Η διπλή ρωγμή να διευρυνθεί και να γίνει αγώνας
Φάνηκε και φαίνεται στην αντίσταση του κλάδου στην αξιολόγηση. Στην αντίθεσή του στην ΕΒΕ και την Τράπεζα Θεμάτων. Στην άρνησή του να παίξει το αντιδραστικό παιχνίδι μεντόρων – συντονιστών.
Φάνηκε και στη μεγάλη ΑΠΟΧΗ στις εκλογές της κυβέρνησης για τα Υπηρεσιακά Συμβούλια (ΥΣ) και φαίνεται και πάλι αυτό που έχει καταγραφεί τα τελευταία χρόνια. Οτι έχει ανοίξει μια διπλή ρωγμή. Μία ανάμεσα στον κλάδο και το σύστημα
Οι
κυβερνητικές πιέσεις εκμαυλισμού συνειδήσεων, οι βομβαρδισμοί mail και τηλεφώνων,
οι περιοδείες υποψηφίων των ΔΑΚΕ-ΠΕΚ/ΔΗΣΥ-ΣΥΝΕΚ/Δίκτυο (που ήταν απέναντι σε
κάθε προσπάθεια κινητοποίησης και αγώνα), οι εξευτελιστικές τρίωρες παρατάσεις
της «εκλογικής» διαδικασίας, όλα αυτά δεν
ήταν αρκετά για να οδηγήσουν την πλειοψηφία του κλάδου στην ηλεκτρονική παρωδία.
Παρά την κινητοποίηση όλων των μηχανισμών, το κράτος θα συνεχίσει με δοτούς –
«αιρετούς» ενός ηλεκτρονικού 30%, όταν απαιτεί τεράστιες πλειοψηφίες για να
αποφασιστεί μια απεργία από τα σωματεία!
Η
αποτυχία της κυβέρνησης θα ήταν απολύτως συντριπτική αν όλα τα προηγούμενα
χρόνια ακόμα και δυνάμεις του κινήματος δεν είχαν συμβάλει στη σύγχυση και την
αποενοχοποίηση των ΥΣ, τα οποία δεν είναι παρά εργαλεία εφαρμογής της
αντιδραστικής κυβερνητικής πολιτικής.
Παρόλα
αυτά, παρά την μεγάλη αποχή, δεν υποτιμούμε καθόλου το βήμα που έκανε η
κυβέρνηση με τη βοήθεια των συνδικαλιστικών ηγεσιών. Ούτε υποτιμούμε το γεγονός
ότι η ξεδιάντροπη υποταγή των ΟΛΜΕ-ΔΟΕ αποτελεί μια ποιοτική αναβάθμιση στην
εκστρατεία χτυπήματος του αγωνιστικού χαρακτήρα του συνδικαλιστικού κινήματος.
Φαίνεται ότι μέσα σε όλα, την επόμενη περίοδο, θα έχουμε ακόμα πιο έντονα να
αντιμετωπίσουμε τον αντιδραστικό «συνδικαλισμό», ως ενεργητικό στήριγμα της
πολιτικής του συστήματος.
Εχουμε
μπροστά μας τη γενική απεργία στις 9 Νοέμβρη. Στην απεργία μπορεί και πρέπει η αποδοκιμασία της κυβερνητικής
πολιτικής που εκφράστηκε στις ηλεκτρονικές «εκλογές», να εκφραστεί ΜΑΖΙΚΑ,
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΑ, ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΑ.
