BANNER
|
ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΗ ΝΕΑ ΕΠΙΘΕΣΗ
ΣΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ ΜΑΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ,
ΤΗΝ ΕΠΙΒΟΛΗ ΝΕΩΝ ΤΑΞΙΚΩΝ ΦΡΑΓΜΩΝ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΠΕΡΑ ΣΥΡΡΙΚΝΩΣΗ ΤΟΥ ΔΩΡΕΑΝ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ! ΜΕΤΩΠΟ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ ΛΑΟ! |
ΔΕΙΤΕ!
|
Σωματεία, όργανα πάλης και διεκδίκησης
Τα σωματεία συγκροτούνται με τη γραμμή της αντίστασης και της διεκδίκησης!
Ø Τα σωματεία δεν συγκροτούνται με τον κυβερνητικό συνδικαλισμό, νέο και παραδοσιακό! Σαν αυτόν που ασκούν ΣΥΝΕΚ και ΔΑΚΕ. Που οι εκλεγμένοι τους αντιπρόσωποι συμμετέχουν… οι μισοί, στις… μισές συνεδριάσεις του ΔΣ, και απέχουν από τις όποιες Γ.Σ. και κινητοποιήσεις αποφασίζει το σωματείο. Από την απεργία της Πρωτομαγιάς και τη διαδήλωση του Πολυτεχνείου ως την όποια στάση εργασίας και παράσταση στη ΔΙΔΕ! Το ζήτημα δεν είναι μόνο καταστατικό. Είναι κυρίως πολιτικό! Οι παρατάξεις αυτές δεν έχουν καμιά πρόθεση να ενωθούμε στο σωματείο μας για να παλέψουμε. Έχουν την αντίθετη κατεύθυνση. Να μείνει ο καθένας μόνος του και όλοι μαζί να υποταχτούμε στην επίθεση της κυβέρνησης και του συστήματος.
Αυτή την κατεύθυνση εκφράζουν πριν από όλα οι θέσεις τους και η πολιτική τους. Πολιτική στήριξης των κυβερνητικών μέτρων. Από την εκλογή διευθυντών ως την αξιολόγηση, τη μαθητεία, τα «ολιγομελή» τμήματα, το σχέδιο για το νέο Λύκειο, την ομηρία-εξόντωση των αναπληρωτών, τους «σφαγμένους» μισθούς και συντάξεις. Πολιτική που τα επιχειρήματα της χρεώνουν την ευθύνη της κατάστασης στους εκπαιδευτικούς, καλλιεργούν ακόμα και ενοχές που «τολμάμε να σκεφτόμαστε» τα δικαιώματα μας. Οι παρατάξεις αυτές δεν θέλουν σωματεία-όργανα πάλης. Θέλουν σωματεία- σφραγίδες, θέλουν παραρτήματα της Διοίκησης και του ΠΥΣΔΕ, που οι παράγοντες τους θα τα χρησιμοποιούν κατά το δοκούν!
Στο τέλος και αφού έχουν κάνει ότι περνάει από το χέρι τους για να διαμορφώσουν μια διαλυτική κατάσταση «ζητάνε και τα ρέστα»: Κατηγορούν τους συναδέλφους για την μη συμμετοχή τους στο σωματείο και προτείνουν να «ενωθούμε» όλοι μαζί (ενιαίο ψηφοδέλτιο) στη γραμμή της διάλυσης! Λέμε ΟΧΙ στον κυβερνητικό συνδικαλισμό, λέμε ΟΧΙ στις δυνάμεις-στηρίγματα της επίθεσης!
Ø Τα σωματεία δεν συγκροτούνται με τον κυβερνητισμό και τη γραμμή της συνδιαχείρησης-συμμόρφωσης στην επίθεση. Με την κατεύθυνση δηλαδή που ακολουθούν η Δημοκρατική Συσπείρωση και το ΠΑΜΕ. Κατεύθυνση που δεν στοχεύει να κάνει τους εργαζόμενους πρωταγωνιστές στην πάλη, αλλά «διορθωτές» της κυβερνητικής πολιτικής και εκλογική βάση των δικών τους σχεδίων. Κατεύθυνση που εκδηλώθηκε και φέτος σε μια σειρά περιπτώσεις: Στη συμπαράσταση χωρίς συλλαλητήριο(!!) στη δίκη της 16/3, στην εκλογή διευθυντών, στις επαναλαμβανόμενες «παραστάσεις διαμαρτυρίας» που εκφυλίζονται σε συζητήσεις με τον προϊστάμενο και τον δήμαρχο, στην επιλογή του χώρου συγκέντρωσης για το Πολυτεχνείο, στο σύρσιμο του σωματείου στις εκλογές για Υπηρεσιακά Συμβούλια! Ακόμα και ενόψει της ΓΣ των προέδρων το ΠΑΜΕ εναντιώθηκε σε απεργιακή πρόταση ενώ οι Παρεμβάσεις (που στηρίζει η Δημοκρατική Συσπείρωση) πρότειναν απεργία με …δεκάδες αιτήματα υπονομεύοντας έτσι την διεκδίκηση για μαζικούς μόνιμους διορισμούς!
Με αυτή την πολιτική δεν είναι πράγματι δύσκολο να βγάζουν προεδρείο μαζί με τους ΔΑΚΕ- ΣΥΝΕΚ, δεν είναι αναπάντεχο που μαζί τους παίρνουν αποφάσεις. Με αυτή την πολιτική που ζητάει ανάθεση και όχι ενεργητική συμμετοχή, που αντί για ενεργοποίηση του κόσμου βάζει τον πρόεδρο του ΔΣ σε ρόλο παράγοντα να «επιλύει» τα θέματα (όπως το ζήτημα του πρωινού και βραδινού ωραρίου) με τον προϊστάμενο, δεν υπάρχει προοπτική συγκρότησης του σωματείου.
Ø Απορρίπτουμε την πολιτική των συμβιβασμών και των ελιγμών που το μόνο που αποφεύγει είναι να μιλήσει ανοιχτά στους συναδέλφους για αυτό που αντιμετωπίζουμε.
Ø Δεν επιλέγουμε «αριστερό παράγοντα» που θα συνομιλεί για τα θέματα μας με τη διοίκηση
Ø Αγωνιζόμαστε για να γίνει το σωματείο μας δύναμη αγώνα μαζί και δίπλα με το λαό και τη νεολαία!
ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΙΣΟΠΕΔΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ ΜΑΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ, Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΑΖΙΚΟΣ, ΠΑΡΑΤΕΤΑΜΕΝΟΣ ΑΓΩΝΑΣ
Εδώ χωράει και απαιτείται μεγάλη συζήτηση και για το πώς αντιλαμβανόμαστε αυτά τα αιτήματα αλλά και για το πώς τα παλεύουμε.
Είναι αλήθεια πως εδώ και χρόνια προωθείται η κατεύθυνση για ενοποίηση τμημάτων και κλάδων εργαζομένων, όπως νηπιαγωγών και βρεφονηπιοκόμων (θυμόμαστε και πέρυσι την πρόταση Μπουτάρη για παραχώρηση των νηπιαγωγείων στην αρμοδιότητα των ΟΤΑ).
Φέτος επίσης βλέπουμε τις προτάσεις Γαβρόγλου για «αυτονόμηση των σχολικών μονάδων» και δημιουργία τριμελών επιτροπών για την διοίκηση του σχολείου βάζοντας μέσα και την τοπική αυτοδιοίκηση, προωθώντας ουσιαστικά την αποδέσμευση του Υπουργείου από την ευθύνη για την λειτουργία των σχολείων, πετώντας έξω από την εκπαιδευτική διαδικασία τα νηπιαγωγεία και κατακερματίζοντας τον κλάδο.
Είναι φανερό επίσης πως ξεκάθαρος στόχος είναι, μέσα από την χρόνια αδιοριστία και την κατηγοριοποίηση εκπαιδευτικών με μεταπτυχιακά, σεμινάρια κοκ να δημιουργήσουν εργαζόμενους πολλών ταχυτήτων , διασπασμένους και ευέλικτους με κάθε λογής συμβάσεις και συνθήκες εργασίας.
Μ’ αυτή την λογική, σίγουρα οι συγχωνεύσεις των τμημάτων που αναφέραμε παραπάνω δεν είναι προς όφελος κανενός μας. Όχι βέβαια γιατί τάχα οι συνάδελφοι βρεφονηπιοκόμοι θα μας πάρουν τις δουλειές… αλλά γιατί η πολιτική κατεύθυνση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ είναι να απογυμνώσει και την εκπαίδευση, όπως και κάθε κλάδο, από όποιο εργασιακό δικαίωμα έχει απομείνει, ανεξάρτητα από τα πτυχία και τα προσόντα οποιουδήποτε.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση το κατάλληλο «όχημα» για την κυβέρνηση είναι η υπαγωγή όλων των δομών της προσχολικής αγωγής στην τοπική αυτοδιοίκηση και η ανάμειξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Δεν είναι τυχαίο πως ξαφνικά η ομοσπονδία των ιδιωτικών παιδικών σταθμών-νηπιαγωγείων στη σχετική ανακοίνωση της φαίνεται να ενδιαφέρεται για τις δουλειές που θα χάσουν οι νηπιοβρεφοκόμοι (που τους υπερεκμεταλλεύονται και ανά διαστήματα τους πετούν στο δρόμο για να «ανανεώσουν» με άλλους κοκ) και για την σχολειοποίηση που θα υποστούν τα προνήπια!
Μέσα σε αυτό το δυσμενές κλίμα έρχεται να προστεθεί και η αξιολόγηση της σχολικής μονάδας που εφαρμόζεται ήδη στην πρωτοβάθμια μέσα από το νέο προεδρικό διάταγμα (βλ. τριμηνιαίο/ετήσιο εκπαιδευτικό προγραμματισμό) και που η ΔΟΕ το θεωρεί μάλλον δευτερευούσης σημασίας και εκτός θέματος αφού η απόσυρση του νέου προεδρικού διατάγματος και η απόσυρση του πλαισίου της αξιολόγησης δεν μπαίνουν καν στα αιτήματα της κινητοποίησης. Μπαίνει αντίθετα σαν βασικό και κεντρικής σημασίας το δωδεκάχρονο υποχρεωτικό σχολείο και η υποχρεωτική δίχρονη προσχολική, δυστυχώς όμως αποδεσμευμένα από το πραγματικά βασικό, τους μαζικούς μόνιμους διορισμούς και την εναντίωση μας σε ελαστικές σχέσεις εργασίας. Με το να μπαίνει μόνο σαν αίτημα στο τέλος του κειμένου το κύριο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι εκπαιδευτικοί αυτήν την στιγμή, απαξιώνεται και αποπροσανατολίζει τους εργαζόμενους όσον αφορά τους στόχους πάλης. Εκτός κι αν τελικά η ΔΟΕ πιστεύει πως μπορεί να υπάρξει η δίχρονη υποχρεωτική ακόμη και χωρίς εκπαιδευτικούς ή με εκπαιδευτικούς που θα δουλεύουν ως αναπληρωτές ή ως ωρομίσθιοι.
Συνάδελφοι, ο κλάδος οφείλει να βγεί από την νωχελικότητα που έχουν επιβάλει αυτές οι συνδικαλιστικές ηγεσίες, που σε μια τόσο δύσκολη περίοδο καλούν σε μια τρίωρη στάση και με αιτήματα που δεν είναι αυτά που θα συσπειρώσουν τον κλάδο και θα οδηγήσουν σε έναν παρατεταμένο αγώνα αντίστασης και διεκδίκησης.
Συμμετέχουμε μαζικά στις κινητοποιήσεις προετοιμάζοντας το κλίμα για μαζικές , δυναμικές απεργίες το επόμενο διάστημα.
ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ:
- ΜΑΖΙΚΟΥΣ ΜΟΝΙΜΟΥΣ ΔΙΟΡΙΣΜΟΥΣ- ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΕΛΑΣΤΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
- ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΠΡΟΕΔΡΙΚΟΥ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ
- ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ- ΑΥΤΟΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΣΑΜΟΥ
ΜΕ ΑΓΩΝΕΣ ΤΙΜΑΜΕ ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΟΡΕΙΕΣ
Είναι τα συνθήματα στην πύλη του πολυτεχνείου εκτός του κλίματος;“Άλλαξαν τ' ανεμολόγια και οι ορίζοντες” και μοιραζόμαστε πια με τους αμερικάνους κοινές αξίες όπως λέει ο Τσίπρας καθώς είναι ...διαβολικά καλοί;Το απίστευτο κρεσέντο υποτέλειας που διατυπώνεται συνολικά από το πολιτικό προσωπικό της χώρας, δεν μπορεί να κρύψει, τα νέα δεινά που απειλούν το λαό μας καθώς εμπλέκουν τη χώρα στις ατέλειωτες πολεμικές επιδρομές των ιμπεριαλιστών. Δεν μπορεί να κρυφτεί ότι οι ιμπεριαλιστές δεν προσφέρουν ομπρέλα προστασίας από τις “καταιγίδες” που ξεσπούν συνεχώς στην περιοχή μας, αλλά είναι οι ίδιοι, οι καταιγίδες που σαρώνουν χώρες και εξανδραποδίζουν λαούς και μπροστά στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους, όλοι είναι αναλώσιμοι.Οι Αμερικάνοι και Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές δεν είναι σωτήρες, αλλά φονιάδες του λαών και μαζί ληστές του πλούτου μας. Παραρτημοποίηση και ερήμωση της χώρας. Αυτό είναι το πραγματικό περιεχόμενο της “εθνικής σωτηρίας” που φέρνουν τα ...δάνεια τους, εξαπολύοντας παράλληλα ταξικό πόλεμο ενάντια στα λαϊκά δικαιώματα.Σήμερα 44 χρόνια μετά την εξέγερση του Νοέμβρη προκύπτει η ανάγκη να σπάσουμε τα δεσμά του ιμπεριαλισμού παλεύοντας ενάντια στην ιμπεριαλιστική εξάρτηση, κόντρα στην αποδοχή του πλαισίου ένταξης σε ΝΑΤΟ-ΕΕ. Κόντρα σε υπονομευτικές λογικές που ακυρώνουν αυτή την αναγκαιότητα, την “εξαφανίζουν”, βαφτίζοντας τη χώρα μας ιμπεριαλιστική(!!!).ΕΞΩ ΤΟ ΝΑΤΟ ΚΑΙ ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ, ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ. Μ’ αυτά τα παλιά συνθήματα επιβάλλεται να ξαναδυναμώσει η αντιιμπεριαλιστική πάλη, για να γίνει η χώρα ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ και Ο ΛΑΟΣ ΑΦΕΝΤΙΚΟ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΤΟΥ.Παλεύοντας για την ανατροπή της αντιλαϊκής κυβερνητικής πολιτικής, ενάντια στο φασισμό, διεκδικώντας ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΓιατί οι όροι εργασίας, σπουδών, διαβίωσης, θα κριθούν στη σύγκρουση με τους εκμεταλλευτές και φορείς της εξαθλίωσης μας, χωρίς αυταπάτες για περιθώρια κατευνασμού, συμβιβασμού η συνθηκολόγησης. Στην οικοδόμηση Μετώπου Αντίστασης Διεκδίκησης και Πάλης. Σ΄ αυτό το πεδίο διαμορφώνεται ο συσχετισμός δύναμης, μόνο μέσα απ΄ αυτό μπορεί ν΄ αλλάξει η ζωή και το μέλλον μας.Μ' ΑΓΩΝΕΣ ΤΙΜΑΜΕ ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΟΡΕΙΕΣ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις
(
Atom
)
