BANNER

ολοι μια γροθια
ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΗ ΝΕΑ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ ΜΑΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ,
ΤΗΝ ΕΠΙΒΟΛΗ ΝΕΩΝ ΤΑΞΙΚΩΝ ΦΡΑΓΜΩΝ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ
ΤΗΝ ΠΑΡΑΠΕΡΑ ΣΥΡΡΙΚΝΩΣΗ ΤΟΥ ΔΩΡΕΑΝ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ!
ΜΕΤΩΠΟ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ ΛΑΟ!
ΔΕΙΤΕ!

ΤΕΤΑΡΤΗ 2/10 -ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ!


ΤΕΤΑΡΤΗ 2/10 -ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ!
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 10 π.μ στο ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΣΑΜΟΥ
ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ,ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΤΙΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ
Ιμπεριαλιστές και κεφαλαιοκράτες ιδού η χώρα σας και ο λαός σας...
            Αυτή είναι η ουσία του κυβερνητικού καλέσματος για επενδύσεις . Αυτή είναι η “ανάπτυξη” που φέρνουν στη χώρα. Αυτό νομοθετεί το κυβερνητικό  αναπτυξιακό νομοσχέδιο”. Τη νόμιμη παράδοση του φυσικού πλούτου του τόπου μας.  Τη ληστεία καθε δημόσιου αγαθού. Σχεδιασμός -έλεγχος-υλοποίηση όλα στο κεφάλαιο. Fast track, χωρίς εμπόδια και αναστολές, η γη, ο αέρας και η θάλασσα ξεπουλιούνται  “μπιρ-παρά”.
            Και οι εργαζόμενοι και η νεολαία παραδίνονται χωρίς δικαιώματα, δούλοι των ξένων και ντόπιων αφεντικών. Ποιες συλλογικές συμβάσεις, ποιες σταθερές εργασιακές σχέσεις, άγνωστες λέξεις. Υπέρτατος νόμος η ανταγωνιστικότητα, τα κέρδη των “επενδυτών”. Όλα και όλοι πρέπει να υποταχθούν σ' αυτή την “ανάπτυξη”. Όλη η χώρα μια Ειδική Οικονομική Ζώνη εκμετάλλευσης. Μαζί και πλατφόρμα εξόρμησης -με βάσεις παντού- των Αμερικανονατοϊκών. Αυτό είναι το κυβερνητικό όραμα για τη χώρα. Πεδίο βολής -φαιό νταμάρι -εργασιακό κάτεργο. Ακριβώς γι' αυτό θέλουν να επιβάλλουν σιωπή  νεκροταφείου...
Σκασμός. !!! Μιλάει και αποφασίζει ο υπουργός...
            Αυτός σύμφωνα με το “αναπτυξιακό νομοσχέδιο” θα ορίζει και θα καθορίζει τη λειτουργία και τη δράση -την αδράνεια δηλαδή- των σωματείων. Παρέλαβαν από το ΣΥΡΙΖΑ τον απεργοκτόνο νόμο του  για να φέρουν ολοκληρωτικά χτυπήματα στην συλλογική και οργανωμένη πάλη. Οι διατάξεις για το Γενικό Μητρώο των συνδικαλιστικών οργανώσεων, η καθιέρωση ηλεκτρονικής ψηφοφορίας στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων για την διεξαγωγή απεργίας και η δημιουργία ιστοσελίδας, όπου οι συνδικαλιστικές οργανώσεις θα μπορούν να δημοσιοποιούν τις ανακοινώσεις τους, ώστε να περιοριστεί το φαινόμενο της αφισοκόλλησης(!), αποτελούν τους ηλεκτρονικούς κόφτες της ελεύθερης συνδικαλιστικής δράσης και των δημοκρατικών δικαιωμάτων στους χώρους δουλειάς. Προσβλέπουν στον ασφυκτικό-πλήρη έλεγχο της εσωτερικής ζωής των σωματείων, την κατάργηση των καταστατικών τους και των Γενικών Συνελεύσεων, το θάψιμο της απεργίας. Με πρόσχημα τη διαφάνεια επιχειρούν να επιβάλλουν το φακέλωμα των εργαζομένων, την παρακολούθηση και καταγραφή κάθε κίνησής τους.
Δεν είμαστε ούτε likers, ούτε followers αλλά
ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΔΥΝΑΜΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ και ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ
          Το σύστημα τα κόμματα και οι συνδικαλιστικές παρατάξεις που το υπηρετούν, θέλουν τους εργαζόμενους αδρανείς και άβουλους. Τελικά μοιραίους για τη ζωή τους. Μας θέλουν ψηφοφόρους, διάδικους στα δικαστήρια να μοιράζουμε 20€ σε δικηγόρους, και τώρα επιχειρούν  να αποδομήσουν καθε δυνατότητα συλλογικής σκέψης, ζύμωσης, αντιπαράθεσης και οργανωμένης και μαζικής στάσης καταργώντας ουσιαστικά τις Γενικές Συνελεύσεις των σωματείων. Θέλουν τοπίο έρημο, ξερίζωμα των όποιων δυνατοτήτων- προϋποθέσεων υπάρχουν για να αντιδράσουν οι εργαζόμενοι, τον πλήρη αφοπλισμό τους. Οι προθέσεις αυτές φάνηκαν με την απόφαση να κυρηχτεί παράνομη η  απεργία της ΠΝΟ τη προσαγωγή 8 οικοδόμων από ομάδα ΔΙΑΣ αλλά και τον απεργοσπαστικό ρόλο των εργατοπατέρων.
Οι απαντήσεις ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ  ΑΓΩΝΑ
            Η απεργία στις 24/9 ανέδειξε πως απαιτείται σκληρή κι επίμονη δουλειά στην κατεύθυνση της συγκρότησης των δυνάμεων των ίδιων των εργαζόμενων, ώστε να αντιμετωπίσουν την επίθεση των δυνάμεων του συστήματος και της εργοδοσίας και τις αντιλήψεις που προωθούν. Ώστε να ξεφύγουν από την ηττοπάθεια και τις κοινοβουλευτικές και ρεφορμιστικές αυταπάτες, να βγουν από το φαύλο κύκλο της αποσυγκρότησης. Δεν υπάρχει κανένας “αυτόματος” μηχανισμός ενεργοποίησης των εργαζόμενων, της νεολαίας και του λαού ενάντια στην κυβερνητική πολιτική. Με βάση αυτά δρα διαλυτικά είτε η “συνομωσία σιωπής”, είτε η απόδραση από αυτό το καθήκον της πάλης ενάντια στο κυβερνητικό νομοσχέδιο παλεύοντας για τα άλλα...
Η ΜΑΧΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΝΣΧ ΕΚΤΡΩΜΑ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΩΘΕΙ!
            Τώρα που φαίνεται καθαρά σε όλους ότι δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα από τις συνδικαλιστικές ηγεσίες ΟΛΜΕ-ΔΟΕ, οι οποίες θα συνεχίσουν ακόμα πιο αποφασιστικά στην γραμμή της αδράνειας και της υποταγής – έως και της ανοιχτής υποστήριξης της αντιδραστικής κυβερνητικής πολιτικής. Τώρα είναι η ώρα να ξεκινάμε να συγκροτούμε τη μόνη δυνατή απάντηση. Να οργανώσουμε τους δικούς μας αγώνες. Με το δικό μας σχεδιασμό, για τα δικά μας συμφέροντα. Κόντρα στην υποταγή σε εικονικά κινήματα και θεαματικά γεγονότα, με πραγματικές κινήσεις και συνελεύσεις στα Πρωτοβάθμια Σωματεία, στις ΣΕΠΕ και ΕΛΜΕ. Με Επιτροπές Αγώνα. Να οικοδομήσουμε κινήσεις κοινής δράσης με στόχο την εξυπηρέτηση του κινήματος και την έξοδο των εκπαιδευτικών σε αγωνιστικούς δρόμους.  
Η «ΑΝΑΠΤΥΞΗ» ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΠΑΤΗ- ΝΟΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΗ!
Ε
ΞΩ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ! ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΟΠΛΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ


Διάβασέ το »

ΝΑ ΚΑΛΕΣΤΕΙ ΑΜΕΣΑ ΕΚΤΑΚΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΔΑΣΚΑΛΩΝ ΚΑΙ ΝΗΠΙΑΓΩΓΩΝ ΣΑΜΟΥ

ΝΑ ΚΑΛΕΣΤΕΙ ΑΜΕΣΑ ΕΚΤΑΚΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΔΑΣΚΑΛΩΝ ΚΑΙ ΝΗΠΙΑΓΩΓΩΝ ΣΑΜΟΥ
Σε κλίμα «ανησυχητικής»  ησυχίας πέρασαν για το σωματείο μας οι προηγούμενες ημέρες,  που υποτίθεται,  προετοιμάζονταν ο κλάδος για την πανελλαδική απεργία στις 24/09. Δυστυχώς, με ευθύνη του Δ.Σ.  και κυρίως της πλειοψηφούσας παράταξης (Ενωτική Δημοκρατική Κίνηση) δεν δόθηκε  η ευκαιρία στους συναδέλφους να βρεθούν σε γενική συνέλευση, να ενημερωθούν και να συζητήσουν για το πολυνομοσχέδιο οδοστρωτήρα που  θα κατατεθεί το  επόμενο διάστημα προς ψήφιση. Αποτέλεσμα, λοιπόν, της ελλειμματικής ενημέρωσης των συναδέλφων ήταν και η μικρή συμμετοχή εκπαιδευτικών στην απεργιακή συγκέντρωση στο Βαθύ. Η ΑΔΕΔΥ επίσης σε μια προσπάθεια υποβάθμισης του ζητήματος καλεί σε τρίωρη στάση εργασίας στις 2/10 κι όχι σε μια νέα 24ωρη και γύρο Γενικών Συνελεύσεων. Μόνο η δική μας μαζική συμμετοχή  μπορεί να πιέσει τις ομοσπονδίες και να δημιουργήσει πράγματι κινηματικές διαδικασίες.
            Η περίοδος μόνο εφησυχασμό δεν επιτρέπει! Το “αναπτυξιακό” πολυνομοσχέδιο της κυβέρνησης της ΝΔ έρχεται ουσιαστικά να συμπληρώσει και να πάει ένα βήμα παραπέρα την πολιτική που ακολούθησε και ο ΣΥΡΙΖΑ τα προηγούμενα χρόνια. Θέλουν να ξεμπερδεύουν, όσο το δυνατό γρηγορότερα, με όποιο εργατικό και συνδικαλιστικό δικαίωμα έχει απομείνει Το ηλεκτρονικό φακέλωμα των συνδικαλιστικών οργανώσεων, η ηλεκτρονική ψηφοφορία για προκήρυξη απεργίας, η θεσμοθέτηση του υπουργού εργασίας(!) ως αρμόδιο για την αντιπροσωπευτικότητα των σωματείων και η πλήρης διάλυση των συλλογικών συμβάσεων είναι μόνο κάποια παραδείγματα από  την βαρβαρότητα που διαχέεται σε όλο το πολυνομοσχέδιο.
             Μας είναι γνωστό πως εδώ και πολλά χρόνια ο συνδικαλισμός έχει δυσφημιστεί με τον χειρότερο τρόπο από τις συνδικαλιστικές ηγεσίες των ομοσπονδιών. Δεν είναι λίγες οι φορές που ζήσαμε το ξεπούλημα του αγώνα των εργαζομένων σε τραπέζια διαλόγων και παζαριών με τα υπουργεία. Δεν μας είναι άγνωστη η αδράνεια και οι πελατειακές σχέσεις που έχουν διαμορφώσει οι ηγεσίες των ΔΟΕ και ΑΔΕΔΥ χρόνια τώρα μέσα στα σωματεία. Έχουν, λοιπόν, οι ίδιοι στρώσει το έδαφος για τα σωματεία-σφραγίδες, που δεν ενεργοποιούν τους εργαζομένους και δεν παλεύουν τις διεκδικήσεις τους. Θα δεχόντουσαν ευχαρίστως το κράτος να διαμορφώσει τους συλλόγους μας, εάν τους πετούσαν κάποια ψίχουλα για τις προσωπικές και κυβερνητικές τους φιλοδοξίες.
            Αυτό όμως καθόλου δεν σημαίνει πως οι εργαζόμενοι πρέπει να παραιτηθούν από τον αγώνα. Αντιθέτως, σημαίνει ότι οφείλουμε να βάλουμε όλη μας την δύναμη να αντιταχθούμε στην παραίτηση και την απογοήτευση.  Να αρνηθούμε τον κρατικό και εργοδοτικό έλεγχο των σωματείων. Να πάρουμε την υπόθεση του αγώνα στα χέρια μας! Να δυναμώσουμε τα σωματεία μέσα από μαζικές Γενικές Συνελεύσεις  και αγωνιστικές αποφάσεις.

             Καλούμε το Δ.Σ. του Συλλόγου να αναλάβει τις ευθύνες του αυτήν την τόσο κρίσιμη περίοδο και να αποφασίσει επιπλέον τρίωρη που να καλύπτει όσο το δυνατόν περισσότερους συναδέλφους και να καλέσει άμεσα σε γενική συνέλευση του κλάδου.

Διάβασέ το »

ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕΙ Ο ΑΣΦΥΚΤΙΚΟΣ ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ


ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕΙ Ο ΑΣΦΥΚΤΙΚΟΣ ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ
Κάτω τα χέρια από τα συνδικάτα – Κάτω τα χέρια από την απεργία
ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΓΕΝ.ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΕΛΜΕ ΣΑΜΟΥ 20/9 6:30μμ ΕΠΑΛ ΣΑΜΟΥ
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΣ 24 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ!
10.00 π.μ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΣΑΜΟΥ
Το τίτλο του “οδοστρωτήρα” για τα λαϊκά δικαιώματα θέλει να επιβεβαιώσει η κυβέρνηση της ΝΔ, σχεδιάζοντας και υλοποιώντας με γοργό ρυθμό απανωτά χτυπήματα ενάντια στους εργαζόμενους και τη νεολαία. Παρά την απογείωση της προπαγάνδας και τα χυδαία ξεσαλώματα των ΜΜΕ που κάνουν το μαύρο-άσπρο, η ΝΔ “επενδύει” στην καταστολή, στην κατάργηση πολιτικών και συνδικαλιστικών ελευθεριών για να στηρίξει την επίθεσή της. Με “τάξη και νόμο”, με τρομοκρατία και χειραγώγηση επιχειρεί η κυβέρνηση να εμποδίσει το κόσμο της εργασίας να κινηθεί κόντρα στην αντιδραστική της πολιτική, υπερασπίζοντας τα δικαιώματά του, τη ζωή του.
Στις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης αλλά και στη ΔΕΘ διατυπώθηκε η πρόθεση της κυβέρνησης να προχωρήσει σε αλλαγή του συνδικαλιστικού νόμου. Συγκεκριμένα εξήγγειλε:
·         Τη καθιέρωση ηλεκτρονικής ψηφοφορίας στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων για την διεξαγωγή απεργίας.
·         Τη δημιουργία ηλεκτρονικού μητρώου για τις συνδικαλιστικές οργανώσεις των εργαζόμενων και όσων συμμετέχουν σ' αυτές.
·         Τη δημιουργία ειδικής ιστοσελίδας, όπου οι συνδικαλιστικές οργανώσεις θα μπορούν να δημοσιοποιούν τις ανακοινώσεις τους ηλεκτρονικά, ώστε να περιοριστεί το φαινόμενο της αφισοκόλλησης.
            Δεν πρόκειται για “ψηφιοποίηση” του συνδικαλισμού αλλά για ηλεκτρονικό κόφτη της ελεύθερης συνδικαλιστικής δράσης και των δημοκρατικών δικαιωμάτων στους χώρους δουλειάς. Τους παρέδωσε ο ΣΥΡΙΖΑ τον απεργοκτόνο νόμο του αλλά και τον οικονομικό-πολιτικό έλεγχο των συνδικάτων μέσω της έκδοσης ΑΦΜ (σαν να είναι επιχειρήσεις) και αυτοί επιδιώκουν ολοκληρωτικά χτυπήματα στην συλλογική και οργανωμένη πάλη. Προσβλέπουν στον ασφυκτικό-πλήρη έλεγχο της εσωτερικής ζωής των σωματείων, την κατάργηση των καταστατικών τους και των Γενικών Συνελεύσεων, το θάψιμο της απεργίας. Με πρόσχημα τη διαφάνεια επιχειρούν να επιβάλλουν το φακέλωμα των εργαζομένων, την παρακολούθηση και καταγραφή κάθε κίνησής τους.
            Δεν τους αρκεί που οι συνδικαλιστικές ηγεσίες είναι μαριονέτες, το μακρύ χέρι του κράτους και των κυβερνήσεών του μέσα στα συνδικάτα. Δεν τους αρκεί που εδώ και πολλά χρόνια ο εργατοπατερισμός στη ΓΣΣΕ-ΑΔΕΔΥ-ΟΛΜΕ-ΔΟΕ έχει εξευτελίσει τις έννοιες αγώνας, αντίσταση, διεκδίκηση, απεργία  αντικαθιστώντας με την αδράνεια, την υποταγή, το κοινωνικό εταιρισμό, τη τουφεκιά. Δεν τους αρκεί που η συντριπτική πλειοψηφία των απεργιών κρίνονται στα δικαστήρια παράνομες, οι καταδίκες αγωνιστών, οι επιστρατεύσεις. Θέλουν τοπίο έρημο, ξερίζωμα των όποιων δυνατοτήτων- προϋποθέσεων υπάρχουν για να αντιδράσουν οι εργαζόμενοι, τον πλήρη αφοπλισμό τους. Σε αυτό το τοπίο, οι αντιλήψεις εκείνες που νομιμοποιούν τη συνδιαχείριση και τη σύγχυση γύρω από το “τι είναι συνδικαλισμός”, μέσω της συμμετοχής σε συνδιοικητικά όργανα (ΠΥΣΠ-ΔΕ) είναι “βούτυρο στο ψωμί” της κυβέρνησης, λειτουργούν αποπροσανατολιστικά και τελικά υπονομεύουν τη μάχη που πρέπει να δοθεί.
            Συναδέλφισσες-συνάδελφοι, η νέα σαρωτική επίθεση που ετοιμάζουν απαιτεί την απαγόρευση του δικαιώματός μας να οργανωνόμαστε και να παλεύουμε έξω από τον έλεγχο του κράτους και των μηχανισμών του. Προκύπτει από τα πράγματα η ανάγκη να αγωνιστούμε για να μπορούμε να αγωνιζόμαστε. Συμμετέχοντας-μαζικοποιώντας τις Γενικές Συνελεύσεις, αποφασίζοντας απεργία, διεκδικώντας τα εργασιακά μας δικαιώματα και το δικαίωμα των μαθητών μας να σπουδάζουν.
            Σ' αυτούς τους αγώνες και μέσα από αυτούς θα φράξουμε το δρόμο στα κυβερνητικά σχέδια, θα υπερασπίσουμε την ελεύθερη και ανεξάρτητη από κράτος και κυβέρνηση συνδικαλιστική δράση. Ανασυγκροτώντας ΕΛΜΕ και Διδασκαλικούς Συλλόγους, μετατρέποντας τους σε εργαλεία πάλης στα χέρια μας, όχι σε κυβερνητικά και συνδιαχειριστικά παραρτήματα. Οικοδομώντας πρωτοβουλίες κοινής δράσης με στόχο την διαμόρφωση όρων μαζικής αντίστασης και πάλης.
ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΟΠΛΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
ΟΧΙ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΑ ΣΥΝΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΙΚΑ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΑ

Διάβασέ το »

Ο λαός να μιλήσει με την οργάνωση αγώνων!


Η νέα χρονιά μέσα σε σκηνικό αντιδραστικής επίθεσης σε όλα τα μέτωπα.
Ο λαός να μιλήσει με την οργάνωση αγώνων!
Κάθε φέτος και χειρότερα! Σε ένα πνιγηρό, απολύτως μαύρο και αντιδραστικό κλίμα σε όλους τους τομείς -εκτός και εντός εκπαίδευσης- ξεκινάει η νέα σχολική χρονιά. Η κυβέρνηση της ΝΔ βιάζεται να πιάσει την επίθεση ενάντια στα λαϊκά δικαιώματα από το σημείο που την άφησε ο ΣΥΡΙΖΑ – και να την οξύνει παραπέρα.
-  Με την πιο αποφασιστική κατάργηση του… καταργημένου πανεπιστημιακού Ασύλου, με την χοντροκομμένη όξυνση (επί το αντιδραστικότερο) του θεσμικού πλαισίου απεργοκτονίας και ελέγχου των συνδικάτων (που προώθησε αποφασιστικά ο ΣΥΡΙΖΑ), με απανωτές επιχειρήσεις καταστολής σε εφαρμογή του μητσοτακικού δόγματος «το κράτος είναι τα ΜΑΤ», η κυβέρνηση θέλει να στείλει το μήνυμα στα αφεντικά της και το λαό ότι θα συντρίψει κάθε προσπάθεια του λαού να σηκώσει κεφάλι.
- Με μια σειρά νομοθετικές παρεμβάσεις, επισημοποιεί την πολύ πραγματική (και χωρίς να χρειάζεται θεσμική κάλυψη) πλήρη εργοδοτική ασυδοσία, που ασφαλώς συνοδεύεται με ξυλοδαρμούς και τρομοκράτηση εργαζομένων από τα αφεντικά τους, όταν απαιτήσουν δεδουλευμένα ή στοιχειώδη δικαιώματα. Ταυτόχρονα ετοιμάζει νέο χτύπημα στα ασφαλιστικά δικαιώματα μέσω της παραπέρα αλλαγής της δομής του ασφαλιστικού συστήματος.
- Με μια σειρά κινήσεις επισπεύδει την παράδοση φιλέτων (Ελληνικό, ΔΕΗ κλπ) στο μεγάλο ιμπεριαλιστικό και ντόπιο κεφάλαιο. Και με πλήρη έλεγχο των Μέσων Μαζικής Εξαπάτησης, παρουσιάζει μια εικονική πραγματικότητα για να κάνει το μαύρο άσπρο και για να διευκολύνει την ένταση της επίθεσης κρατώντας το λαό στο περιθώριο.
- Και βέβαια, η ΝΔ μετά τα καραγκιοζιλίκα που έκανε απέναντι στη συμφωνία των Πρεσπών, τρέχει τώρα να θυμίσει πόσο αμερικανόδουλη είναι, με δηλώσεις ουσιαστικής υποστήριξης της συμφωνίας, αλλά και με την παντελώς άθλια ευθυγράμμισή της στο θέμα του ιρανικού δεξαμενόπλοιου. Η αδιάκοπη πολιτική ΟΛΩΝ των κυβερνήσεων εμπλέκει τη χώρα στους τυχοδιωκτικούς ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς στην περιοχή και υποθάλπτει το προσφυγικό δράμα με πολιτικές φαιού χρώματος.
- Με μια σειρά δηλώσεις προθέσεων στην εκπαίδευση, μονιμοποιεί την πολιτική της αδιοριστίας, ετοιμάζεται για το πέρασμα νέων ταξικών μέτρων (βάση του 10), προετοιμάζει την τρομοκράτηση εκπαιδευτικών και την κατηγοριοποίηση σχολείων μέσω της αξιολόγησης, την κακόφημη «αυτονομία της σχολικής μονάδας». Είναι προκλητικό ότι όλα αυτά τα προωθεί μια ομάδα πολιτικών στελεχών που στα ιδιωτικά που σπούδασαν ούτε βάση του 10 τους ζητήθηκε, ούτε και καμία «αξιολόγηση» έχουν περάσει πέραν του γεγονότος ότι σύχναζαν στις δεξιώσεις της αστικής τάξης και έχουν κερδίσει την εμπιστοσύνη του συστήματος για το πέρασμα των αντιδραστικών πολιτικών.
Όλη αυτή η πραγματικότητα πάτησε πάνω στην τεράστια προσφορά του ΣΥΡΙΖΑ στο σύστημα. Εφάρμοσε την ίδια πολιτική πουλώντας εικονική φιλολαϊκότητα, λέρωσε της ιδέες της αντίστασης και της Αριστεράς και πέτυχε την αδρανοποίηση του λαϊκού παράγοντα. Για να δούμε τι μας περιμένει, αρκεί να εντοπίσουμε ότι αυτός η μνημονιακός και αντιλαϊκός ΣΥΡΙΖΑ νιώθει αρκετά… αριστερός και ετοιμάζεται για την ακόμα μεγαλύτερη υπευθυνοποίησή του απέναντι στο σύστημα. Δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα από όλους αυτούς. Όπως δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα από τις συνδικαλιστικές ηγεσίες ΟΛΜΕ-ΔΟΕ, οι οποίες θα συνεχίσουν ακόμα πιο αποφασιστικά (όπως έδειξαν και τα συνέδρια) στην γραμμή της αδράνειας και της υποταγής – έως και της ανοιχτής υποστήριξης της αντιδραστικής κυβερνητικής πολιτικής.
Μόνη λύση είναι, εμείς οι εργαζόμενοι, να οργανώσουμε τους δικούς μας αγώνες. Με το δικό μας σχεδιασμό, για τα δικά μας συμφέροντα. Κόντρα στην υποταγή σε εικονικά κινήματα και θεαματικά γεγονότα, με πραγματικές κινήσεις και συνελεύσεις στα Πρωτοβάθμια Σωματεία, στις ΣΕΠΕ και ΕΛΜΕ. Με Επιτροπές Αγώνα. Να οικοδομήσουμε κινήσεις κοινής δράσης με στόχο την εξυπηρέτηση του κινήματος και την έξοδο των εκπαιδευτικών σε αγωνιστικούς δρόμους. Να χτίσουμε εστίες αντίστασης για κάθε μικρό και μεγάλο ζήτημα. Να προσπαθήσουμε να τις οδηγήσουμε σε ένα κοινό σημείο συγκρότησης ενός Μετώπου Αντίστασης στην επίθεση και Διεκδίκησης των δικαιωμάτων μας.
·         Ενάντια στον πόλεμο και τον φασισμό.
·         Για ζωή και δουλειά με δικαιώματα - Για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, για μαζικούς μόνιμους διορισμούς και μονιμοποίηση των αναπληρωτών.
·         Για Δωρεάν Δημόσια Παιδεία – ενάντια τους ταξικούς φραγμούς – ενάντια στην αξιολόγηση και την κατηγοριοποίηση σχολείων και εκπαιδευτικών – στην «αυτονομία» της σχολικής μονάδας.
·         Να κάνουμε βήματα για το χτίσιμο σωματείων ανεξάρτητων από το κράτος, τις κυβερνήσεις και τις εργοδοσίες.

Διάβασέ το »

Αναπληρωτές: Το δούλεμα και η αδιοριστία συνεχίζονται!


Αναπληρωτές:
Το δούλεμα και η αδιοριστία συνεχίζονται!

     Συνάδελφοι,
 
     Για ακόμα μια χρονιά είναι γεγονός! Η αγωνία και το άγχος δεκάδων χιλιάδων αναπληρωτών εκπαιδευτικών παρατείνεται. Η κυβέρνηση της ΝΔ, πατώντας πάνω στον δρόμο της πολιτικής της αδιοριστίας αλλά και του κατακερματισμού του κλάδου των εκπαιδευτικών που ακολούθησαν όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις, «έκλεισε» την κουβέντα για διορισμούς στην γενική Παιδεία λέγοντας ότι «θα εξεταστούν ποιες είναι οι πραγματικές ανάγκες», ενώ για την Ειδική Αγωγή υποσχέθηκε να υλοποιηθούν (οι 4500) «όταν ολοκληρωθούν οι διαδικασίες από τον ΑΣΕΠ».
      Παράλληλα όμως δεν χάνει την ευκαιρία να αξιοποιήσει και να επαινέσει το αντιδραστικό νομικό πλαίσιο του προσοντολογίου που ψηφίστηκε τον περασμένο Φλεβάρη. Πάνω σε αυτό πατάνε και οι αρχικές δηλώσεις για την επαναφορά του γραπτού διαγωνισμού, άσχετα αν μαζεύτηκαν στην συνέχεια. Το δούλεμα των αναπληρωτών λοιπόν καλά κρατεί, σε σημείο που μέχρι και οι διαδικασίες για τις προσλήψεις αναπληρωτών καθυστέρησαν και είναι πιθανό να ξαναδούμε και φέτος το τραγικό να προσλαμβάνονται αναπληρωτές μέχρι και τον Απρίλη! Φυσικά υπάρχει πάντα η κουβέντα (άλλοτε πιο σοβαρά και άλλοτε εν τη ρύμη του λόγου) για τον τεράστιο αριθμό των εκπαιδευτικών  (μόνιμων και αναπληρωτών) που πρέπει κάπως να αντιμετωπιστεί. Μια διαχρονική διαπίστωση όχι μόνο των ελληνικών κυβερνήσεων αλλά και του ΟΟΣΑ. Και η κουβέντα που γίνεται «απ’ έξω» και διερευνητικά για την αύξηση ωραρίου, αυτό το πράγμα έρχεται να απαντήσει.
      Είμαστε λοιπόν μπροστά σε μια ολομέτωπη επίθεση και στον χώρο της εκπαίδευσης. Η κυβέρνηση έχει δηλώσει σε όλους τους τόνους ότι επιδιώκει να είναι ταχύτατη και αποτελεσματικότερη –από τους προκάτοχούς της- στην προώθηση της αντιδραστικής πολιτικής. Φάνηκε με τον νόμο για την κατάργηση του Ασύλου, με την ένταση της καταστολής, με το προχώρημα (επί το αντιδραστικότερο του θεσμικού πλαισίου απαγόρευσης της απεργίας και ελέγχου των σωματείων), με τι ετοιμάζεται συνολικά σαν χτύπημα στα εργασιακά δικαιώματα. Το ζήτημα λοιπόν του δικαιώματος στην μόνιμη και σταθερή δουλειά είναι αίτημα πάλης πρώτης γραμμής για τους εκπαιδευτικούς και συνολικά για τον λαό μας.
    Δεν δικαιούται ο ΣΥΡΙΖΑ να χύνει κροκοδείλια δάκρυα για τους μόνιμους διορισμούς που δεν υλοποιούνται. Δεν ξεχνάμε ότι 4,5 χρόνια διακυβέρνησης του ακολούθησε την ίδια πολιτική της αδιοριστίας, τις ίδιες υποσχέσεις για διορισμούς που θα γίνουν από… του χρόνου. Δεν ξεχνάμε ότι είναι αυτοί που ψήφισαν το προσοντολόγιο των απολύσεων που διαλύει τα πτυχία και σπέρνει τον κανιβαλισμό και τον ανταγωνισμό ανάμεσα στους συναδέλφους. Είναι και αυτοί πρωταγωνιστές στο δούλεμα των αναπληρωτών όλα αυτά τα χρόνια.
      Το δίκιο μας, και το δικαίωμά μας στην μόνιμη και σταθερή δουλειά δεν θα μας το χαρίσει κανένας επίδοξος σωτήρας.  Το επίδικο των μόνιμων διορισμών είναι ζήτημα δικής μας πάλης και όχι νομικών δεσμεύσεων. Δεν έχει να κάνει δηλαδή με το αν το έγραφε ο προηγούμενος νόμος ή αν είναι προγραμματισμένο στον προϋπολογισμό. Τέτοιες «ανατροπές» έχουμε δει πάμπολλες τα τελευταία χρόνια. Ας μην διοχετευτούν λοιπόν η αγωνία και η οργή μας σε φωνές που θέλουν να μας πείσουν ότι για να γίνουν οι μόνιμοι διορισμοί πρέπει να υπερασπιστούμε να εφαρμοστεί γρήγορα ο νόμος 4589/2019 , δηλαδή το προσοντολόγιο!
     Το νήμα πρέπει να το ξαναπιάσουμε από κει που το ψηλαφίσαμε με τις απεργιακές κινητοποιήσεις του Γενάρη. Εκεί που αρχίσαμε να συνειδητοποιούμε ότι ο συνάδελφος μας δεν είναι ανταγωνιστής στα μόρια που έχει μαζέψει αλλά δύναμη αναγκαία για  τον κοινό αγώνα. Για τις Αγωνιστικές Κινήσεις τα αιτήματα για Μαζικούς Μόνιμους Διορισμούς και για Μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών είναι αιτήματα πρώτης γραμμής. Είναι αιτήματα που μπορούν να διεκδικηθούν και να κερδηθούν, όχι με συναντήσεις με το υπουργείο και την κυβέρνηση, όχι με αναμονή πρωτοβουλιών από ΔΟΕ και ΟΛΜΕ (που είναι απέναντι σε κάθε προσπάθεια συγκρότησης κινήματος και αγώνα) αλλά με μαζικό απεργιακό αγώνα.  Αυτόν τον δρόμο οφείλουμε να βαδίσουμε ξανά.

Διάβασέ το »