«Βγήκε, λοιπόν σεργιάνι, το χαφιεδότσουρμο»!

 

Για την περίπτωση του «λαγού» - διευθυντή του 3^ου Γυμνασίου Πειραιά

«Βγήκε, λοιπόν σεργιάνι, το χαφιεδότσουρμο»!

Σε μια εκτεταμένη επιστολή του προς τα σχολεία του Πειραιά, ο διευθυντής του 3^ου γυμνασίου Πειραιά επιτίθεται στον πρόεδρο, σε συναγωνιστή μέλος του ΔΣ της ΕΛΜΕ Πειραιά και σε συνάδελφο, μέλος της παράταξής μας, ο οποίος κάλεσε την ΕΛΜΕ την περίοδο των συλλόγων αυτοαξιολόγησης. Η επιστολή αποτελεί ένα παραλήρημα συστημικών, αντισυνδικαλιστικών και κρυπτοφασιστικών – αντικομμουνιστικών στερεότυπων. Είναι αστείο το γεγονός ότι οι θιασώτες των «καινοτομιών» και του «εκσυγχρονισμού» είναι ανίκανοι να διατυπώσουν έστω και μια πραγματική σκέψη και για το μόνο που είναι «ικανοί» είναι να αναπαράγουν ως απλοί παπαγάλοι, ως ρεπλίκες ανθρωπίνων όντων, τα ψεύδη και την αντιστροφή της πραγματικότητας, στην οποία επιδίδονται οι μηχανισμοί προπαγάνδας του συστήματος.

Είναι τέτοιο το μίσος του συγκεκριμένου προς τους εκπαιδευτικούς, που φτάνει στο σημείο να υπονοήσει ότι είναι τεμπέληδες οι εκπαιδευτικοί που είναι στη διάθεση του ΠΥΣΔΕ και τους περιφέρουν μέχρι τον Οκτώβρη για να τοποθετηθούν τότε σε σχολείο!

Και είναι τέτοια η υποκρισία του, που ανησυχεί και για τις «αδιέξοδες συνδικαλιστικές πρακτικές» κάποιος που για χρόνια είναι υποψήφιος σε καθόλα συστημική και πρώην κυβερνητική παράταξη, από αυτές που έχουν χρεωθεί όλη τη βρώμα και τη δυσωδία του εξευτελισμού του συνδικαλισμού στην ηγεσία της ΓΣΕΕ.

Όμως, δεν έχει καμία σημασία ούτε και αξία να ασχοληθούμε με τον συγκεκριμένο. Αυτό που έχει σημασία είναι το πολιτικό συμπέρασμα που εξάγεται για την περίοδο που διανύουμε:

·         Η επίθεση του συστήματος είναι σε πλήρη παρόξυνση.

·         Τα στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα συντρίβονται. Ωράρια καταργούνται, οι μισθοί πείνας είναι ο απόλυτος κανόνας, η εργοδοτική αυθαιρεσία και τρομοκρατία απλή καθημερινότητα.

·         Το δικαίωμα των παιδιών στις σπουδές δέχεται σοβαρό χτύπημα μέσω απανωτών άγρια ταξικών μέτρων (Τράπεζα Θεμάτων, Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής, Μεταγυμνασιακή κατάρτιση) που θα αποκλείσουν από την εκπαιδευτική διαδικασία πολύ μεγάλο τμήμα των παιδιών του λαού.

·         Οι κατακτημένες ελευθερίες αναιρούνται μέσω της ποινικοποίησης των διαδηλώσεων, της απαγόρευσης της λειτουργίας των σωματείων και της απεργίας.

Αυτή την κόλαση την περιγράφουν με αηδιαστικό θράσος ως «κοινωνικό μετασχηματισμό» οι κολαούζοι του συστήματος. Αυτή την κόλαση οραματίζονται για το λαό και τα παιδιά του.

Σε αυτές τις συνθήκες, διάφοροι πρόθυμοι δηλώνουν «παρών» στο προσκλητήριο του συστήματος για εξεύρεση μισθοφόρων που θα κάνουν καθημερινή πραγματικότητα τη σφαγή των δικαιωμάτων των μαθητών, την κατηγοριοποίηση σχολείων, το πισωγύρισμα προς τον… κοινωνικό μετασχηματισμό του 1860. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι και αυτό του διευθυντή του 3^ου Γυμνασίου Πειραιά. Στην προσαρμογή μας σε αυτή την κόλαση θα αξιολογηθούμε οι εκπαιδευτικοί, στην συνεισφορά τους σε αυτήν την κόλαση θα αξιολογηθούν τα στελέχη εκπαίδευσης! Μια κόλαση στην οποία σοβαρό μερίδιο θα έχει η αξιολόγηση και η «αυτονομία» που προωθεί του υπουργείο, υπό τα χειροκροτήματα των «σαν έτοιμων από καιρό» πρόθυμων.

Οσο κι αν σκούζουν τα παπαγαλάκια της απανθρωπιάς και της παλιανθρωπιάς του συστήματος, η αντίσταση των εργαζομένων και της νεολαίας θα δυναμώσει. Και θα σαρώσει όχι μόνο την επίθεση του συστήματος αλλά και όσους ονειρεύονται –με τη «συνεισφορά» τους- να χτίζουν καριέρες πάνω στο νεκροταφείο των δικαιωμάτων μαθητών και εκπαιδευτικών.

Και όσο κι αν προσπαθούν να ξαναγράψουν την ιστορία, δεν θα τα καταφέρουν. Στη συλλογική μνήμη έχει κατοχυρωθεί ότι κουκουλοφόρος είναι αυτός που είναι υπαλληλικό προσωπικό των σφαγέων και αγωνιστής αυτός που υπερασπίζεται τη συλλογική δράση.

Να δυναμώσει η αντίσταση στην αξιολόγηση, την «αυτονομία» τους ταξικούς φραγμούς, την πειθάρχηση των εκπαιδευτικών – ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ

Διάβασέ το »

Κυβερνητικές εξαγγελίες για την ισοπέδωση δικαιωμάτων εκπαιδευτικών μαθητών!

 

Κυβέρνηση και υπουργείο επιβεβαιώνουν για ακόμα μια φορά ότι θα συνεχίζουν την επίθεση στα δικαιώματα εκπαιδευτικών και μαθητών, όσο δεν βρίσκουν αντιστάσεις. Πριν λίγες μέρες άνοιξαν ένα νέο γύρο επίθεσης στην εκπαίδευση, με την ανακοίνωση ενός νέου  πολυνομοσχεδίου.

                Αφού παγίωσαν την τηλ-«εκπαίδευση» σε όλες τις περιπτώσεις μη λειτουργίας του σχολείου (χιόνια, καύσωνας, σεισμοί, πλημμύρες κτλ), αλλά και σαν όπλο για το χτύπημα των μαθητικών καταλήψεων. Αφού ψήφισαν και θα εφαρμόσουν από φέτος την Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής που θα αποκλείσει δεκάδες χιλιάδες μαθητές από την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Αφού επανέφεραν την κακόφημη Τράπεζα Θεμάτων σε όλες τις τάξεις του Λυκείου για να αποθαρρύνουν από νωρίς τους μαθητές.

Τώρα έρχονται να συμπληρώσουν το παζλ με ένα νομοσχέδιο που βασικοί της άξονες αποτελούν η ατομική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών αλλά και η «μεγαλύτερη αυτονομία της σχολικής μονάδας».

                Ξέρουμε πολύ καλά ότι η «αυτονομία της σχολικής μονάδας», πίσω από τα λόγια, περί μεγαλύτερης ελευθερίας των εκπαιδευτικών, με τα οποία την ντύνουν, σημαίνει ένα πράγμα: την πλήρη απόσυρση του κράτους από το κόστος εκπαίδευσης των μαθητών, και την μεταβίβαση αυτής της αρμοδιότητας στους εκπαιδευτικούς και τις σχολικές μονάδες με τελικούς παραλήπτες τους γονείς. Άλλωστε και το πολλαπλό σύγγραμμα που ευαγγελίζονται θα σημαίνει την κατάργηση του σχολικού βιβλίου.

                Για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών τα πράγματα είναι καθαρά: προωθείται ένα σκληρό εντατικό και καθημερινό σύστημα αξιολόγησης και πειθάρχησης των εκπαιδευτικών. Ο διευθυντής της σχολικής μονάδας παίρνει τον ρόλο του καθημερινού «από τα μέσα» αξιολογητή των εκπαιδευτικών για να επιβληθεί η συνεχής τρομοκράτηση του.  Μπαίνουν σε εφαρμογή οι Εσωτερικοί Κανονισμοί Λειτουργίας Σχολείων κι εγκαινιάζονται μια σειρά θεσμοί (μέντορες, συντονιστές τάξης κτλ) που επί της ουσίας ο ρόλος τους είναι να συμβάλουν στην ενίσχυση του αξιολογικού κλίματος μέσα στο σχολείο. Ο «κακώς αξιολογούμενος» θα οδηγείται σε υποχρεωτική επιμόρφωση, ενώ και για τους «δόκιμους εκπαιδευτικούς», ξανατίθεται ζήτημα μη μονιμοποίησης σε περίπτωση που κριθούν «ανεπαρκείς». Η όλη φιλοσοφία είναι η πλήρης ευθυγράμμιση των εκπαιδευτικών στις υποδείξεις του υπουργείου, αλλά και η συνεχής αμφισβήτηση του δικαιώματος στην μόνιμη και σταθερή δουλειά.

                Χτίζουν ένα σχολείο σκληρά ταξικό. Όπου δεν θα έχουν καμία θέση τα παιδιά από τις φτωχές λαϊκές οικογένειες. Με την νεοδιαφημιζόμενη «ανεστραμμένη τάξη» λένε ότι ο μαθητής θα μαθαίνει στο σπίτι με βιντεο-«μαθήματα», ενώ στην τάξη θα εξειδικεύει στο μάθημα. Στην ουσία αυτό θα πετάξει στην απέξω τους μαθητές που δεν έχουν καμία βοήθεια στο σπίτι, ενώ παράλληλα καθιερώνουν ακόμα περισσότερο την τηλεκπαίδευση.

                Το θράσος της κυβέρνησης και του υπουργείου να προχωράει σε ολομέτωπη επίθεση στην εκπαίδευση, της το έδωσαν απλόχερα οι συνδικαλιστικές ηγεσίες με την στάση τους. Με την παύση των αγώνων που κήρυξαν λόγω...πανδημίας. Με την αποδοχή και νομιμοποίηση της τηλεκπαίδευσης όλο αυτό το διάστημα. Με την ακύρωση της απεργίας της 3^ης Ιούνη. Αλλά και με το πρωτοφανές στην ιστορία του κινήματος της εξαίρεσης (!) από Γενική Απεργία κομματιού των συναδέλφων λόγω... πανελλαδικών, εφαρμόζοντας πρώτοι το νόμο για το «προσωπικό ασφαλείας» πριν καν ψηφιστεί!

                Δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα άλλο από αυτούς Δεν μπορούμε όμως και να σηκώσουμε τα χέρια απέναντι στον ομοβροντία επίθεσης που δεχόμαστε. Το υπουργείο ανακοινώνει νέο νομοσχέδιο για την εκπαίδευση στο τέλος της σχολικής χρονιάς για να περιορίσει και άλλο τις αντιδράσεις. Μαζί με αυτό απολύει φέτος δια παντός συναδέλφους αναπληρωτές από ειδικότητες των μαθημάτων που κατήργησε (κοινωνιολόγοι, καλών τεχνών κτλ). Μονόδρομος για μας, για να προσπεράσουμε τις ηγεσίες που τρεις μέρες πριν κλείσουν τα σχολεία θυμήθηκαν τους αναπληρωτές, που δεν θέλουν να δώσουν καμία μάχη, είναι να βρεθούμε άμεσα στα σωματεία μας. Να μην περάσουν τα σχέδια και το νέο νομοσχέδιο της κυβέρνησης. Στο εχθρικό έδαφος που δημιουργεί ο νέος αντεργατικός νόμος και ο συμβιβασμός των συνδικαλιστικών ηγεσιών πρέπει να κινηθούμε με επιμονή, αποφασιστικότητα και να υλοποιούμε τις αποφάσεις που παίρνουμε.

Να γίνουν ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ ΣΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΜΑΣ

·        ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕΙ ΤΟ ΝΕΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ. ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ

·        ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΛΥΣΗ. ΜΟΝΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΩΝ

·       
ΚΑΤΩ Ο ΝΟΜΟΣ ΚΕΡΑΜΕΩΣ ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗ- ΚΑΤΩ ΟΙ ΝΟΜΟΙ 4692/4763/4777

Διάβασέ το »

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΤΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΩΝ ΚΙΝΗΣΕΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

 

Σέρνουν στα δικαστήρια την απεργία-Υλοποιούν τους αντιλαϊκούς νόμους που ψήφισαν

Κόντρα στην αντιδραστική νομιμότητα, να απαντήσουμε με αγώνες

 

Οι Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών καταγγέλλουν με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο την κυβέρνηση, το υπουργείο και την δικαστική απόφαση που βγάζει παράνομη τη στάση εργασίας της ΟΛΜΕ που είχε κηρύξει για τη Δευτέρα 28/6.

Δεν πρόλαβε να γίνει γνωστή η στάση εργασίας της ΟΛΜΕ στα μέλη της και η υπουργός Παιδείας κατέφυγε στα δικαστήρια στηριγμένη στον νέο αντεργατικό νόμο Χατζηδάκη. Η απεργία ήταν παράνομη επειδή «δεν προηγήθηκε η τετραήμερη γνωστοποίηση της στάσης εργασίας», «δεν προχώρησε η ΟΛΜΕ σε δημόσιο διάλογο με το ΥΠΑΙΘ», «δεν έχει οριστεί το προσωπικό ελάχιστης εγγυημένης υπηρεσίας και το προσωπικό ασφαλείας». Όταν η Δικαιοσύνη πρέπει να αποφανθεί για απεργίες, κινείται ταχύτατα. Στο άψε σβήσε πάρθηκε η απόφαση για απαγόρευση της στάσης εργασίας της ΟΛΜΕ.

Ο πρωθυπουργός προανήγγειλε την απόφαση του δικαστηρίου πανηγυρίζοντας που δεν θα μπορεί πια κανένα άλλο συνδικαλιστικό όργανο να την καλύψει. Ένα ένα τα άρθρα του νόμου Χατζηδάκη εγκαταλείπουν το χαρτί και παίρνουν θέση μάχης. Κινούνται σαν στρατός εναντίον μας. Όσοι συνεχίζουν να λένε πως «ο νόμος θα μείνει στα χαρτιά», απλά κοροϊδεύουν συνειδητά. Δεν θέλουν και δεν μπορούν οι ίδιοι να οργανώσουν αγώνες για την ανατροπή του.

Οι συνδικαλιστικές ηγεσίες πρόσφεραν και προσφέρουν χωρίς αναστολές τις υπηρεσίες τους στην κυβέρνηση. Δεν φαίνεται να έχουν συνειδητοποιήσει πως τους φτύνει και δεν βρέχει. Έβαλαν πλάτη να περάσει ο αντιλαϊκός νόμος, ακυρώνοντας την απεργία στις 3/6,  έθεσαν οι ίδιες θέμα προσωπικού ασφαλείας εξαιρώντας από την απεργία στις 16/6 όσους εμπλέκονταν στις Πανελλαδικές εξετάσεις, αυτή την «ιερή αγελάδα» που κανείς δεν μπορεί να ακουμπήσει. Τώρα η κυβέρνηση στέλνει μήνυμα, πως όλες οι εξετάσεις είναι ιερές, όπως οι εισαγωγικές για τα περίφημα πρότυπα σχολεία και αύριο ό,τι άλλο σκεφτεί.

Η ΟΛΜΕ και το ΠΑΜΕ κάνουν λόγο για απεργία που δεν στόχευε τις εξετάσεις αλλά θα γίνονταν για τις συνθήκες εργασίας των εκπαιδευτικών που εμπλέκονται σε αυτές. Δεν καταγγέλλουν, απολογούνται.  Δεν λένε τίποτα για την ΕΒΕ που θα πετάξει δεκάδες χιλιάδες υποψήφιους έξω από την τριτοβάθμια, για την κατηγοριοποίηση των σχολείων και την ένταση της ταξικότητας, για τους νέους νόμους που δρομολογούνται.

Η προσφυγή της κυβέρνησης στη δικαιοσύνη δείχνει τη σκληρή γραμμή που θα ακολουθήσει. Στις δύσκολες συνθήκες που δημιουργούνται,  οι εργαζόμενοι στην εκπαίδευση, τον πιο μαζικό κλάδο εργαζομένων, πρέπει να οργανώσουν την πάλη τους για να καταργήσουν τους αντιδραστικούς νόμους. Άλλος δρόμος δεν υπάρχει.

Η απαγόρευση της απεργίας και οι ανακοινώσεις για τα νέα νομοσχέδια στην εκπαίδευση κάνουν περισσότερο από ποτέ αναγκαία τη σύγκληση έκτακτων γενικών συνελεύσεων των σωματείων ΕΛΜΕ και ΣΕΠΕ. Η λήξη της σχολικής χρονιάς δεν σημαίνει λήξη της συνδικαλιστικής δράσης.

Οι εργαζόμενοι έχουν τη δυνατότητα να εκφράζονται μόνο μέσα από τις γενικές συνελεύσεις των σωματείων τους. Αυτές πρέπει να γίνονται, να είναι μαζικές, να συζητούν, να αποφασίζουν και να υλοποιούν τις αποφάσεις τους. Η πάλη των εργαζόμενων θα διεξαχθεί στο εχθρικό τοπίο που διαμορφώνουν οι νέοι νόμοι και ο συμβιβασμός των συνδικαλιστικών ηγεσιών. Ο αγώνας χρειάζεται θυσίες και επιμονή. Άλλος δρόμος δεν υπάρχει

Κάτω ο αντεργατικός νόμος Χατζηδάκη

Κάτω οι νόμοι Κεραμέως

Διάβασέ το »

Η κατάντια των συνδικαλιστικών ηγεσιών εργαλείο στα χέρια της κυβερνητικής επίθεσης

Χειρότερες μέρες ξημερώνουν για τους εργαζόμενους

Η κατάντια των συνδικαλιστικών ηγεσιών εργαλείο στα χέρια της κυβερνητικής επίθεσης

Μόνη λύση η οργάνωση και ο αγώνας

κόντρα στην επίθεση και την υποταγή

Η ψήφιση του αντιδραστικού νομοσχεδίου Χατζηδάκη εγκαινιάζει μια νέα ακόμα χειρότερη περίοδο για τους εργαζομένους. Σηματοδοτεί την επιστροφή σε μια κατάσταση πολλών δεκαετιών πίσω, μια κατάσταση απόλυτης και χωρίς όριο εκμετάλλευσης των εργαζομένων και ποινικοποίησης της αντίστασης, του συνδικαλισμού και της απεργίας.

Οι εργαζόμενοι που έδωσαν τη μάχη στους χώρους δουλειάς διαπίστωσαν με δραματικό τρόπο ότι δεν διαθέτουν εργαλεία πάλης και ότι τα μεγάλα λόγια των συνδικάτων που ειπώθηκαν όταν ανακοινώθηκε το νομοσχέδιο, περί casus belli, κατέληξαν στις αναιμικές κινητοποιήσεις που οργάνωσαν οι ηγεσίες αυτές. Ετσι ο «πόλεμος» που έκαναν ήταν:

- μια απεργία που ακυρώθηκε (3 Ιούνη),

- μια απεργία που έγινε (10 Ιούνη) και

- μια απεργία που πήγε να γίνει και έμεινε μισή (16 Ιούνη).

Θα θυμίσουμε εδώ ότι το νομοσχέδιο ήταν γνωστό από τον Οκτώβρη.

Οι αθλιότητες που διαπράχθηκαν στις 3 Ιούνη με την ακύρωση της απεργίας, λίγες μόλις ώρες πριν την πραγματοποίησή της, ξεπεράστηκαν από ακόμα μεγαλύτερες αθλιότητες στις 16 Ιούνη. Όταν:

- η ΟΛΜΕ (ΔΑΚΕ-ΣΥΝΕΚ-ΠΕΚ) έκανε την πρωτοφανή κίνηση να αιτηθεί από την ΑΔΕΔΥ την εξαίρεσή της από την απεργία (!) λόγω των πανελλαδικών, κίνηση που εκμεταλλεύτηκε η Κεραμέως και έκανε αγωγή ενάντια σε όλους τους κλάδους που θεωρούσε ότι εμπλέκονται στις πανελλαδικές (μετρό, λεωφορεία κλπ),

- η ΑΔΕΔΥ (ίδιες δυνάμεις συν την αποφασιστική επικουρία του ΠΑΜΕ) προχώρησε στην δεύτερη πρωτοφανή κίνηση να προλάβει την απόφαση του δικαστηρίου και να εξαιρέσει όχι όλους τους κλάδους αλλά όσους εμπλέκονταν στις πανελλαδικές! Η απεργία στο μετρό περιορίστηκε μετά τις 10 το πρωί και συνέβη το πρωτοφανές, εργαζόμενοι στον ίδιο χώρο δουλειάς (εκπαιδευτικοί) άλλοι να έχουν δικαίωμα να απεργήσουν και άλλοι όχι! Το δικαστήριο συντάχθηκε με τη σουρεαλιστική πρόταση ΑΔΕΔΥ – ΠΑΜΕ.

Τι έγινε, δηλαδή, με δυο απλά λόγια; Τμήμα της συνδικαλιστικής ηγεσίας (ΟΛΜΕ) έκανε μόνη της «επιστράτευση» του κλάδου ενώ άλλο τμήμα της (ΑΔΕΔΥ - οι ίδιες δυνάμεις συν ΠΑΜΕ) έκανε εφαρμογή της διάταξης Χατζηδάκη περί προσωπικού ασφαλείας πριν, ακόμα, ο νόμος ψηφιστεί! Επιτρέπεται να απεργείς αρκεί η απεργία σου να μην ενοχλεί!

Εδώ πια δεν μιλάμε για κυβερνητικό συνδικαλισμό. Αλλά ότι τα ίδια τα συνδικάτα ασκούν αντιδραστική, αντισυνδικαλιστική, κρατική πολιτική. Πρόκειται περί απόλυτης κατάντιας!

Από τις ίδιες δυνάμεις ακολούθησαν ανακοινώσεις που το μόνο που προκαλούν είναι γέλιο. Κλαψουρίσματα γιατί η κυβέρνηση έκανε την ατιμία να φέρει το νομοσχέδιο ημέρες πανελλαδικών, λες και η κυβέρνηση θα έκανε κάτι άλλο από ατιμία. Κάλπικους πανηγυρισμούς (ανακοινώσεις ΠΑΜΕ) επειδή τελικά κέρδισε η γραμμή του «προσωπικού ασφαλείας» και όχι εκείνη της επιστράτευσης!

Πολύ αποκαλυπτικός και ο ρόλος του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος, μέσω δήλωσης του στελέχους του Φίλη δηλώνει με θράσος ότι «η Κεραμέως κάνει αγωγή σε ανύπαρκτη απεργία», υπονοώντας ότι οι εκπαιδευτικοί δεν θα έπρεπε να συμμετέχουν στην απεργία της ΑΔΕΔΥ! Από κοντά και ο Παφίλης του ΚΚΕ με αντίστοιχες δηλώσεις και το ΠΑΜΕ – αρχιτέκτονας του «προσωπικού ασφαλείας» στα σχολεία, αποδείχνοντας την κοινή βάση σεβασμού του συστήματος που συνδέει ΣΥΡΙΖΑ-ΚΚΕ.

Η υπευθυνότητα όλων τους είναι υπευθυνότητα απέναντι στο σύστημα και την επίθεσή του. Είναι κατρακύλα χωρίς τέλος, κόντρα σε αυτό που κηρύττουν ότι υπηρετούν. Όλη αυτή η παρέα κυβερνητικών και ρεφορμιστών έχει την αυταπάτη ότι οι υπηρεσίες τους θα εξευμενίσουν το σύστημα και θα τους επιφυλάξει πιο «ευγενικό» ποδοπάτημα κατά την επέλασή του. Θα διαπιστώσουν ότι κάνουν λάθος…

Ταυτόχρονα η δυσκολία ή απροθυμία μιας σειράς από ΕΛΜΕ (που θεωρητικά διαθέτουν καλύτερο συσχετισμό) να προσπαθήσουν, έστω, να βάλουν φραγμό στην απεργοσπασία των ηγεσιών ή έστω να καταγγείλουν την απεργοσπασία, δείχνει ότι η πραγματικότητα απέχει πολύ από τις διακηρύξεις. Και δείχνει, ακόμα, ότι έχουν πολλά βήματα να γίνουν…

Το άγριο μέλλον είναι εδώ…

Το σύστημα μας γυρίζει χρόνια πίσω. Με μια έννοια και εμείς οι εργαζόμενοι πρέπει να «γυρίσουμε χρόνια πίσω». Για να βρούμε ξανά εκείνα τα πρώτα βήματα που έσπρωξαν τους εργαζόμενους να φτιάξουν σωματεία. Για να φτιάξουμε σωματεία που δε θα είναι φορείς και εφαρμοστές της επίθεσης του συστήματος, ούτε μηχανισμοί μιας «εργατικής αριστοκρατίας» που θα παζαρεύει με το σύστημα, ούτε εικονικοί στρατοί έτοιμοι, στα λόγια, για μεγάλες μάχες και, στην πραγματικότητα, για μεγάλες υποχωρήσεις. Για να ανακαλύψουμε ξανά ότι ο αγώνας για μια ζωή με δικαιώματα δεν τελειώνει σε μια πορεία – σε μια απεργία. Ότι η αναμονή για μια κυβέρνηση που θα μας σώσει είναι απλή σύγχυση και αναστολή αγώνων. Ότι οι επερωτήσεις και οι προτάσεις νόμου δεν αποτελούν τίποτε άλλο από ψάρεμα ψήφων. Ότι οι νομικές προσφυγές αποτελούν στημένο παιχνίδι. Ότι ο αγώνας είναι ο μόνος δρόμος. Και για να έχει αποτέλεσμα απαιτεί επιμονή, αποφασιστικότητα, ξεκαθάρισμα με παραλυτικές απόψεις.

Το σύστημα, αποθρασυμένο από τις αναιμικές αντιδράσεις των συνδικάτων, θα κλιμακώσει κι άλλο την επίθεσή του. Θα σκεφτεί κι άλλες… παλαβές, «εκσυγχρονιστικές» ιδέες για να γίνουμε μια «κανονική» χώρα εργαζόμενων – σκλάβων. Η επίθεση αυτή θα γεννήσει μαζικές αντιστάσεις και άγρια ξεσπάσματα του λαού και της νεολαίας. Και, ας είμαστε σίγουροι, αυτά δεν θα αργήσουν. Ας ετοιμαστούμε, λοιπόν, για το άγριο μέλλον που είναι πολύ κοντά…

·         Ας κουβεντιάσουμε σε κάθε σχολείο, σε κάθε σωματείο, με κάθε ευκαιρία, για το τι έχουμε μπροστά μας και για το πώς θα οργανώσουμε τις αντιστάσεις μας.

·         Οι εργαζόμενοι στην εκπαίδευση να πάρουμε την υπόθεση της απαλλαγής των σωματείων από τη βρώμα της υποταγής, της ψευτιάς, και του συμβιβασμού στα χέρια μας .

·         Ας χαράξουμε ξανά τον (μονό)δρομο του αγώνα!

Η επίθεση του συστήματος θα ανατραπεί στους δρόμους. Κάτω ο νόμος Χατζηδάκη. Κάτω τα χέρια από το 8ωρο, την κυριακάτικη αργία, τις απεργίες και τα συνδικάτα.

Διάβασέ το »

Καταγγελία για την άθλια συμπαιγνία ΟΛΜΕ/ΑΔΕΔΥ - Κεραμέως

 

Εκατό τα αλεπουδάκια – διακόσια η αλεπού

Ζούμε πρωτοφανείς στιγμές. Ενώ, έστω την τελευταία στιγμή η ΑΔΕΔΥ αποφάσισε 24ωρη απεργία στις 16 Ιούνη (ημέρα ψήφισής), το ΔΣ της ΟΛΜΕ (ΔΑΚΕ-ΣΥΝΕΚ-ΠΕΚ), με μια πρωτοφανή κίνηση στα συνδικαλιστικά χρονικά ζήτησε από την ΑΔΕΔΥ να εξαιρεθούν οι καθηγητές από την απεργία! Με τον τρόπο αυτό, η ΟΛΜΕ «επιστρατεύει» τον κλάδο για λογαριασμό της κυβέρνησης και εφαρμόζει, πριν ακόμα την ψήφισή του, τη διάταξη περί προσωπικού ασφαλείας του αντιδραστικού νομοσχεδίου Χατζηδάκη. Πρόκειται για νέο ρεκόρ στην έννοια του «κυβερνητικού συνδικαλισμού». Η «υπευθυνότητα» της ΟΛΜΕ είναι μια υπευθυνότητα απέναντι στο σύστημα και την επίθεσή του. Τα επισυναπτόμενα των ΟΛΜΕ – ΑΔΕΔΥ αποτελούν ντοκουμέντα ντροπής στην ιστορία του συνδικαλιστικού κινήματος.

Όμως, η υπόθεση δεν σταματά εδώ. Σε χρόνο ρεκόρ, η ΑΔΕΔΥ κάνει δεκτό το αίτημα της ΟΛΜΕ και η Κεραμέως παίρνει την πάσα και, με αγωγή της, προσπαθεί να βγάλει στην παρανομία την απεργία για όλους τους κλάδους, οι οποίοι, κατά την άποψή της «εμπλέκονται» στη διαδικασία των πανελλαδικών εξετάσεων! Η αγωγή αφορά «τους εκπαιδευτικούς κάθε κλάδου και κατηγορίας που συμμετέχουν στη διαδικασία, δημόσιους υπάλληλους που υπηρετούν στο Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων, αλλά και εργαζόμενους στα μέσα μαζικής μεταφοράς (π.χ. λεωφορεία, τρένα, πλοία) κατά τις πρωινές ώρες μετακίνησης υποψηφίων, επιτηρητών και λοιπών συντελεστών».

Η αθλιότητα που διέπραξαν η ΟΛΜΕ και η ΑΔΕΔΥ δεν αφορά πλέον μόνο τους εκπαιδευτικούς. Όχι μόνο είναι ανευθυνότητα απέναντι στα παιδιά που δίνουν πανελλαδικές με Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής αντικρίζοντας τον αποκλεισμό από την τριτοβάθμια εκπαίδευση, είναι ανευθυνότητα απέναντι στη νεολαία που από αύριο θα ζήσει τη βαρβαρότητα της εφαρμογής του νομοσχεδίου Χατζηδάκη. Αλλά και αποτελεί προδοτική κίνηση απέναντι σε όλη την εργατική τάξη και τους εργαζόμενους της χώρας. Πολύ αποκαλυπτικός και ο ρόλος του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος, μέσω δήλωσης του στελέχους του Φίλη (που ανήκει και στην «αριστερή» τάχα μου πτέρυγα) δηλώνει με θράσος ότι «η Κεραμέως κάνει αγωγή σε ανύπαρκτη απεργία», υπονοώντας ότι οι εκπαιδευτικοί δεν θα έπρεπε να συμμετέχουν στην απεργία της ΑΔΕΔΥ! Ας καμαρώσει και το ΠΑΜΕ τους μόνιμους συνεταίρους του στην πλειοψηφία της ΟΛΜΕ και ας αναλογιστεί τη μόνιμη στάση του για το σεβασμό της ιερής αγελάδας των πανελλαδικών.

Είμαστε μπροστά σε ιστορικές εξελίξεις. Το σύστημα επιτίθεται σε ιστορικές κατακτήσεις και οι συνδικαλιστικές ηγεσίες στην καλύτερη περίπτωση συμμορφώνονται και στη χειρότερη υποκαθιστούν την κυβέρνηση στην επίθεσή της. Η υπόθεση της συγκρότησης του συνδικαλιστικού κινήματος στην κατεύθυνση της αντίστασης, της διεκδίκησης και της κόντρας στη γραμμή της υποταγής θα μας απασχολήσει όλο το επόμενο διάστημα.

Όμως, αυτό το χάλι της απεργοσπαστικής συμπαιγνίας ΟΛΜΕ/ΑΔΕΔΥ – κυβέρνησης, πρέπει κάθε δύναμη που αναφέρεται στο κίνημα, κάθε αγωνίστρια και αγωνιστής, να το αντιπαλέψουμε άμεσα:

1)      Καταγγέλλουμε το πρωτοφανές απεργοσπαστικό πραξικόπημα.

2)      Καλούμε τα ΔΣ των ΕΛΜΕ να προσπαθήσουν να συμπήξουν μέτωπο στην κατεύθυνση της απρόσκοπτης συμμετοχής των εκπαιδευτικών στην απεργία της ΑΔΕΔΥ. Στην κατεύθυνση αυτή να γίνει έκτακτη τηλεδιάσκεψη όσων ΕΛΜΕ θέλουν να κινηθούν στην παραπάνω κατεύθυνση.

3)      Θεωρούμε ότι σήμερα Τρίτη 15/6, πρέπει να γίνουν έκτακτες απογευματινές διαδηλώσεις σε όσο περισσότερες πόλεις γίνεται, για να καταγγελθεί η ποινικοποίηση της απεργίας.

Να δυναμώσει ο αγώνας κόντρα στο νομοσχέδιο Χατζηδάκη – Κάτω τα χέρια από το 8ωρο, την κυριακάτικη αργία, την απεργία και τα σωματεία!

Διάβασέ το »

ΕΠΕΙΓΟΝ! Καλούμε όλα τα ΔΣ των ΕΛΜΕ και όλες τις δυνάμεις κεντρικά και τοπικά να τοποθετηθούν στην παρακάτω πρόταση:

 

Πρόταση των Αγωνιστικών Κινήσεων Εκπαιδευτικών προς τα ΔΣ των ΕΛΜΕ

Να μην περάσει το πραξικόπημα της «αυτοεπιστράτευσης» του κλάδου από την ΟΛΜΕ

Απεργούμε στις 16 Ιούνη – Να μην περάσει το αντιλαϊκό νομοσχέδιο Χατζηδάκη

Λίγες μέρες έχουν απομείνει για την ψήφιση ενός από τα πιο αντιλαϊκά και αντιδραστικά νομοθετήματα των τελευταίων χρόνων. Το διαβόητο νομοσχέδιο Χατζηδάκη το οποίο καταργεί το 8ωρο και την κυριακάτικη αργία, χτυπάει παραπέρα τις συλλογικές συμβάσεις, μονιμοποιεί την τηλε-εργασία, διευκολύνει κι άλλο τις απολύσεις και βγάζει στην παρανομία την απεργία και τα σωματεία. Ένα νομοσχέδιο, το οποίο, συνολικά, επαναφέρει όρους εργασίας και συνδικαλισμού που ανάγονται στο 1850! Το νομοσχέδιο αυτό απαιτεί σκληρό αγώνα για να μην ψηφιστεί ή, ακόμα κι αν ψηφιστεί, για την ανατροπή του!

Ενώ, έστω την τελευταία στιγμή η ΑΔΕΔΥ αποφάσισε 24ωρη απεργία στις 16 Ιούνη (ημέρα ψήφισής), το ΔΣ της ΟΛΜΕ, με μια πρωτοφανή κίνηση στα συνδικαλιστικά χρονικά ζήτησε από την ΑΔΕΔΥ να εξαιρεθούν οι καθηγητές από την απεργία! Με τον τρόπο αυτό, η ΟΛΜΕ «επιστρατεύει» τον κλάδο για λογαριασμό της κυβέρνησης και εφαρμόζει, πριν ακόμα την ψήφισή του, τη διάταξη περί προσωπικού ασφαλείας του αντιδραστικού νομοσχεδίου Χατζηδάκη. Πρόκειται για νέο ρεκόρ στην έννοια του «κυβερνητικού συνδικαλισμού». Η «υπευθυνότητα» της ΟΛΜΕ είναι μια υπευθυνότητα απέναντι στο σύστημα και την επίθεσή του.

Και είναι ανευθυνότητα απέναντι στα παιδιά που δίνουν πανελλαδικές με Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής αντικρίζοντας τον αποκλεισμό από την τριτοβάθμια εκπαίδευση, είναι ανευθυνότητα απέναντι στη νεολαία που από αύριο θα ζήσει τη βαρβαρότητα της εφαρμογής του νομοσχεδίου Χατζηδάκη.

Το ΔΣ της ΕΛΜΕ

1)    Καταγγέλλει το πρωτοφανές απεργοσπαστικό πραξικόπημα.

2)    Δηλώνει ότι θα επιδιώξει μαζί με άλλες ΕΛΜΕ να εφαρμόσει απρόσκοπτα τη συμμετοχή των εκπαιδευτικών στην απεργία της ΑΔΕΔΥ και να αχρηστευτεί το πρωτοφανές αίτημα εξαίρεσης από απεργία.

3)    Θα συμμετέχει σε διαδικτυακή σύσκεψη μέσα στην μέρα (Τρίτη 15/6) μαζί με όσες ΕΛΜΕ θέλουν να κινηθούν στην ίδια κατεύθυνση, για να εξεταστούν οι συνθήκες που έχουν δημιουργηθεί καθώς και αν υπάρχει μια κρίσιμη μάζα ΕΛΜΕ που θα δώσουν τη μάχη έμπρακτα να μην περάσει το πραξικόπημα. Στην περίπτωση αυτή να χαραχτούν βήματα κοινής δήλωσης και στάσης για τη στήριξη της απεργίας στις 16/6.

Να δυναμώσει ο αγώνας κόντρα στο νομοσχέδιο Χατζηδάκη – Κάτω τα χέρια από το 8ωρο, την κυριακάτικη αργία, την απεργία και τα σωματεία!

Διάβασέ το »

Με ευθύνη απέναντι στους αγώνες που γέννησαν κατακτήσεις, με ευθύνη για το μέλλον της νέας γενιάς ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ 16 Ιούνη

 

Το ρολόι της ιστορίας γυρίζει χρόνια πίσω

Με ευθύνη απέναντι στους αγώνες που γέννησαν κατακτήσεις,

με ευθύνη για το μέλλον της νέας γενιάς

16 Ιούνη – ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ – ΟΛΟΙ στους δρόμους

Όλοι στην απεργιακή συγκέντρωση 10πμ στο Εργατικό Κέντρο Σάμου!

Λίγες μέρες έχουν απομείνει για την ψήφιση ενός από τα πιο αντιλαϊκά και αντιδραστικά νομοθετήματα των τελευταίων χρόνων. Το διαβόητο νομοσχέδιο Χατζηδάκη το οποίο καταργεί το 8ωρο και την κυριακάτικη αργία, χτυπάει παραπέρα τις συλλογικές συμβάσεις, μονιμοποιεί την τηλε-εργασία, διευκολύνει κι άλλο τις απολύσεις και βγάζει στην παρανομία την απεργία και τα σωματεία. Ένα νομοσχέδιο, το οποίο, συνολικά, επαναφέρει όρους εργασίας και συνδικαλισμού που ανάγονται στο 1850!

Όλος ο «πέτσινος» στρατός των Μέσων Μαζικής Εξαπάτησης (συνεπικουρούμενος από ανθρώπους–ρεπλίκες, εργοδοτολόγους και άλλους… σκληρά εργαζόμενους) έχει βαλθεί να κάνει το μαύρο–άσπρο. Να πείσει ότι το νομοσχέδιο είναι φιλεργατικό!

Όμως ο κόσμος της δουλειάς ξέρει καλά τι σημαίνει να δουλεύει δέκα, δώδεκα και όσες ώρες διατάζει το αφεντικό, με αμοιβή το μεροκάματο πείνας χωρίς πληρωμένες υπερωρίες.

Ο κόσμος της δουλειάς ξέρει τι σημαίνει η ουσιαστική κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας.

Ο κόσμος της δουλειάς διαισθάνεται τι σημαίνει απαγόρευση της απεργίας και παρανομία για την αντίσταση και τον συνδικαλισμό.

Και ο κόσμος των εκμεταλλευτών (ΣΕΒ, ΜΜΕ) τα ξέρει καλά όλα αυτά γι’ αυτό και τα στηρίζει με τέτοια μανία.

Δεν μπορεί να υπάρχει καμία δεύτερη σκέψη. Η μαζική συμμετοχή στην απεργία και στις διαδηλώσεις στις 16/6 μπορεί να δείξει τη μαζική αντίθεση των εργαζομένων στο άθλιο νομοσχέδιο και να αποτελέσει βάση για τους επόμενους αγώνες που πρέπει να γίνουν –πιο οργανωμένοι, πιο αποφασιστικοί - ακόμα κι αν ψηφιστεί, για την ανατροπή του!

Η ύπαρξη πανελλαδικών εξετάσεων δεν μπορεί να αποτελεί πρόσχημα άρνησης της αναγκαιότητας να υπερασπίσουμε με απεργία τα στοιχειώδη δικαιώματα της νέας γενιάς των εργαζομένων, των σημερινών μαθητών μας.

Όλοι στην απεργία στις 16/6

Όλοι στην απεργιακή συγκέντρωση 10πμ στο Ε. Κ. Σάμου!

Όλοι στους δρόμους όλη την ημέρα!

Να μην περάσει η ιστορική οπισθοδρόμηση του νομοσχεδίου Χατζηδάκη!

Μαζικός αγώνας για ζωή και δουλειά με δικαιώματα!

Διάβασέ το »

ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕΙ-ΌΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ, ΠΕΜΠΤΗ 10 ΙΟΥΝΗ! ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 10πμ Εργατικό Κέντρο Σάμου

 

Νομοσχέδιο Χατζηδάκη:

Όροι εργασίας και συνδικαλισμού επιστροφής στο 1850!

ΌΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ, ΠΕΜΠΤΗ 10 ΙΟΥΝΗ!

Νέο όργιο επίθεσης στα εργασιακά και στο συνδικαλισμό αναπτύσσεται μέσω του νομοσχεδίου Χατζηδάκη. Ένα νομοσχέδιο που φορτώθηκε και με νέες αντιλαϊκές ρυθμίσεις μετά την συμμόρφωση των συνδικαλιστικών ηγεσιών που ακύρωσαν την απεργία στις 3 Ιούνη. Ένα νομοσχέδιο που:

- Καταργεί το 8ωρο, μια εμβληματική κατάκτηση που κέρδισε η εργατική τάξη με ηρωικούς αγώνες. Απελευθερώνει τις υπερωρίες, χτυπάει παραπέρα τις συλλογικές συμβάσεις, μονιμοποιεί την τηλε-εργασία, διευκολύνει κι άλλο τις απολύσεις.

- Βγάζει στην παρανομία την απεργία και τα σωματεία μέσω της ηλεκτρονικής ψηφοφορία όπου είναι απαραίτητη η υπερψήφισή της από το 50%+1 των μελών του Σωματείου, της θεσμοθέτησης προσωπικού ασφαλείας, της ποινικοποίησης των απεργιακών φρουρών και της απεργιακής προπαγάνδας, αλλά και της τιμωρίας άρνησης του ηλεκτρονικού φακελώματος των εργαζομένων.

Συνολικά, το εκτρωματικό νομοσχέδιο Χατζηδάκη επαναφέρει όρους εργασίας και συνδικαλισμού που ανάγονται στο 1850!

Επιδιώκει την πλήρη παράδοση των εργαζομένων στις ορέξεις των αφεντικών αλλά και στην απαγόρευση κάθε δυνατότητας των εργαζομένων να παράξουν ένα συνδικαλισμό ταξικό, αγωνιστικό, ενάντια στους εργοδότες και το αστικό κράτος.

Άξιος ο μισθός όλων των συνδικαλιστικών ηγεσιών που έφεραν εδώ την κατάσταση. Που ακύρωσαν χωρίς να δώσουν λογαριασμό την απεργία στις 3 Ιούνη. Που έφεραν τη διάλυση, την απομαζικοποίηση των συνδικάτων και την υποταγή.

Όμως, διέξοδος ΥΠΑΡΧΕΙ! Και είναι η ιστορικά γνωστή.

Αυτή που έφερε νίκες και δικαιώματα.

Αυτή που έκανε τους εργαζόμενους να είναι περήφανοι και να αξιώνουν μια ζωή με δικαιώματα.

Είναι η πεποίθηση ότι μόνο οι ανυποχώρητοι και επίμονοι αγώνες είναι αυτοί που μπορούν να διεκδικήσουν μια τέτοια ζωή.

Είναι η ΟΡΓΑΝΩΣΗ και Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ!

Να μην κάνουμε τη χάρη στην κυβέρνηση! ΝΑ ΑΠΕΡΓΗΣΟΥΜΕ ΜΑΖΙΚΑ!

ü Να μην περάσει η ιστορική οπισθοδρόμηση του νομοσχεδίου Χατζηδάκη!

ü Να οργανωθεί η αντίσταση σε κάθε χώρο δουλειάς!

ü Μαζικός αγώνας για ζωή και δουλειά με δικαιώματα!

ΌΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ, ΠΕΜΠΤΗ 10 ΙΟΥΝΗ!

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 10πμ Εργατικό Κέντρο Σάμου

Διάβασέ το »

Να δυναμώσει ο αγώνας κόντρα στο νομοσχέδιο Χατζηδάκη και τις υπονομευτικές μεθοδεύσεις

 

Ολοι στις 3/6, στις 12μ. Πλατεία Καρλοβάσου στην απεργιακή συγκέντρωση σωματείων που επιμένουν στην απεργία

Να δυναμώσει ο αγώνας κόντρα στο νομοσχέδιο Χατζηδάκη και τις υπονομευτικές μεθοδεύσεις

Για να προκηρύξουν απεργία, οι εργατοπατέρες χρειάζονται εκατό συνεδριάσεις και χίλιες συσκέψεις. Για να την ακυρώσουν, αρκούν δύο λεπτά υπόγειων συνεννοήσεων.

Με τη γνωστή απεργοσπαστική της τσαχπινιά, η Γενική Συνομοσπονδία (Εργοδοτών) Ελλάδας φρόντισε να βάλει απεργία άλλη ημερομηνία από αυτή που είχε προκηρυχθεί από την ΑΔΕΔΥ και Εργατικά Κέντρα. Δεν μας κάνει την παραμικρή εντύπωση.

Αυτό, όμως, που αποκαλύφθηκε περίτρανα είναι ότι και αυτοί που είχαν προκηρύξει απεργία για τις 3/6, στην πραγματικότητα καθόλου δεν την είχαν προκηρύξει. ΑΔΕΔΥ, Εργατικά Κέντρα και ΠΑΜΕ, μέσα σε λίγα λεπτά μετά την απόφαση της ΓΣΕΕ, έγραψαν στα παλιά τους τα παπούτσια τις προσπάθειες που έγιναν σε χώρους δουλειάς για την επιτυχία της απεργίας, εξευτέλισαν τα πρωτοβάθμια σωματεία που είχαν πάρει τέτοιες αποφάσεις και χωρίς ίχνος τσίπας πήραν πίσω την πραγματοποίηση της απεργίας τρεις μόλις μέρες πριν την υλοποίησή της!

Τι κι αν το νομοσχέδιο Χατζηδάκη χαρακτηριζόταν από τους ίδιους «αιτία πολέμου»; Τι κι αν χαρακτηριζόταν επιστροφή στις μέρες προ του Σικάγο; Όλα αυτά αποδείχτηκαν κούφια λόγια των διάφορων πτερύγων μιας συνδικαλιστικής ηγεσίας που έχει φέρει την κατάσταση στα σωματεία εδώ που την έχει φέρει. Και που η απόφασή τους για ανάκληση της απεργίας την τελευταία στιγμή, μεγαλώνει το προβοκάρισμα της συνδικαλιστικής δράσης και λειτουργεί διαλυτικά και για την απεργία της 10/6.

Η κατάργηση του 8ωρου, η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, η απαγόρευση της απεργίας, η κατάργηση των συνελεύσεων στους χώρους δουλειάς, η ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης, όλα αυτά δεν είναι (για αυτή την όμορφη παρέα του συνδικαλισμού της ήττας, της υποταγής και της ταξικής συνεργασίας) αρκετοί παράγοντες για απεργιακή κλιμάκωση. Για όλους αυτούς αρκεί μια 24ωρη «την ημέρα ψήφισης». Πόσο απωθητική αυτή η χιλιοπαιγμένη παράσταση…

Συνομοσπονδίες, Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα, «ταξικοί πόλοι» και άλλα τέτοια ηχηρά, αποδεικνύονται ανέξοδοι βερμπαλισμοί, λόγια χωρίς υπόσταση. Εργαλεία αναπαραγωγής πολιτικών στελεχών, διαμεσολαβητών και συνομιλητών του αστικού κράτους και των κυβερνήσεων. Όλοι αυτοί ετοιμάζουν και… απογευματινές συγκεντρώσεις στις 3/6, για να λειτουργήσουν ως πλυντήριο για τις απαράδεκτες αντιαπεργιακές μεθοδεύσεις τους. Θα πανηγυρίζει η κυβερνητική κουστωδία βλέποντας ότι αυτό που έχει «απέναντί» της, είναι στην πραγματικότητα πολύ δίπλα της.

Τίποτα δεν μπορούν να περιμένουν οι εργαζόμενοι/ες, οι εργάτες/τριες, οι άνεργοι/ες από όλη αυτήν την παρέα της συνδικαλιστικής ηγεσίας.

Ο δρόμος της οργάνωσης σωματείων και απεργίας, ο δρόμος της οργάνωσης της αντίστασης ενάντια στην επίθεση του συστήματος και της κυβέρνησης είναι μονόδρομος. Και αυτός ο δρόμος θα αποκτήσει προοπτική όταν ανοιχτεί από τους ίδιους τους εργαζόμενους – κόντρα σε φανερούς εχθρούς και ψεύτικους φίλους.

Ο αγώνας ενάντια στο εκτρωματικό νομοσχέδιο Χατζηδάκη πρέπει να δυναμώσει! Η απεργία στις 10/6 δεν μπορεί να μείνει στα χέρια αυτών που ακυρώνουν αποφασισμένες απεργίες.

Διάβασέ το »