Για την περίπτωση του «λαγού» -
διευθυντή του 3ου Γυμνασίου Πειραιά
«Βγήκε, λοιπόν σεργιάνι, το
χαφιεδότσουρμο»!
Σε μια
εκτεταμένη επιστολή του προς τα σχολεία του Πειραιά, ο διευθυντής του 3ου
γυμνασίου Πειραιά επιτίθεται στον
πρόεδρο, σε συναγωνιστή μέλος
του ΔΣ της ΕΛΜΕ Πειραιά και σε συνάδελφο, μέλος της παράταξής μας, ο οποίος κάλεσε την
ΕΛΜΕ την περίοδο των συλλόγων αυτοαξιολόγησης. Η επιστολή αποτελεί ένα
παραλήρημα συστημικών, αντισυνδικαλιστικών και κρυπτοφασιστικών –
αντικομμουνιστικών στερεότυπων. Είναι αστείο το γεγονός ότι οι θιασώτες των
«καινοτομιών» και του «εκσυγχρονισμού» είναι ανίκανοι να διατυπώσουν έστω και
μια πραγματική σκέψη και για το μόνο που είναι «ικανοί» είναι να αναπαράγουν ως
απλοί παπαγάλοι, ως ρεπλίκες ανθρωπίνων όντων, τα ψεύδη και την αντιστροφή της
πραγματικότητας, στην οποία επιδίδονται οι μηχανισμοί προπαγάνδας του
συστήματος.
Είναι
τέτοιο το μίσος του συγκεκριμένου προς τους εκπαιδευτικούς, που φτάνει στο
σημείο να υπονοήσει ότι είναι τεμπέληδες οι εκπαιδευτικοί που είναι στη διάθεση
του ΠΥΣΔΕ και τους περιφέρουν μέχρι τον Οκτώβρη για να τοποθετηθούν τότε σε
σχολείο!
Και
είναι τέτοια η υποκρισία του, που ανησυχεί και για τις «αδιέξοδες συνδικαλιστικές πρακτικές» κάποιος που για χρόνια είναι
υποψήφιος σε καθόλα συστημική και πρώην κυβερνητική παράταξη, από αυτές που
έχουν χρεωθεί όλη τη βρώμα και τη δυσωδία του εξευτελισμού του συνδικαλισμού
στην ηγεσία της ΓΣΕΕ.
Όμως,
δεν έχει καμία σημασία ούτε και αξία να ασχοληθούμε με τον συγκεκριμένο. Αυτό
που έχει σημασία είναι το πολιτικό συμπέρασμα που εξάγεται για την περίοδο που
διανύουμε:
·
Η επίθεση του συστήματος είναι σε πλήρη παρόξυνση.
·
Τα στοιχειώδη
εργασιακά δικαιώματα συντρίβονται. Ωράρια καταργούνται, οι μισθοί πείνας είναι
ο απόλυτος κανόνας, η εργοδοτική αυθαιρεσία και τρομοκρατία απλή
καθημερινότητα.
·
Το δικαίωμα των
παιδιών στις σπουδές δέχεται σοβαρό χτύπημα μέσω απανωτών άγρια ταξικών μέτρων
(Τράπεζα Θεμάτων, Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής, Μεταγυμνασιακή κατάρτιση) που θα
αποκλείσουν από την εκπαιδευτική διαδικασία πολύ μεγάλο τμήμα των παιδιών του
λαού.
·
Οι κατακτημένες
ελευθερίες αναιρούνται μέσω της ποινικοποίησης των διαδηλώσεων, της απαγόρευσης
της λειτουργίας των σωματείων και της απεργίας.
Αυτή
την κόλαση την περιγράφουν με αηδιαστικό θράσος ως «κοινωνικό μετασχηματισμό»
οι κολαούζοι του συστήματος. Αυτή την κόλαση οραματίζονται για το λαό και τα
παιδιά του.
Σε
αυτές τις συνθήκες, διάφοροι πρόθυμοι δηλώνουν «παρών» στο προσκλητήριο του
συστήματος για εξεύρεση μισθοφόρων που θα κάνουν καθημερινή πραγματικότητα τη
σφαγή των δικαιωμάτων των μαθητών, την κατηγοριοποίηση σχολείων, το πισωγύρισμα
προς τον… κοινωνικό μετασχηματισμό του 1860. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι και
αυτό του διευθυντή του 3ου Γυμνασίου Πειραιά. Στην προσαρμογή μας σε
αυτή την κόλαση θα αξιολογηθούμε οι εκπαιδευτικοί, στην συνεισφορά τους σε αυτήν την κόλαση θα αξιολογηθούν τα στελέχη
εκπαίδευσης! Μια κόλαση στην οποία σοβαρό μερίδιο θα έχει η αξιολόγηση και
η «αυτονομία» που προωθεί του υπουργείο, υπό τα χειροκροτήματα των «σαν έτοιμων
από καιρό» πρόθυμων.
Οσο κι
αν σκούζουν τα παπαγαλάκια της απανθρωπιάς και της παλιανθρωπιάς του
συστήματος, η αντίσταση των εργαζομένων και της νεολαίας θα δυναμώσει. Και θα
σαρώσει όχι μόνο την επίθεση του συστήματος αλλά και όσους ονειρεύονται –με τη «συνεισφορά» τους- να χτίζουν καριέρες πάνω στο
νεκροταφείο των δικαιωμάτων μαθητών και εκπαιδευτικών.
Και όσο
κι αν προσπαθούν να ξαναγράψουν την ιστορία, δεν θα τα καταφέρουν. Στη
συλλογική μνήμη έχει κατοχυρωθεί ότι κουκουλοφόρος είναι αυτός που είναι
υπαλληλικό προσωπικό των σφαγέων και αγωνιστής αυτός που υπερασπίζεται τη
συλλογική δράση.
Να δυναμώσει η αντίσταση στην αξιολόγηση, την «αυτονομία»
τους ταξικούς φραγμούς, την πειθάρχηση των εκπαιδευτικών – ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ
ΣΩΜΑΤΕΙΑ