά αποτελέσματα και το αίμα τους  πλήρωσαν οι λαοί της πρώην Γιουγκοσλαβίας  το ενδιαφέρον πρώτα  της Γερμανίας  και μετά των ΗΠΑ. Χιλιάδες νεκροί, πρόσφυγες  και  ο διαμελισμός  της Γιουγκοσλαβίας  ήταν το αποτέλεσμα, προκειμένου το ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ να βάλουν πόδι πολιτικά και στρατιωτικά στην περιοχή.

Στις μέρες μας ο ανταγωνισμός των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ -Ε.Ε  Ρωσία –Κίνας  οξύνεται σε επίπεδο παροξυσμού, οι πολεμικές μηχανές εκσυγχρονίζονται, εξαρτημένες χώρες εκβιάζονται για πλήρη ευθυγράμμιση και στοίχιση στα φιλόπολεμα σχέδια τους, υποδαυλίζονται υπαρκτές και κατασκευασμένες διαφορές, ενθαρρύνονται εθνικισμοί και σωβινισμοί με μοναδικό στόχο την υπηρέτηση των συμφερόντων των ιμπεριαλιστών.

Σ’ αυτή την κατεύθυνση οι ΗΠΑ και κύρια για να στριμώξουν την Ρωσία, βιάζονται να εντάξουν και την Π.Γ.Δ.Μ  στο ΝΑΤΟ επιβάλλοντας και στις δυο χώρες να «τα βρουν» σε σχέση με το όνομα της γειτονικής χώρας. Η όποια «λύση» είναι σίγουρο, ότι θα έχει τη σφραγίδα  των ΗΠΑ –ΝΑΤΟ και θα είναι όπλο στα χέρια τους για  κάθε χρήση. Είτε  «ειρηνικής συνύπαρξης», είτε για να υποδαυλίσουν αλλυτρωτικές κινήσεις και εμπόλεμες συρράξεις.  

Όλα τα κόμματα του συστήματος με πρωταγωνιστή την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ_ΑΝΕΛ που ξεχειλίζει από φιλαοαμερικανική υποταγή αποδέχονται τις επιλογές των ΗΠΑ στην περιοχή. Αυτή η στάση είναι συνέχεια  της μετατροπής  της χώρας σε προχωρημένο φυλάκιο των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ, της επέκτασης τω βάσεων στη  Σούδα, της αναβάθμισης των  νατοϊκών στρατηγείων στη χώρα, οι ανακοινώσεις για νέες βάσεις σε άλλες περιοχές,   οι στρατηγικές  συμμαχίες με Ισραήλ και Αίγυπτο, με Σαουδική Αραβία, και οι δηλώσεις διαθεσιμότητας και ετοιμότητας  του Καμένου  για συμμετοχή σε πολεμικές επιχειρήσεις, όπου τους ζητηθεί. Η αστική  τάξη της χώρας εξαρτημένη και υποτελής διαχρονικά στηρίζει την ύπαρξη της στην ξένη «προστασία» και πρόθυμα παραδίδει  τη χώρα και το λαό στους ιμπεριαλιστές  προκείμενου να κάνει μπίζνες στο Αιγαίο ή στα Βαλκάνια ή να αρπάξει «κανένα κοκαλάκι» απ’ τη λεία των ιμπεριαλιστών. 

Όσοι σήμερα  αυτοπροβάλλονται σαν πατριώτες (εκκλησία, φασιστοειδή- ακροδεξιά και συστημικά κόμματα) «υπερασπιζόμενοι το όνομα της Μακεδονίας», είναι αυτοί που  διαχρονικά  στηρίζουν την ξένη εξάρτηση και καλο-υποδέχονται  τους ιμπεριαλιστές σφαγείς  των λαών και είναι αυτοί που αποτελούν τη  θρυαλλίδα για να ανάψουν οι φωτιές του πολέμου αφού γίνονται υποχείρια των ιμπεριαλιστών προς κάθε χρήση. Το ίδιο ισχύει και για την αστική τάξη της ΠΓΔΜ που η εξάρτηση της  έφτασε στο σημείο να δέχεται να της ορίζουν ανοιχτά κυβέρνηση οι ΗΠΑ και οι  «αλλυτρωτικές της κραυγές» οριοθετούνται απ’ τον ξένο παράγοντα.

Συνάδελφοι, χρειάζεται να δούμε την πραγματικότητα όπως είναι:  Μπροστά στην ανοιχτή επέμβαση των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ, Ε.Ε, Ρωσίας στην περιοχή των Βαλκανίων και τη δυνατότητα που τους δίνουν οι εξαρτημένες αστικές τάξεις των χωρών, η αναγκαιότητα ανάπτυξης μαζικού αντιιμπεριαλιστικού –αντιπολεμικού κινήματος προβάλλει επιτακτικά. Ένα κίνημα που θα παλεύει ενάντια στην επαναχάραξη των συνόρων στην περιοχή και θα καλλιεργεί την  αλληλεγγύη και τη  φιλία ανάμεσα στους  γειτονικούς λαούς ενάντια στους κοινούς εχθρούς, τους ιμπεριαλιστές και τις  αστικές τάξεις των χωρών. Οι λαοί των Βαλκανίων δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα μεταξύ τους. Τους «χωρίζουν» τα ξένα συμφέροντα και οι κάθε λογής πατριδοκάπηλοι και εθνικιστές ένθεν  και ένθεν των συνόρων. Οι όποιες διαφορές τους  μπορούν να λυθούν ειρηνικά άμα λείψουν οι μεγάλοι προστάτες και οι κάθε λογής υποτακτικοί τους.  

Διάβασέ το »

Για το υποχρεωτικό 30ωρο των εκπαιδευτικών και τις αντιδραστικές αλλαγές στην εκπαίδευση.

Το υποχρεωτικό 30ωρο των εκπαιδευτικών και οι αντιδραστικές αλλαγές στην εκπαίδευση.

    Προαπαιτούμενο της 3^ης   αξιολόγησης η αύξηση του εργασιακού χρόνου των εκπαιδευτικών, η επιβολή της αξιολόγησης –χειραγώγησης, οι συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων,η  διαμόρφωση ενός πιο ταξικού σχολείου, αποθαρρυντικού για τα παιδιά των εργατών και των πιο φτωχών οικογενειών

  Η  «αναδιατύπωση» του νόμου που ορίζει το εργασιακό ωράριο των εκπαιδευτικών δεν είναι ανώδυνη, όπως διατείνεται το υπουργείο. Κατ’ αρχήν διευρύνει τις εργασίες που ανατίθενται στον εκπαιδευτικό και μάλιστα ενισχύει το ρόλο του Διευθυντή  για να  του αναθέτει όποτε θέλει διοικητικές- γραφειοκρατικές εργασίες ,πέρα απ’ αυτές που αναλάμβανε ως τώρα. Του φορτώνει δηλαδή όλη τη δουλειά των γραμματέων που δεν υπάρχουν στα σχολεία και δεν πρόκειται να προσλάβουν. Τον υποχρεώνει να συμμετέχει στις λεγόμενες παιδαγωγικές συνεδριάσεις για την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου, άρα να συμμετέχει στη αξιολόγηση του ίδιου και των συναδέλφων του. Να συμμετέχει στις «δομές στήριξης» της σχολικής μονάδας, δηλαδή  τη αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας. Προκειμένου δε, να έχει θετικά αποτελέσματα θα «γίνει κυνηγός χορηγών» για να στηρίζεται οικονομικά το σχολείο. Αύξηση ουσιαστικά του και  του διδακτικού ωραρίου, αφού επιβάλλεται η επίβλεψη – απασχόληση των μαθητών  όταν λείπουν καθηγητές. Καταργούν  την  προσμέτρηση της  ώρας σίτισης στις διδακτικές ώρες στην πρωτοβάθμια. Ταυτόχρονα όμως  επιβάλλεται η επίβλεψη  των σχολικών γευμάτων. Αυτό συνεπάγεται, ότι οι δάσκαλοι αναλαμβάνουν την ευθύνη για την ποιότητα  των γευμάτων  που μοιράζουν οι διάφορες εταιρείες στα σχολεία, αλλά και για την καταλληλότητα και την υγιεινή των χώρων σίτισης. Έτσι εξοικονομείται προσωπικό αφού αυξάνεται το ωράριο των εκπαιδευτικών της Πρωτοβάθμιας και ελαχιστοποιούνται οι προσλήψεις των αναπληρωτών. Στοχεύουν σε ένα εκπαιδευτικό πολυεργαλείο, υποταγμένο και χειραγωγημένο, ώστε να  διδάσκει με τη στάση του  τους  μαθητές να αποδέχονται  την εργασιακή αανασφάλεια και τη δουλειά χωρίς δικαιώματα σαν τη μοναδική προοπτική.!!

Να υπενθυμίσουμε, ότι απ’ το  2013 έχει αυξηθεί κατά 2 ώρες το  εβδομαδιαίο διδακτικό ωράριο των καθηγητών στη δευτεροβάθμια και, τα τελευταία χρόνια έχει άτυπα επιβληθεί  η απογευματινή -εκτός ωραρίου- ενημέρωση των γονέων και άλλες δραστηριότητες ( ευρωπαϊκά προγράμματα κλπ) στα πλαίσια της…. προβολής του σχολείου!. Στη διάταξη απαριθμείται στις εργασίες που θα κάνει ο εκπαιδευτικός στο 30ωρο και οι διορθώσεις των διαγωνισμάτων και η προετοιμασία των μαθημάτων. Μόνο σαν ειρωνεία- κοροϊδία  μπορεί να ακουστεί αυτό, αφού δεν υπάρχουν ούτε γραφεία για όλους τους εκπαιδευτικούς, ούτε υπολογιστές, ούτε κατάλληλοι χώροι.

 Είναι αλήθεια ότι υπουργείο και ΜΜΕ διαστρεβλώνοντας την πραγματικότητα  επιδιώκουν να συκοφαντήσουν τους εργαζόμενους στην εκπαίδευση και να τους φέρουν σε αντιπαράθεση με άλλους κλάδους εργαζομένων που βιώνουν πιο άγρια τη βάρβαρη πολιτική  των αντεργατικών μέτρων κυβέρνησης ΕΕ και ΔΝΤ, ώστε να υπονομεύσει τις όποιες αντιστάσεις  εκδηλωθούν. 

Η  δεύτερη διάταξη που φέρνει το πολυνομοσχέδιο  στοχεύει σε νέες συγχωνεύσεις σχολείων ιδιαίτερα στην πρωτοβάθμια όπως αναφέρει με βάση τον αριθμό των μαθητών και την οργανικότητα των σχολείων, δηλαδή πόσοι εκπαιδευτικοί είναι μόνιμοι. Πάνω από 2000 σχολικές μονάδες έχουν συγχωνευτεί ή καταργηθεί τα τελευταία  χρόνια, ενώ τη φετινή σχολική χρονιά εκπαιδευτικοί μαθητές και γονείς βρέθηκαν αντιμέτωποι με την απόφαση του υπουργείου να καταργήσει τα ολιγομελή τμήματα και ειδικότητες στα ΕΠΑΛ. Με θράσος το υπουργείο συγκρίνει το κόστος της μεταφοράς  μαθητών σε απομακρυσμένα, από τον τόπο κατοικίας τους,  σχολεία με το κόστος  λειτουργίας του σχολείου και θα αποφασίζει για το κλείσιμο ή όχι. Αδιαφορεί για το  ότι μικροί μαθητές θα μετακινούνται καθημερινά δεκάδες χιλόμετρα.  Μοναδικός στόχος η εξοικονόμηση προσωπικού και χρήματα απ’ τη λειτουργία των σχολείων Επιστροφή στη δεκαετία του ’60 που τα σχολεία υπήρχαν μόνο στις μεγάλες πόλεις. Η ΟΛΜΕ  αναφέρει   για 430 σχολεία  τα οποία θα κλείσουν με την αναμοριοδότηση  με την οποία αυξάνεται ο αριθμός των μαθητών που «απαιτούνται» για να λειτουργήσουν, ειδικότητες ή  κατευθύνσεις στα ΓΕΛ με αποτέλεσμα  πολλά επαρχιακά σχολεία να  κλείσουν

Η αντιδραστική επέλαση στα δικαιώματα στις σπουδές της νέας γενιάς και των εργασιακών δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών δεν θα σταματήσει στην ψήφιση των προαπαιτούμενων για τη 3^η αξιολόγηση.

Το «Νέο» Λύκειο,η   αυτοαξιολόγηση –αυτονομία σχολικής μονάδας,  η ενοποίηση  των ειδικοτήτων των  εκπαιδευτικών,  η αδιοριστία και η  μονιμοποίηση της ελαστικής εργασίας, η αξιολόγηση –πειθάρχηση, το χτύπημα των δημοκρατικών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων   είναι τα μέτωπα που έχουν μπροστά τους οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές, μαζί με τη συνεχιζόμενη επίθεση στο δικαίωμα στη ζωή του συνόλου των εργαζομένων και της νεολαίας. Ενάντια σ’ αυτήν επίθεση πρέπει να οικοδομηθεί μαζικός, παρατεταμένος αγώνας αντίστασης και διεκδίκησης. 

Διάβασέ το »