Ψηφίστε- Στηρίξτε το Ψηφοδέλτιο Αγωνιστικών Κινήσεων Εκπαιδευτικών!

 

Να ενισχυθεί η γραμμή της ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ, ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ ΚΑΙ ΠΑΛΗΣ

Τις μέρες μας σκοτεινιάζουν ο πόλεμος στην Ουκρανία, η γενοκτονία των Παλαιστινίων από τους σιωνιστές του Ισραήλ, οι απειλές των ιμπεριαλιστών για νέο παγκόσμιο πόλεμο με χρήση πυρηνικών και η διάλυση των εργατικών κατακτήσεων των τελευταίων 150 χρόνων. Η κυβέρνηση της ΝΔ μετατρέπει τη χώρα σε ορμητήριο των φονιάδων των λαών Αμερικάνων και του ΝΑΤΟ, στοιχίζεται πίσω από τους πολεμικούς σχεδιασμούς τους εκθέτοντας τον λαό και τη νεολαία σε μεγάλους κινδύνους. Η πολιτική της, που γίνεται ολοένα πιο σκληρή, πιο κυνική, πιο άδικη, που βυθίζει τον λαό στη φτώχεια, υπηρετεί το σύστημα της εξάρτησης και της καταπίεσης. Έχει θέσει στόχο να διαλύσει το σύνολο των κατακτήσεων και των δικαιωμάτων μας και να εξαλείψει τη δυνατότητα να αντιστεκόμαστε, να αγωνιζόμαστε και να διεκδικούμε. Μας θέλουν σκλάβους στη δουλειά και στη ζωή, κρέας για τα κανόνια τους.

Στην εκπαίδευση με απανωτά μέτρα επιτίθενται στα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών και στο δικαίωμα των παιδιών του λαού να σπουδάσουν. Επιδιώκουν ένα σχολείο ταξικό, τοξικό, εχθρικό στη νέα γενιά, κατηγοριοποιημένο, φτηνό για το κράτος, ακριβό για τον λαό, ένα κάτεργο πειθάρχησης της νεολαίας. Με τους εκπαιδευτικούς τρομοκρατημένους στο ρόλο του τελικού ιμάντα μεταβίβασης της αντιδραστικής πολιτικής στους μαθητές. Με την ενεργοποίηση όλων των αντιδραστικών νόμων επιχειρούν να επιβάλλουν «σιγή νεκροταφείου», τρομοκρατώντας, απαγορεύοντας απεργίες, με διώξεις, ΕΔΕ, με ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής και πολιτικής δράσης. Με τον μισθό να ξοδεύεται για τα απολύτως απαραίτητα από τις πρώτες μέρες του δεκαπενθήμερου. Επιδιώξεις χρόνων του συστήματος, όπως η ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων και η παρουσία της αστυνομίας στα δημόσια πανεπιστήμια, γίνονται πραγματικότητα. Ετοιμάζουν το ψηφιακό σχολείο της τηλεκπαίδευσης, της αμορφωσιάς και της εντατικοποίησης, χωρίς σχολεία και εκπαιδευτικούς για τα φτωχά παιδιά.

Όμως, η νεολαία ξεσηκώθηκε στα Πανεπιστήμια των ΗΠΑ και της Ευρώπης για να σταματήσει η γενοκτονία των Παλαιστινίων. Οι φοιτητές στη χώρα μας βγήκαν στους δρόμους ενάντια στα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Οι εκπαιδευτικοί δίνουν επίμονα τη μάχη κατά της αξιολόγησης. Τα μηνύματα της αντίστασης και του αγώνα έρχονται από παντού. Τα κινήματα των λαών, των εργαζομένων και της νεολαίας πρέπει να αντιμετωπίσουν τους εχθρούς τους και να αναμετρηθούν με τις αδυναμίες τους.

Για αγώνες μιλάνε πολλοί αλλά εξαντλούν το κάλεσμα στην κάλπη. Στην κάλπη των ευρωεκλογών που τάχα θα τιμωρήσει την κυβέρνηση ή στην κάλπη του σωματείου για να αλλάξουν οι συσχετισμοί στα διοικητικά συμβούλια. Ό,τι κι αν βγάλουν οι κάλπες, η κυβέρνηση δεν θα σταματήσει την επίθεση και οι συνδικαλιστικές ηγεσίες δεν θα αλλάξουν πορεία. Παραμένει πάντα η ανάγκη συγκρότησης πραγματικών αγώνων στους δρόμους, με απεργίες και διαδηλώσεις.

93^η  Τακτική Γενική Συνέλευση της ΔΟΕ: μακριά από τον κλάδο και τα προβλήματά του

Με την εισήγηση του ΔΣ της ΔΟΕ στην 93^η Τακτική Γενική Συνέλευση του Κλάδου( Συνέδριο ΔΟΕ), η συνδικαλιστική ηγεσία ευλογεί τα γένια της, καλεί το υπουργείο σε διάλογο και όχι τον κλάδο σε αγώνα. Δεν εισηγείται κανένα πρόγραμμα δράσης. Όλα θα υλοποιηθούν στο τραπέζι του διαλόγου, χωρίς φωνασκίες και κλείσιμο σχολείων! Σε κοινή γραμμή πλεύσης κινήθηκαν και κινούνται οι παρατάξεις που εκπροσωπούνται στο Δ.Σ. της ΔΟΕ. Η διαφοροποιήσεις τους το τελευταίο διάστημα και οι κριτική που ασκεί η μία στην άλλη, εξυπηρετεί εκλογικούς λόγους. Η ομοφωνία και η συνεργασία σε επίπεδο κορυφής, οδήγησε τη βάση σε αδράνεια, σε απλό παρατηρητή και εκτελεστή των αποφάσεών τους. Μια δράση στην οποία απουσιάζουν οι γενικές συνελεύσεις, οι κανονικές απεργίες και οι διαδηλώσεις. Το ζητούμενο είναι η ενεργοποίηση του κλάδου, το ξεπέρασμα της συνδικαλιστικής ηγεσίας και η ανάπτυξη πραγματικού κινήματος με τους εκπαιδευτικούς διαχειριστές ενός αγώνα ανατροπής και διεκδίκησης.

Με την εισήγησή του, το Δ.Σ. της ΔΟΕ:

§  Ζητά την «αναβάθμιση» της Ειδικής Αγωγής αλλά κρύβει πως είναι συνειδητή επιλογή της κυβέρνησης και του συστήματος να πεταχτούν οι μαθητές με δυσκολίες στον καιάδα και προπαντός ποιοι είναι οι λόγοι που πολλαπλασιάζονται οι δυσκολίες. Οι «εποικοδομητικές» προτάσεις συγκαλύπτουν τις αιτίες και τις λύσεις των προβλημάτων.

§  Ζητά τη «θωράκιση των εκπαιδευτικών στην άσκηση των καθηκόντων τους» αλλά δεν λέει πως η δαιμονοποίηση, η εντατικοποίηση και η καθημερινή εξόντωσή τους είναι ταυτόχρονα επιλογή και αποτέλεσμα των πολιτικών επιλογών της κυβέρνησης και συνδέονται άμεσα με την αξιολόγηση.  Η πρότασή της για σύνταξη κανονισμών λειτουργίας των σχολείων που θα λύσουν, τάχα, «βασικά ζητήματα ορίων ευθύνης» είναι επικίνδυνη. Το μεγάλο ζήτημα που έχει προκύψει με τις συνδικαλιστικές και πολιτικές διώξεις αγωνιστών εκπαιδευτικών δεν το θίγει καν.

§  Ζητά την ολική επαναφορά του ρουσφετολογικού μηχανισμού των αιρετών και την αναβάθμιση του ρόλου τους. Να ρυθμίζουν σε ατομική βάση και «κατόπιν ενεργειών τους» τις υπηρεσιακές  μεταβολές των εκπαιδευτικών και τα εργασιακά ζητήματα και να παρακάμπτουν τον συνδικαλιστικό αγώνα.

Η ημερήσια διάταξη του Συνεδρίου εξαφανίζει την αξιολόγηση, το βασικό μέτωπο πάλης του κλάδου  λέγοντας απλά πως ο αγώνας είναι νικηφόρος, άρα καλά τον οδηγεί η συνδικαλιστική ηγεσία κι έτσι να συνεχίσει! Να ζητά, δηλαδή, την «αλλαγή του θεσμικού πλαισίου της αξιολόγηση» και όχι την ανατροπή της. Να χαρακτηρίζει την ατομική αξιολόγηση ως «αντιεπιστημονική -αντιεκπαιδευτική», άρα μπορεί να υπάρξει μια άλλη… καλή επιστημονική και παιδαγωγικά σωστή αξιολόγηση. Να προκηρύσσει ξανά και ξανά την απεργία/αποχή για την ατομικής αξιολόγησης και ταυτόχρονα να την εκφυλίζει σε ατομική υπόθεση του κάθε εκπαιδευτικού αφού δεν πρέπει να ενοχλούμε όσους «θέλουν» να αξιολογηθούν. Να καλεί σε συμμετοχή στην αυτοαξιολόγηση με Ενιαία Κείμενα, τα οποία επιβλήθηκαν στον κλάδο με τον εκβιασμό της ενότητας και του «κάνουμε κάτι όλοι μαζί». Αποδεικνύεται περίτρανα  πως αν ήθελαν οι παρατάξεις στη ΔΟΕ θα μπορούσαν να είχαν προκηρύξει τουλάχιστο απεργία/αποχή και στην αυτοαξιολόγηση, όπως κάνουν τώρα με την ατομική αξιολόγηση. Έτσι, το ποσοστό συμμετοχής στην απεργία/αποχή συρρικνώνεται.

Η αντίθεση ανάμεσα στους εκπαιδευτικούς που απορρίπτουν την αξιολόγηση από τη μια και την κυβέρνηση που επιμένει και θα επιμένει σε πλήρη εφαρμογή της, δεν αμβλύνεται. Έχει δημιουργήσει αντιστάσεις με αποτέλεσμα να μην έχει καταφέρει το υπουργείο να προχωρήσει στην εφαρμογή της με τους ρυθμούς που θα ήθελε. Σε αυτή τη φάση ούτε η κυβέρνηση έχει νικήσει αλλά ούτε κι εμείς έχουμε χάσει. Είναι, όμως, γεγονός πως οι αξιολογητές έχουν μπει στα σχολεία και αξιολογούν. Δεν χρειάζεται ούτε να εξωραΐζουμε την κατάσταση ούτε να την παρουσιάζουμε μαύρη, γιατί δεν είναι ούτε το ένα ούτε το άλλο. Υπάρχουν δυσκολίες που πρέπει να αντιμετωπίσουμε και δυνατότητες που μπορούμε να εκμεταλλευτούμε.

Η αντίσταση των εκπαιδευτικών στην αξιολόγηση έχει αναγκάσει την κυβέρνηση και το υπουργείο παιδείας να χρησιμοποιήσουν όλα τους τα όπλα για να την καταστείλουν. Καταφεύγουν για πολλοστή φορά στα δικαστήρια για να βγάλουν παράνομη την απεργία/αποχή, πιέζουν και τρομοκρατούν. Με δεδομένο πως το υπουργείο θα επιμείνει στη σκληρή γραμμή του, έχουμε μόνο μία επιλογή. Να κλιμακώσουμε τη μάχη ενάντια στην αξιολόγηση με στόχο την ανατροπή της.

Η πάλη για αυξήσεις των μισθών είναι ζωτικό ζήτημα

Στην εισήγηση του Δ.Σ. της ΔΟΕ, αλλά και στις προκηρύξεις των παρατάξεων υπάρχουν ένα κατεβατό αιτήματα που περιγράφουν το τι χρειαζόμαστε για να ζούμε κάπως καλύτερα και να μη μας τελειώνει ο μισθός σε μια βδομάδα. Όλοι θέλουμε αυξήσεις και επαναφορά των δώρων κλπ. Δεν λείπουν βέβαια και οι φαεινές που τάχα θα μας ανακουφίσουν με έναν αυτόματο τρόπο. Το ζήτημα δεν είναι να κάνουμε διαγωνισμό αιτημάτων αλλά να αντιληφθούμε πως δεν πρόκειται να μας δώσει καμιά κυβέρνηση κανένα ευρώ, δεν στριμωχτεί από κάποιον αγώνα διεκδίκησης που να περιλαμβάνει απεργία και διαδηλώσεις και να δημιουργεί με την επιμονή, τη μαχητικότητα και την μαζικότητα πολιτικό πρόβλημα στην κυβέρνηση και το σύστημα.

Σε αυτές τις συνθήκες, αδράνειας και απουσίας διαδικασιών βάσης, η πρόταση για υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, πρακτικά σημαίνει πως θα διαπραγματεύεται η ηγεσία και η βάση θα περιμένει τα αποτελέσματα. Είναι πρόταση εφησυχασμού και δεν παράγει τίποτα. Αυξήσεις δεν θα πάρουμε αν δεν αναπτυχθεί μαζικό μαχητικό κίνημα διεκδίκησής τους.

Μας οδηγούν σε λάθος δρόμο όσοι πανηγυρίζουν για τις γενικές συνελεύσεις του Απρίλη, που τις θεωρούν το ταβάνι που μπορεί να πιάσουν σε μαζικότητα αλλά δεν πρότειναν άλλες. Όσοι μιλάνε μόνο για απεργία/αποχή και δεν αναφέρουν την κανονική απεργία, αυτή που κλείνει τα σχολεία. Όσοι καλούν σε διαμαρτυρίες στις Διευθύνσεις Εκπαίδευσης αλλά δεν λένε κουβέντα για διαδηλώσεις. Όσοι δίνουν ραντεβού σε κάθε είδους κάλπες και προτείνουν πολύμορφες δράσεις αντί κινητοποιήσεις!

Αν θέλουμε να αλλάξουμε την πραγματικότητα πρέπει να την αντικρίσουμε κατάματα. Η ωραιοποίηση της κατάστασης που ζούμε, δεν πείθει τους συναδέλφους που ζουν στη βαρβαρότητα  της ακρίβειας και της πίεσης στη δουλειά. Το ψέμα προκαλεί οργή και όταν βγαίνει από συνδικαλιστικές δυνάμεις σπέρνει απογοήτευση. Η εικονική πραγματικότητα και οι εικονικές νίκες μας οδηγούν στην παραίτηση και στην ήττα. Σε αυτή τη φάση, η ευφορία που σπέρνει το ΠΑΜΕ πως θα αλλάξουν τα πάντα επειδή τα αποτελέσματα των εκλογών το δείχνουν να προηγείται, είναι ψεύτικη και καταστροφική. Τίποτα δεν θα αλλάξει προς όφελος των εργαζόμενων, αν δεν ενεργοποιηθούν οι ίδιοι, αν οι δυνάμεις που έχουν αναφορά στο κίνημα δεν ξεπεράσουν τους εαυτούς τους, αν δεν πραγματικοί, αν δεν κινητοποιούν μάζες. Από εκείνους που κατακλύζουν τους δρόμους και μισεί το σύστημα και οι δημοσιογράφοι των ΜΜΕ.

Ο δρόμος που οδηγεί στο ξέφωτο

Για να οργανώσουμε αγώνες πρέπει προσπεράσουμε τις διαλυτικές φωνές πως «ο κόσμος δεν τραβάει» και την ανοησία πως «η αξιολόγηση θα μείνει στα χαρτιά», που σκορπούν απογοήτευση, μπερδεύουν, οδηγούν σε παραίτηση και υποχώρηση. Αυτό που απέτυχε είναι τα κόλπα, όπως τα «ενιαία κείμενα» και η λογική πως αγωνιζόμαστε αν είμαστε «νόμιμοι, καλυμμένοι και χωρίς οικονομικό κόστος».

Σε ότι αφορά στην αξιολόγηση, η απεργία/αποχή είναι χρήσιμο μέσο αντίστασης, που άμεσα πρέπει όλα τα πρωτοβάθμια σωματεία(ΣΕΠΕ/ΕΛΜΕ)να την προκηρύξουν ξανά… αλλά δεν αρκεί. Ιδιαίτερα σε αυτή τη φάση που οι συνδικαλιστικές ηγεσίες λακίζουν ή μένουν μόνο σε αυτή τη μορφή πάλης. Η απεργία/αποχή αντλεί τη δύναμή της από τη συλλογικότητα. Πρέπει να συνοδεύεται πάντοτε με συγκεντρώσεις στα σχολεία για να αποτρέψουν τους αξιολογητές να αξιολογήσουν. Ναι στην απεργία/αποχή, αλλά να δοθεί παράλληλα η μάχη που από την πρώτη στιγμή η συνδικαλιστική ηγεσία αποφεύγει, παρά το δεδομένο πως ο κλάδος των εκπαιδευτικών στο σύνολό του δεν θέλει την αξιολόγηση. Στην αξιολόγηση είδαμε μόνο την αρχή. Την επόμενη σχολική χρονιά θα δείξει τα δόντια της και στους μόνιμους. Η μάχη είναι μπροστά μας.

Ανατροπή της αξιολόγησης και αυξήσεις στους μισθούς θα πετύχουμε μόνο αν αναμετρηθούμε με τον αντίπαλο που δεν είναι μόνο η κυβέρνηση αλλά συνολικά το σύστημα, που κάνει τα πάντα για να μας συκοφαντήσει. Να έχουμε καθαρό από την αρχή πως οι συνδικαλιστικές ηγεσίες των ΔΟΕ/ΟΛΜΕ δεν μπορούν και δεν θέλουν να στηρίξουν έναν τέτοιο αγώνα. Να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας, που σημαίνει:

·     Επιτροπές αγώνα σε κάθε ΣΕΠΕ και ΕΛΜΕ που θα κάνουν υπόθεσή τους την προετοιμασία και την οργάνωση  της ΜΑΧΗΣ.

·     Δημιουργία ή ενίσχυση απεργιακών ταμείων για τη προετοιμασία και τη στήριξη των απεργών και του μεγάλου απεργιακού αγώνα που πρέπει να δοθεί.

·     Συντονισμός όλων των συλλογικοτήτων, των πρωτοβουλιών και των πρωτοβάθμιων σωματείων. Λειτουργία των πρωτοβάθμιων συνδικαλιστικών οργάνων βάσει των καταστατικών τους και όχι βάσει των αντιδραστικών αντεργατικών νόμων.

Η μαζικότητα, η ενότητα, η διαχείριση του αγώνα μας από εμάς τους ίδιους, θα μας δώσει τη δύναμη να συνεχίσουμε και να αντιμετωπίσουμε τις αποφάσεις των δικαστηρίων, τη κατασυκοφάντησή μας που θα απογειωθεί, την κυβέρνηση και το σύστημα που μας καταπιέζει.

Να οργανωθεί Κεντρική Απεργιακή Μάχη

με συνελεύσεις, απεργιακά ταμεία, επιτροπές αγώνα, απεργία/αποχή, απεργίες, διαδηλώσεις για:

Ø την ανατροπή της αξιολόγησης και αυξήσεις στους μισθούς

Ø μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών  και το δικαίωμα των παιδιών του λαού στις σπουδές

Ø συνδικαλιστικές και δημοκρατικές ελευθερίες και δουλειά και ζωή με δικαιώματα

Ψηφίστε- Στηρίξτε το

Ψηφοδέλτιο

Αγωνιστικών Κινήσεων Εκπαιδευτικών

Διάβασέ το »

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ-ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΤΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΩΝ ΚΙΝΗΣΕΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ του συλλόγου πρωτοβάθμιας ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ στην Καλαμαριά!

 

NA ANATΡΕΨΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΣ  ΓΙΑ την ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΚΑΛΠΗ!

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι

Η απόφαση του ΔΣ του συλλόγου πρωτοβάθμιας ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ στην Καλαμαριά να εφαρμόσει τον αντισυνδικαλιστικό νόμο Χατζηδάκη στήνοντας «υβριδική» ηλεκτρονική κάλπη αποτελεί σοβαρή πρόκληση.

Είναι μεγάλο ψέμα ότι όλα αυτά γίνονται για να «διευκολύνουν» τη μεγαλύτερη προσέλευση συναδέλφων. Το αντίθετο, γίνονται για να αποδυναμώσουν και άλλο τη ζωντανή παρουσία των συναδέλφων που μέσα σε αυτό το τρίχρονο επέλασης της κυβερνητικής αξιολόγησης και παρόλα τα αδειάσματα από τις κυρίαρχες συνδικαλιστικές δυνάμεις σε κρίσιμες στιγμές έδειξαν να ανταποκρίνονται με οριακές απαρτίες στις προσκλήσεις του συλλόγου.

Είναι επίσης ψέμα πως θα εφαρμόσουν το αντισυνδικαλιστικό νόμο γιατί φοβούνται ότι κάποιοι θα κάνουν-λέει- ένσταση. Καταρχάς αν έχουν τέτοια πληροφόρηση πρέπει να την γνωστοποιήσουν στους συναδέλφους για να δούμε ποιοι είναι οι ρουφιάνοι της κυβέρνησης μέσα στο σύλλογο αλλά είναι φανερό ότι υπερβάλλουν.

Αυτή τη στιγμή η πλειοψηφία των εκπαιδευτικών σωματείων (ΕΛΜΕ- ΣΕΠΕ) δεν εφαρμόζει το νόμο και μάλιστα μιλάμε για περιπτώσεις όπως πχ η ΕΛΜΕ Πειραιά με τον μισό ποινικό κώδικα στην πλάτη μελών της και όμως ο Προϊστάμενος που διακρίνεται στο να τρομοκρατεί και να μηνύει δεν τόλμησε να αμφισβητήσει τις εκλογές (ούτε μπόρεσαν να βρεθούν «καλοθελητές»).

Αλλά αλήθεια και αν αυτό δεν ήταν μία υπερβολή ποιος είναι ο ρόλος του συνδικαλισμού; Να υποτάσσεται στην κυβέρνηση για να διατηρήσει τα οφίκια και τις ποικίλες «καριέρες» που εκθρέφει ο κρατικός συνδικαλισμός;

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι

Αν και κυρίαρχο ζήτημα από την καθιέρωση της «υβριδικής» ψηφοφορίας είναι η υποκατάσταση της ζωντανής παρουσίας και συμμετοχής των συναδέλφων στις συλλογικές διαδικασίες διόλου ευκαταφρόνητη δεν είναι η προσπάθεια ελέγχου των συνδικαλιστικών διαδικασιών από το κράτος. Τα λεγόμενα ζητήματα «διαβλητότητας» της ψηφοφορίας σε μία εποχή που αν παραγγείλεις από το i-pot σου μία… πίτσα μπορούν να βρουν το ηλεκτρονικό σου.. ίχνος δεν έχουν να κάνουν απλά με τη νοθεία της συνδικαλιστικής διαδικασίας αλλά κυρίως με το ζήτημα του ελέγχου (εννέα σημεία τέτοιας διαβλητότητας διαπίστωσαν πχ οι Πανεπιστημιακοί στις αντίστοιχες δικές τους ηλεκτρονικές ψηφοφορίες).

Αυτό αν συνδυαστεί με την υποχρεωτική εγγραφή σε ηλεκτρονικό μητρώο, τον οικονομικό έλεγχο μέσω του ΑΦΜ κλπ.  και μέσα σε ένα πολιτικό κλίμα εντεινόμενης φασιστικοποίησης όπου τελικά τίποτε δεν θα θεωρείται νόμιμο και δεδομένο, είναι φανερό που μπορεί να οδηγήσει: Στην ουσιαστική «νόμιμη» κατάργηση του συνδικαλισμού και της συνδικαλιστικής έκφρασης. Στον «νόμιμο» γύψο για να θυμηθούμε τη γνωστή ρήση του δικτάτορα.

Γιατί ακριβώς φοβούνται τους αγώνες και την δίκαιη οργή του λαού και των εργαζομένων -μέσα σε αυτούς και οι εκπαιδευτικοί- που θα ξεσπάσουν έτσι ή αλλιώς! Γι αυτό θέλουν να βουλώσουν κάθε πιθανή «χαραμάδα» που θα έκφραζε αυτές τις διαθέσεις!

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι.

Οι Αγωνιστικές Κινήσεις εκπαιδευτικών σε αυτή τη φάση που επιχειρείται η καθιέρωση της διπλής ψηφοφορίας στα συνδικαλιστικά όργανα έχουν δηλώσει πως δεν θα νομιμοποιήσουν την αντισυνδικαλιστική απόφαση της πλειοψηφίας του ΔΣ του συλλόγου πρωτοβάθμιας ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ στην Καλαμαριά και δεν θα κατεβάσουν ψηφοδέλτιο απέχοντας διαδικασίας.

Καλούν τα συνδικαλιστικά σχήματα που μειοψήφησαν στο τελευταίο ΔΣ (Παρεμβάσεις, Ενωτική Κίνηση), το ΠΑΜΕ και κάθε συνάδελφο εκπαιδευτικό του συλλόγου σε μαζική παρουσία στην Εκλογοαπολογιστική Συνέλευση για να ανατρέψουμε την απόφαση της πλειοψηφίας του ΔΣ.

Διάβασέ το »