Σέρνουν στα δικαστήρια την απεργία-Υλοποιούν τους αντιλαϊκούς νόμους που ψήφισαν
Κόντρα στην
αντιδραστική νομιμότητα, να απαντήσουμε με αγώνες
Οι Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών καταγγέλλουν με τον πιο
κατηγορηματικό τρόπο την κυβέρνηση, το υπουργείο και την δικαστική απόφαση που
βγάζει παράνομη τη στάση εργασίας της ΟΛΜΕ που είχε κηρύξει για τη Δευτέρα
28/6.
Δεν πρόλαβε να γίνει γνωστή η στάση εργασίας της ΟΛΜΕ στα μέλη της και
η υπουργός Παιδείας κατέφυγε στα δικαστήρια στηριγμένη στον νέο αντεργατικό
νόμο Χατζηδάκη. Η απεργία ήταν παράνομη επειδή «δεν προηγήθηκε η τετραήμερη
γνωστοποίηση της στάσης εργασίας», «δεν προχώρησε η ΟΛΜΕ σε δημόσιο διάλογο με
το ΥΠΑΙΘ», «δεν έχει οριστεί το προσωπικό ελάχιστης εγγυημένης υπηρεσίας και το
προσωπικό ασφαλείας». Όταν η Δικαιοσύνη πρέπει να αποφανθεί για απεργίες,
κινείται ταχύτατα. Στο άψε σβήσε πάρθηκε η απόφαση για απαγόρευση της στάσης
εργασίας της ΟΛΜΕ.
Ο πρωθυπουργός προανήγγειλε την απόφαση του δικαστηρίου πανηγυρίζοντας
που δεν θα μπορεί πια κανένα άλλο συνδικαλιστικό όργανο να την καλύψει. Ένα ένα
τα άρθρα του νόμου Χατζηδάκη εγκαταλείπουν το χαρτί και παίρνουν θέση μάχης.
Κινούνται σαν στρατός εναντίον μας. Όσοι συνεχίζουν να λένε πως «ο νόμος θα
μείνει στα χαρτιά», απλά κοροϊδεύουν συνειδητά. Δεν θέλουν και δεν μπορούν οι
ίδιοι να οργανώσουν αγώνες για την ανατροπή του.
Οι συνδικαλιστικές ηγεσίες πρόσφεραν και προσφέρουν χωρίς αναστολές τις
υπηρεσίες τους στην κυβέρνηση. Δεν φαίνεται να έχουν συνειδητοποιήσει πως τους
φτύνει και δεν βρέχει. Έβαλαν πλάτη να περάσει ο αντιλαϊκός νόμος, ακυρώνοντας
την απεργία στις 3/6, έθεσαν οι ίδιες
θέμα προσωπικού ασφαλείας εξαιρώντας από την απεργία στις 16/6 όσους
εμπλέκονταν στις Πανελλαδικές εξετάσεις, αυτή την «ιερή αγελάδα» που κανείς δεν
μπορεί να ακουμπήσει. Τώρα η κυβέρνηση στέλνει μήνυμα, πως όλες οι εξετάσεις
είναι ιερές, όπως οι εισαγωγικές για τα περίφημα πρότυπα σχολεία και αύριο ό,τι
άλλο σκεφτεί.
Η ΟΛΜΕ και το ΠΑΜΕ κάνουν λόγο για απεργία που δεν στόχευε τις
εξετάσεις αλλά θα γίνονταν για τις συνθήκες εργασίας των εκπαιδευτικών που
εμπλέκονται σε αυτές. Δεν καταγγέλλουν, απολογούνται. Δεν λένε τίποτα για την ΕΒΕ που θα πετάξει
δεκάδες χιλιάδες υποψήφιους έξω από την τριτοβάθμια, για την κατηγοριοποίηση
των σχολείων και την ένταση της ταξικότητας, για τους νέους νόμους που
δρομολογούνται.
Η προσφυγή της κυβέρνησης στη δικαιοσύνη δείχνει τη σκληρή γραμμή που
θα ακολουθήσει. Στις δύσκολες συνθήκες που δημιουργούνται, οι εργαζόμενοι στην εκπαίδευση, τον πιο μαζικό
κλάδο εργαζομένων, πρέπει να οργανώσουν την πάλη τους για να καταργήσουν τους
αντιδραστικούς νόμους. Άλλος δρόμος δεν υπάρχει.
Η απαγόρευση της απεργίας και οι ανακοινώσεις για τα νέα νομοσχέδια
στην εκπαίδευση κάνουν περισσότερο από ποτέ αναγκαία τη σύγκληση έκτακτων
γενικών συνελεύσεων των σωματείων ΕΛΜΕ και ΣΕΠΕ. Η λήξη της σχολικής χρονιάς
δεν σημαίνει λήξη της συνδικαλιστικής δράσης.
Οι εργαζόμενοι έχουν τη δυνατότητα να εκφράζονται μόνο μέσα από τις
γενικές συνελεύσεις των σωματείων τους. Αυτές πρέπει να γίνονται, να είναι
μαζικές, να συζητούν, να αποφασίζουν και να υλοποιούν τις αποφάσεις τους. Η πάλη
των εργαζόμενων θα διεξαχθεί στο εχθρικό τοπίο που διαμορφώνουν οι νέοι νόμοι
και ο συμβιβασμός των συνδικαλιστικών ηγεσιών. Ο αγώνας χρειάζεται θυσίες και
επιμονή. Άλλος δρόμος δεν υπάρχει
Κάτω ο
αντεργατικός νόμος Χατζηδάκη
Κάτω οι
νόμοι Κεραμέως
