Αποτελέσματα Εκλογών ΕΛΜΕ Σάμου της 9/12/23

 

Με μικρή συμμετοχή, περίπου 30 συναδέλφων, πραγματοποιήθηκε στις 9/12 η εξ αναβολής εκλογοαπολογιστική Γενική Συνέλευση του σωματείου. Στις εκλογές που ακολούθησαν για την ανάδειξη νέου Διοικητικού Συμβουλίου, η συμμετοχή των συναδέλφων ήταν αισθητά μειωμένη σε σχέση με την αντίστοιχη περσινή εκλογική διαδικασία.

Η αποστασιοποίηση των συναδέλφων, τόσο από τις εκλογικές διαδικασίες, όσο και από τη γενικότερη ζωή και δράση του σωματείου, φυσικά και δε μπορεί να ερμηνευτεί μόνο από την πλήρη απουσία της ΔΑΚΕ από το σωματείο και τις διαδικασίες του, αλλά αντανακλά την μεγάλη απογοήτευσή τους για την αδράνεια που αποπνέουν (και τελικά επιβάλλουν) οι προτάσεις των κυρίαρχων παρατάξεων στο σωματείο και στις εκπαιδευτικές ομοσπονδίες. Προτάσεις οι οποίες δεν προσφέρουν καμία διέξοδο στα ολοένα και μεγαλύτερα προβλήματα που δημιουργεί η εντεινόμενη επίθεση του συστήματος σε κάθε είδους ελευθερίες, δικαιώματα και κατακτήσεις των εργαζομένων, του λαού και της νεολαίας.

Για μια ακόμα φορά στην ΓΣ της 9/12, οι παρατάξεις του υποταγμένου κυβερνητικού συνδικαλισμού που αναφέρονται στην πλειοψηφία της ΟΛΜΕ, μαζί μ’ αυτές  που με φήφο «ανοχής» ενεργητικά τις στηρίζουν, διατύπωσαν θέσεις που προωθούν τη συνεργασία με το σύστημα και την υποταγή στις επιδιώξεις του, διανθισμένες με «αγωνιστικές» κορώνες και εικονικές νίκες. Ανακοινώθηκαν μακροσκελείς λίστες ατελείωτων επιμέρους αιτημάτων, που δεν εστιάζουν στα σημερινά επίδικα και οι οποίες περισσότερο διασπούν παρά ενώνουν τους συναδέλφους στον αναγκαίο αγώνα, ο οποίος πρέπει να συγκροτηθεί και να δοθεί με όρους μαζικούς. Καλέσματα του τύπου «να μείνουν οι νόμοι στα χαρτιά» αντί να καταργηθούν, υποχώρηση απ' την θέση της απεργίας αποχής από την αξιολόγηση ως πρώτο βήμα πριν τον απεργιακό αγώνα που χρειάζεται για την κατάργησή της και προβολή αντίθετα, της συμμετοχής στην αξιολόγηση μέσω των ενιαίων κειμένων(!), το μόνο που καταφέρνουν είναι να αποπροσανατολίσουν τον κλάδο, να τον γεμίσουν ψευδαισθήσεις, απογοήτευση και ηττοπάθεια. Καλλιεργούν τον εφησυχασμό των συναδέλφων και οδηγούν τελικά στην αδράνεια και αποστοίχισή τους από τα συλλογικά όργανα, τις διαδικασίες τους και απ' τον αγώνα που έχει ως προαπαιτούμενο τη μαζική συμμετοχή και δράση τους.

Ως Αγωνιστικές Κινήσεις όλο το προηγούμενο διάστημα, αλλά και στην ΓΣ της 9/12, προβάλλαμε τη γραμμή του κεντρικού απεργιακού αγώνα ενάντια στην εντεινόμενη  επίθεση της κυβερνητικής πολιτικής στα δικαιώματα στη ζωή, στη δουλειά και τις ελευθερίες, την ανάγκη αλλά και τη δυνατότητα που έχει ο κλάδος (των 200.000 συναδέλφων εκπαιδευτικών!) να παλέψει σε αυτή την κατεύθυνση με τα δικά του όπλα. Σε αυτή τη βάση υπερασπιστήκαμε την υπόθεση της μαζικοποίησης του σωματείου μέσω γενικών συνελεύσεων, της διαμόρφωσής του στο αναγκαίο αξιόμαχο όπλο πάλης για τις μάχες που έρχονται. Ενάντια στην ακρίβεια-Για αυξήσεις στους μισθούς – Ανατροπή της αξιολόγησης – Μονιμοποίηση νεοδιόριστων και αναπληρωτών – Κατάργηση της ΕΒΕ και της Τράπεζας Θεμάτων – Ανάκληση όλων των διώξεων σε βάρος (και) συναδέλφων αγωνιστών.

Μέσα στις συνθήκες που επικρατούν θεωρούμε θετικό το αποτέλεσμα που καταγράψαμε, ώθηση για να συνεχίσουμε πιο αποφασιστικά την πάλη μας. Εξάλλου ένα ευρύτερο δυναμικό συναδέλφων προβληματίζεται ανοιχτά για την κατάσταση του σωματείου και γύρω από τη δυνατότητα της μαζικής και οργανωμένης πάλης. Ευχαριστούμε τους συναδέλφους που μας στήριξαν και καλούμε σε πιο ενεργητική συμμετοχή όλων στην κοινή μας υπόθεση.

Διάβασέ το »

Για την εκλογοαπολογιστική Συνέλευση του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών Σάμου και τα αποτελέσματα των εκλογών

 

Αποτελέσματα των εκλογών του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών Σάμου

              Το Σάββατο 10/12 πραγματοποιήθηκε η εκλογοαπολογιστική συνέλευση του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών Σάμου. Η συνέλευση ξεκίνησε με 25 περίπου άτομα, αλλά όσο πλησίαζε η ώρα της εκλογικής διαδικασίας το σώμα αυξήθηκε κατά πολύ, γεγονός που δείχνει, τόσο το υποτονικό κλίμα που επικρατεί στο σωματείο όσο και τη λογική της ανάθεσης που έχει κυριαρχήσει συνολικά.

             Αφού διαβάστηκαν τα πεπραγμένα του σωματείου για τη χρονιά που πέρασε, ακολούθησε η κριτική τους από το Δ.Σ. και τα μέλη του σωματείου. Οι τοποθετήσεις των υπόλοιπων τριών παρατάξεων (Ενωτική, ΑΣΕ και Ανεξάρτητη Επικοινωνία) κινήθηκαν σ’ ένα κλίμα ομόνοιας και καθησυχαστικής συμφωνίας, πως το σωματείο λειτούργησε προς μια γενικά αγωνιστική κατεύθυνση και συνολικά ο κλάδος έχει πιέσει το Υπουργείο, το οποίο βρίσκεται σε πανικό(;)…

             Ως Αγωνιστικές Κινήσεις και κατέχοντας μια έδρα στο προηγούμενο Δ.Σ. , χωρίς να προσπαθούμε να χαϊδέψουμε αυτιά, τοποθετηθήκαμε συνολικά για τα χαρακτηριστικά της περιόδου, που διαμορφώνονται κατά κύριο λόγο από μια πρωτοφανή επίθεση του συστήματος σε όλους τους τομείς. Επίθεση σε κάθε εργασιακό, δημοκρατικό και συνδικαλιστικό δικαίωμα που έχει κατακτήσει ο λαός με τους αγώνες του. Η πραγματικότητα της επίθεσης αυτής έχει διαμορφώσει αιχμές που οφείλουν να απαντηθούν μαζικά και αποφασιστικά από το εργατικό και το εκπαιδευτικό κίνημα. Η κατάσταση όμως που επικρατεί στο κίνημα παραμένει αναντίστοιχη των περιστάσεων και της αναγκαιότητας. Η υποτακτική στάση των Ομοσπονδιών, και των παρατάξεων που συμμετέχουν σε αυτές, έχει προκαλέσει ηττοπάθεια και  ανασφάλεια στους εκπαιδευτικούς, ενώ οι αντεργατικοί νόμοι που ψηφίζονται ο ένας πίσω από τον άλλον «απαντήθηκαν» με μια 24ωρη απεργία- τουφεκιά στον αέρα, για τα μάτια του κόσμου. Ενώ στο επίπεδο του κατά τ’ άλλα αγωνιστικού(;) σωματείου μας… η απόφαση της Γ.Σ. για απεργία αποχή απ’ όλες τις διαδικασίες της αξιολόγησης υπονομεύτηκε και διαστρεβλώθηκε τόσο πολύ από τις υπόλοιπες παρατάξεις ώστε να χωρέσει και τα ενιαία κείμενα και τελικά σε ένα μεγάλο της κομμάτι δεν υλοποιήθηκε. Για τον νόμο Γεωργιάδη, αλλά και για το μέγα ζήτημα της Παλαιστίνης καλέστηκαν από μια κινητοποίηση για το καθένα και το ζήτημα …έκλεισε. Ενώ για τα πιο ειδικά εκπαιδευτικά ζητήματα όλα κατέληξαν, αντί να κινητοποιήσουν και να ενεργοποιήσουν τους συναδέλφους, σε συναντήσεις μελών του Δ.Σ. με την διεύθυνση ή το δημοτικό συμβούλιο.  Στη δεύτερη τοποθέτηση των Αγωνιστικών Κινήσεων τονίστηκε η αναγκαιότητα για κεντρική μάχη του κλάδου. Η αναγκαιότητα της περιόδου, που επιβάλλει πραγματική ενότητα του κλάδου στην οργάνωση μαζικού και επίμονου απεργιακού αγώνα και όχι δήθεν «ενότητα» υποταγής σε μια στάση ήττας και συμβιβασμού.

             Η εκλογική διαδικασία φέτος επανέφερε ένα ακόμη ζήτημα. Το ζήτημα της λειτουργίας των σωματείων σύμφωνα με τον αντιδραστικό νόμο 1264 του 1982, που ψηφίστηκε επί ΠΑΣΟΚ και στηρίζεται από όλες τις καθεστωτικές δυνάμεις, αλλά και το ΠΑΜΕ. Ως Αγωνιστικές Κινήσεις τον έχουμε καταγγείλει επανειλημμένα ως νόμο που εγκαθιστά το κράτος μέσα στα σωματεία με σκοπό τον έλεγχο τους. Με μια σειρά αντιδημοκρατικές διατάξεις το κράτος κανονίζει την λειτουργία των σωματείων, ενώ εξασφαλίζει τον αποκλεισμό απ’ την εκπροσώπηση στο ΔΣ μικρότερων παρατάξεων, όπως οι Αγωνιστικές Κινήσεις. Σύμφωνα λοιπόν με τον 1264, οι Αγωνιστικές Κινήσεις αποκλείονται από τη δεύτερη κατανομή των εδρών, επειδή στην πρώτη κατανομή δεν πήραν έδρα! Με λίγα λόγια, οι 20 ψήφοι των Αγωνιστικών Κινήσεων μετράνε λιγότερο από τους 19, 11,9 που είχανε ως υπόλοιπα οι άλλες παρατάξεις …

Αυτήν την χρονιά η ιδιομορφία είναι πως ο υποψήφιος με την Ενωτική, ενώ κατέβαινε μόνος του, απέσπασε τρεις έδρες (σύμφωνα με τον 1264). Σύμφωνα λοιπόν με τον 1264, οι επιπλέον έδρες που δεν μπορεί να καλύψει ο συγκεκριμένος συνδυασμός … μοιράζονται στις υπόλοιπες παρατάξεις, σαν να ήταν σπόρια! Και ως αποτέλεσμα καταλήγει το αδιανόητο οι 38 ψήφοι να κατέχουν 2 έδρες και οι 69, 1 έδρα! Ως Αγωνιστικές Κινήσεις, αν και δικαιωματικά μας ανήκει μία έδρα σύμφωνα με την απλή αναλογική, δεν πρόκειται να πατήσουμε σε μια τόσο αντιδραστική ρύθμιση που μοιράζει τις έδρες μιας παράταξης στις υπόλοιπες και δεν αποδεχόμαστε την έδρα. Την ίδια στάση κρατήσαμε και σε προηγούμενο ΔΣ, όταν η παραίτηση μέλους της Ενωτικής, έδινε, σύμφωνα με τον 1264, την έδρα στις Αγωνιστικές Κινήσεις. Καλούμε, επίσης, και τις υπόλοιπες παρατάξεις να μην τις αποδεχτούν και να παραμείνουν κενές. Αυτό είναι το ελάχιστο απαιτούμενο για την υπεράσπιση της δημοκρατίας στις εκλογές του σωματείου.  Το ελάχιστο απαιτούμενο σε συνθήκες που η πολιτική του συστήματος και της κυβέρνησής του έχει εξαπολύσει διώξεις ενάντια σε κινητοποιήσεις εκπαιδευτικών , ενάντια ακόμα και στην έκφραση γνώμης, όπως συμβαίνει στην ΕΛΜΕ Πειραιά.  Η δημοκρατία και η ανεξαρτησία των σωματείων από το κράτος δεν χαρίζεται, κατακτιέται!

             Όσον αφορά στο αποτέλεσμα των Αγωνιστικών Κινήσεων, κρίνουμε πως είναι ένα αρκετά καλό, για τα δεδομένα, αποτέλεσμα που δείχνει την εμπιστοσύνη των συναδέλφων και την εδραίωση της άποψης μας σε ένα σημαντικό κομμάτι του σωματείου. Θεωρούμε επίσης πως η άποψη των Αγωνιστικών Κινήσεων αφορά μεγαλύτερο μέρος των συναδέλφων, αφορά το σύνολο του κλάδου με βάση τις ανάγκες της περιόδου και τον αγώνα που πρέπει να δώσει απέναντι στις πολιτικές και την επίθεση της κυβέρνησης και του συστήματος. Ευχαριστούμε τους συναδέλφους που μας στήριξαν και σ’ αυτόν τον αγώνα και καλούμε όλους, το επόμενο διάστημα να ενεργοποιήσουν το σωματείο μέσα απ’ τις συλλογικές διαδικασίες, να στηρίξουν και να προωθήσουν αποφάσεις πραγματικού αγώνα που μπορούν να δώσουν διέξοδο στον κλάδο, να γυρίσουν την πλάτη τους σε απόψεις και κατευθύνσεις υποταγής και ηττοπάθειας και να ορθώσουν το ανάστημά του απέναντι στην κυβέρνηση και την πολιτική της.

Διάβασέ το »

Στις εκλογές του Συλλόγου Δασκάλων & Νηπ\γών Σάμου ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ-ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ το ψηφοδέλτιο των Αγωνιστικών Κινήσεων Εκπαιδευτικών!

 

Όλοι στην εκλογοαπολογιστική Γενική Συνέλευση του Συλλόγου Δασκάλων & Νηπ/γών, Σάββατο 9 Δεκέμβρη, 10:00π.μ. στο 1^ο Δ.Σ Σάμου

Κόντρα στις πολιτικές της φτώχειας, του πολέμου,

της φασιστικοποίησης και της αξιολόγησης

Με ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΜΑΖΙΚΟ ΑΓΩΝΑ χτίζουμε την προοπτική μας, για ζωή και δουλειά, με δικαιώματα και ελευθερίες!

ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ-ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ ΑΓΩΝΑ-ΑΠΕΡΓΙΑΚΟ ΤΑΜΕΙΟ-ΑΠΕΡΓΙΑ

 

Στις εκλογές του Συλλόγου Δασκάλων & Νηπ\γών Σάμου

ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ-ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ

το ψηφοδέλτιο των Αγωνιστικών Κινήσεων Εκπαιδευτικών

Αβουζουκλίδου Μαρία-Πηνελόπη-Νηπιαγωγείο Αγ. Κων/νου

Βοσκίδου Ευδοξία- Δ.Σ Όρμου Καρλοβάσου

Γιάτσιου Χριστίνα- Δ.Σ Μαραθοκάμπου

Διάβασέ το »

Στις εκλογές της ΕΛΜΕ Σάμου ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ-ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ το ψηφοδέλτιο των Αγωνιστικών Κινήσεων Εκπαιδευτικών!

Όλοι στην (εξ αναβολής!) εκλογοαπολογιστική Γενική Συνέλευση της ΕΛΜΕ Σάμου,

 Σάββατο 9 Δεκέμβρη, 10:30π.μ. στο ΓΕΛ Σάμου

Στις εκλογές της ΕΛΜΕ Σάμου

ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ-ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ

το ψηφοδέλτιο των Αγωνιστικών Κινήσεων Εκπαιδευτικών

Σπύρος Πλακούτσης ΕΠΑΛ Καρλοβάσου

Βασίλης Σιμιτζής ΕΠΑΛ Καρλοβάσου

Διάβασέ το »

Όλοι στην εκλογοαπολογιστική Γενική Συνέλευση της ΕΛΜΕ Σάμου, Σάββατο 2 Δεκέμβρη, 10:30π.μ. στο ΓΕΛ Σάμου

 

Με τους αγώνες μας θα διεκδικήσουμε τις ζωές και τα δικαιώματά μας – κόντρα στη βαρβαρότητα και στην ήττα και υποταγή των συνδικαλιστικών ηγεσιών

Όλοι στην εκλογοαπολογιστική Γενική Συνέλευση της ΕΛΜΕ Σάμου, Σάββατο 2 Δεκέμβρη, 10:30π.μ. στο ΓΕΛ Σάμου

Η βαρβαρότητα επελαύνει – και δεν έχουμε δει τίποτα ακόμα!

Ζούμε σε μια περίοδο πρωτοφανούς βαρβαρότητας και επίθεσης στα πιο στοιχειώδη δικαιώματα στη ζωή. Φτώχεια, ψευτοεπιδόματα απορίας, διάλυση του δωρεάν χαρακτήρα της δημόσιας παιδείας, αξιολόγηση και βίαιο πέταγμα των παιδιών της φτωχολογιάς έξω από την εκπαιδευτική διαδικασία, αδιοριστία και συνεχής εξευτελισμός των αναπληρωτών, εκβιασμός στους νεοδιόριστους.

Την ίδια στιγμή, τα ξένα αφεντικά της χώρας, οι ΗΠΑ, συνδιοργανώνουν με το σιωνιστικό καθεστώς του Ισραήλ, τη μεγαλύτερη γενοκτονία ενός λαού μετά τον 2^ο Παγκόσμιο Πόλεμο, του Παλαιστινιακού. Ενώ οι εδώ υποτακτικοί τους –η κυβέρνηση- παραδίνουν όλη τη χώρα στο δολοφονικό νατοϊκό στρατό.

Αυτή η τρομακτική καθημερινή μαυρίλα πλακώνει τις ζωές και τις ψυχές των εργαζομένων και της νεολαίας. Μια νεολαία που, κάθε μέρα και περισσότερο, σπρώχνεται στο περιθώριο και στο αδιέξοδο της τυφλής βίας.

Και μαζί, μια καθαρή φασιστικοποίηση του συστήματος. Που απαγορεύει απεργίες, χτυπάει σωματεία, δέρνει διαδηλωτές και κάνει πλάτες στις φασιστικές συμμορίες και στοχοποιεί κάθε αλληλεγγύη στην παλαιστινιακή Αντίσταση. Τα παραμύθια «δημοκρατίας» της «πολιτισμένης» Δύσης καταρρέουν εκκωφαντικά. 

ΟΛΜΕ / ΔΟΕ με «αριστερούς» μαϊντανούς μας οδηγούν σε σωρεία ηττών – Μόνη λύση η συγκρότηση του κινήματος

Ας πάμε μερικά χρόνια πίσω. Ας σκεφτούμε ότι τότε θα μας περιέγραφαν τη σημερινή κοινωνική και εργασιακή κατάσταση. Θα λέγαμε «όχι, αυτά δεν είναι δυνατόν να περάσουν». Αλλά περνάνε. Τα σωματεία έχουν γίνει στην καλύτερη περίπτωση γραφεία τύπου, που όμως δεν κάνουν τίποτα για να οργανώσουν τους αγώνες. Ομάδες «κοινωνικών δικτύων» υποκαθιστούν κάθε πραγματική κίνηση, κάθε ουσιαστική συζήτηση. Οργανώνονται «κινητοποιήσεις», τις οποίες κανένας δεν μαθαίνει για να τραβηχτούν μερικές φωτογραφίες και να παρουσιαστούν ως μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις. Οι ήττες βαφτίζονται νίκες και η εικονική πραγματικότητα των θριαμβευτικών ανακοινώσεών τους είναι σε πλήρες διαζύγιο με την επαχθή καθημερινότητα των εργαζομένων και των εκπαιδευτικών. Λένε παραμύθια ότι οι αγώνες μπορούν να γίνουν μόνο αν τους επιτρέπει ως νόμιμους το κράτος και η κυβέρνηση. Νομιμοποίησαν την τηλε-«εκπαίδευση». Διέλυσαν και υπονόμευσαν τον αγώνα ενάντια στην αξιολόγηση. Τον απαραίτητο αγώνα για μεγάλες αυξήσεις στους μισθούς τον αντικαθιστούν με υπομνήματα και τάχα μου με συλλογικές συμβάσεις.

Σε αυτή τη σωρεία ηττών, έχουν βάλει φαρδιά πλατιά την υπογραφή τους οι ΟΛΜΕ / ΔΟΕ με την ενότητα στην υποταγή των ΔΑΚΕ – ΣΥΝΕΚ/Δίκτυο – ΠΕΚ/ΔΗΣΥ – ΑΣΕ. Αυτοί ελέγχουν τις Ομοσπονδίες – αυτοί είναι υπεύθυνοι για την κατάσταση.

Δυστυχώς, δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις. Μόνη λύση, μόνη δοκιμασμένη συνταγή στην ιστορία, είναι η οργάνωση των εργαζομένων με βάση τα δικά τους συμφέροντα, κόντρα στο σύστημα και όσους το υπηρετούν, η οικοδόμηση αγώνων για ζωή με δικαιώματα. Με διαδηλώσεις, απεργίες, επιτροπές αγώνα, απεργιακά ταμεία. Χωρίς αυταπάτες για εύκολους αγώνες, τους οποίους εμείς θα κάνουμε και ο αντίπαλος θα μας χαϊδεύει. Ή θα μπορέσουμε να χαράξουμε αυτή τη δύσκολη πορεία ή εμείς και τα παιδιά μας θα ζήσουμε μια βαρβαρότητα χωρίς πάτο.

Ø  Να οργανώσουμε το κίνημα – να προετοιμάσουμε κεντρική μάχη με την αντιδραστική πολιτική

Ø  Για αυξήσεις στους μισθούς –ανατροπή της αξιολόγησης –μονιμοποίηση νεοδιόριστων και αναπληρωτών –κατάργηση της ΕΒΕ και της Τράπεζας Θεμάτων – ανάκληση όλων των διώξεων

Ø  Για ζωή και δουλειά με δικαιώματα και ελευθερίες

Ø  Καμία συμμετοχή της χώρας σε άδικους πολέμους – Έξω ΝΑΤΟ-ΕΕ – Έξω οι βάσεις – Λευτεριά στην Παλαιστίνη

Ø  
Οι αγώνες δεν είναι νόμιμοι ή παράνομοι – ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΟΙ ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΟΙ

Στις εκλογές της ΕΛΜΕ Σάμου ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ-ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ

το ψηφοδέλτιο των Αγωνιστικών Κινήσεων Εκπαιδευτικών

Σπύρος Πλακούτσης ΕΠΑΛ Καρλοβάσου

Βασίλης Σιμιτζής ΕΠΑΛ Καρλοβάσου

Διάβασέ το »

Πρόσκληση των ΑΚΕ σε ΕΚΔΗΛΩΣΗ-ΣΥΖΗΤΗΣΗ: «το «κίνημα» που έχουμε, το κίνημα που χρειαζόμαστε!»

 

Πρόσκληση

ΕΚΔΗΛΩΣΗ-ΣΥΖΗΤΗΣΗ

«το «κίνημα» που έχουμε, το κίνημα που χρειαζόμαστε!»

Η περίοδος που διανύουμε χαρακτηρίζεται από καθημερινές εικόνες φρίκης και καταστροφής, από την διεξαγόμενη γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού από ΗΠΑ και Ισραήλ και την άνευ όρων παράδοση της χώρας μας στον δολοφονικό νατοϊκό στρατό. Ο λαός μας βιώνει τα αποτελέσματα μιας πρωτοφανούς συστημικής επίθεσης στα δικαιώματα του και στους όρους ζωής του, μέσω της ακρίβειας, της φτώχειας, της διάλυσης κάθε εργασιακού και δημοκρατικού δικαιώματος είχε κατακτήσει με τους αγώνες του. Στην εκπαίδευση επιβάλλεται ένα σχολείο πιο ταξικό, πιο αφιλόξενο, με ασφυκτικό έλεγχο και τρομοκρατία, μέσω της αξιολόγησης και των διώξεων. Οι Ομοσπονδίες σε αυτό το άγριο κλίμα, επίμονα διατηρούν την όποια κίνηση των εκπαιδευτικών αυστηρά «εντός των τειχών». Διακηρύσσουν το πολύμορφο τίποτα και το μόνο που πραγματικά διεκδικούν είναι να αποκτήσουν ρόλο συνομιλητή με την κυβέρνηση.

Συνάδελφοι, η οργάνωση και οι αγώνες μας είναι οι μόνοι παράγοντες που μπορούν να υπερασπίσουν τις ζωές μας. Να μην συνηθίσουμε τις εικόνες του θανάτου και της καταστροφής. Να μην αντέξουμε καρτερικά την ανέχεια και την μιζέρια. Να μην αναζητήσουμε μάταια ατομικές λύσεις σε συλλογικά προβλήματα. Να μην προσαρμοστούμε στις λογικές των συνδικαλιστικών ηγεσιών που μας θέλουν αδρανείς και υποταγμένους. Να μην υποχωρήσουμε! Να αγωνιστούμε! Οι Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών σας καλούν σε ανοιχτή εκδήλωση – συζήτηση για να βρεθούμε και να κουβεντιάσουμε τις συνθήκες που βιώνουμε και πως τις αντιμετωπίζουμε. Πως θα ξεπεράσουμε τις υποταγμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες. Πως το σύνθημα ο αγώνας στα χέρια των εκπαιδευτικών μπορεί να γίνει πράξη.

Σάββατο 25 Νοέμβρη, στις 6μμ στην αίθουσα του Πανεπιστημίου «Ίριδα», στο Καρλόβασι

Διάβασέ το »

«H Παλαιστίνη αιμορραγεί» σε όλα τα σχολεία της χώρας!

 

50 ΧΡΟΝΙΑ από την εξέγερση του Πολυτεχνείου!ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ Παρασκευή 17 ΝΟΕΜΒΡΗ, 6μμ, Πλατεία Καρλοβάσου

«H Παλαιστίνη αιμορραγεί» σε όλα τα σχολεία της χώρας

Στις 8 Νοέμβρη, λίγες μέρες μετά τις απαράδεκτες δηλώσεις του υπουργού Παιδείας Πιερρακάκη για αντισημιτισμό των εκπαιδευτικών που διαδηλώνουν υπέρ της Παλαιστίνης, ένα ακόμη περιστατικό έρχεται να αναδείξει την προσπάθεια της κυβέρνησης και των υποστηρικτών της να φιμώσουν τον λαό και να διαστρεβλώσουν τα γεγονότα και την ιστορία. Συγκεκριμένα, η διευθύντρια του 1^ου Γενικού Λυκείου Καισαριανής αποφάσισε να λογοκρίνει την γιορτή του Πολυτεχνείου και τελικά να προβεί στην οριστική ακύρωση της.

Αφορμή στάθηκε η επιλογή των εκπαιδευτικών να εντάξουν στην σχολική γιορτή ένα τραγούδι των Υπεραστικών με τίτλο «Η Παλαιστίνη αιμορραγεί». Η σύνδεση του Πολυτεχνείου, 50 χρόνια μετά, με τους αγώνες του σήμερα και ειδικότερα με τον αγώνα του λαού της Παλαιστίνης για λευτεριά και δικαιοσύνη απέναντι στο κράτος δολοφόνο του Ισραήλ  δυσαρεστεί και τρομάζει την κυβέρνηση και τους εκφραστές της. Η κυβέρνηση και όλες οι συντηρητικές δυνάμεις που την εκφράζουν, από πολύ νωρίς έχουν πάρει θέση και συνταχθεί απροσχημάτιστα με τις πολεμοχαρείς επιδιώξεις των ΗΠΑ και της πλειονότητας των ηγετών του δυτικού κόσμου.

Όσο και να το επιθυμούν η γιορτή του Πολυτεχνείου δεν είναι γιορτή-μνημόσυνο, αλλά αντίθετα έκφραση και ανάδειξη των αγώνων όλων των καταπιεσμένων. Η ενόχληση τους, η δυσαρέσκεια τους και η προσπάθεια φίμωσης του Πολυτεχνείου αποδεικνύει ότι είναι ζωντανό, έχει επιρροή και μπορεί να αφυπνίσει τη νέα γενιά για το ξεκίνημα νέων αγώνων.  Όσο υπάρχουν εγκληματίες ιμπεριαλιστές οι λαοί θα αντιστέκονται και η πάλη της τάξης μας εναντίον τους θα συνεχίζεται και θα γεννιέται μέσα από τις στάχτες της. Όσο υπάρχουν καταπιεστές, τα Πολυτεχνεία θα ζωντανεύουν και θα στοιχειώνουν το παρόν τους.

Είμαστε στο πλάι των εκπαιδευτικών που αντιστέκονται.

«Η Παλαιστίνη αιμορραγεί» σε όλα τα σχολεία της χώρας.

Διάβασέ το »

50 ΧΡΟΝΙΑ από την εξέγερση του Πολυτεχνείου!ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ Παρασκευή 17 ΝΟΕΜΒΡΗ, 6μμ, Πλατεία Καρλοβάσου

 

50 ΧΡΟΝΙΑ από την εξέγερση του Πολυτεχνείου!

Η φλόγα της παραμένει ζωντανή, τα αιτήματα της αδικαίωτα!

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ Παρασκευή 17 ΝΟΕΜΒΡΗ, 6μμ,
 Πλατεία Καρλοβάσου

Συμπληρώνονται φέτος 50 χρόνια από τη μεγάλη λαϊκή εξέγερση του Πολυτεχνείου, μιας εξέγερσης με σαφή αντιιμπεριαλιστικά-αντιφασιστικά χαρακτηριστικά, που στράφηκε ενάντια στην αμερικανοκίνητη Χούντα των Συνταγματαρχών. 50 χρόνια μετά, οι δυνάμεις του συστήματος -όταν δεν συκοφαντούν ανοιχτά την εξέγερση-, προσπαθούν να στρεβλώσουν τα πραγματικά γεγονότα. Τα αιτήματα όμως που συνένωσαν εκατοντάδες χιλιάδες λαού τις μέρες εκείνες, που με τη μαχητικότητα, το πείσμα και την αυτοθυσία τους αποτελούν έμπνευση για τους αγωνιστές του σήμερα, είναι πολύ συγκεκριμένα και επίκαιρα:

ΨΩΜΙ: Στις σημερινές συνθήκες που οι τιμές των βασικών αγαθών εκτινάσσονται διαρκώς, που ο μισθός δεν φτάνει ούτε για τα μισά του μήνα, που τα διάφορα voucher και pass αποτελούν σταγόνες στον ωκεανό της ακρίβειας, θέλουν να μας πείσουν ότι η απόκτηση «επενδυτικής βαθμίδας» αποτελεί ελπίδα για τους εργαζόμενους. Για εμάς η πάλη για αυξήσεις στους μισθούς, για μόνιμη και σταθερή δουλειά, για αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας, είναι αυτή που άμεσα πρέπει να συγκροτήσουμε και να δώσουμε με μαζικούς όρους, χωρίς λογικές συνδιαλλαγής με τον αντίπαλο.

ΠΑΙΔΕΙΑ: Τα απανωτά μέτρα των κυβερνήσεων έχουν μετατρέψει τα σχολεία σε εξεταστικά κάτεργα με διαφόρων ειδών κόφτες (Τράπεζα Θεμάτων, Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής, εθνικό απολυτήριο κ.α.), ώστε να γίνεται το ταξικό ξεκαθάρισμα των μαθητών/τριών από νωρίς. Προωθούν την αξιολόγηση και την «ελεύθερη» επιλογή σχολείου, δημιουργώντας σχολεία πολλών ταχυτήτων. Με την ατομική αξιολόγηση θέλουν να εκβιάσουν και να καθυποτάξουν τους εκπαιδευτικούς. Μας φορτώνουν όλα τα σπασμένα της δικής τους εγκληματικής πολιτικής των χιλιάδων κενών, των διορισμών που δεν προχωρούν σε μονιμοποίηση, των δεκάδων χιλιάδων περιπλανώμενων αναπληρωτών/τριών.

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ: Έχουν αυξηθεί επικίνδυνα τα περιστατικά διώξεων απέναντι σε συναδέλφους/ισσες. Είτε γιατί συμμετείχαν σε κινητοποιήσεις/απεργίες, είτε γιατί δεν συμμετείχαν στο τσίρκο της τηλεκπαίδευσης, είτε γιατί απλά εκφράσανε αντίθετη γνώμη από αυτή που «επιτρέπει» το υπουργείο. Βρισκόμαστε μπροστά σε μια προσπάθεια μετατροπής των εκπαιδευτικών (και ευρύτερα των δημοσίων υπαλλήλων) σε κρατικούς υπαλλήλους, που θα υποχρεούνται να εφαρμόζουν αδιαμαρτύρητα κάθε αντιλαϊκό μέτρο, που θα πρέπει να μην εκφέρουν άποψη, να μην συνδικαλίζονται, να μη διεκδικούν τα δικαιώματα τους. Κατεύθυνση που ταιριάζει με τους αντιδραστικούς νόμους Χατζηδάκη και Γεωργιάδη, το χτύπημα των σωματείων και του δικαιώματος στην απεργία, αλλά και το γενικότερο κλίμα φασιστικοποίησης της δημόσιας πολιτικής ζωής.

ΈΞΩ ΑΙ ΗΠΑ-ΈΞΩ ΤΟ ΝΑΤΟ: Η μάχη ζωής που δίνει εδώ και δεκαετίες ο Παλαιστινιακός λαός, αντιμέτωπος με το σιωνιστικό-φασιστικό κράτος του Ισραήλ και τους δυτικούς ιμπεριαλιστές, έχει περάσει σε νέα φάση μετά την εισβολή στη Γάζα. Οι λαϊκοί άνθρωποι αγανακτούν με τη σφαγή που συντελείται, αντιδρούν, διαδηλώνουν και εξεγείρονται σε όλο τον κόσμο. Η αμέριστη αλληλεγγύη μας στον ηρωικό Παλαιστινιακό λαό περνάει μέσα από την πάλη ενάντια στη μετατροπή της χώρας μας σε «51^η Πολιτεία» των ΗΠΑ, ενάντια στην εκχώρηση γης, θάλασσας και αέρα στην πολεμική μηχανή του ΝΑΤΟ, ενάντια στην πολιτική της εξάρτησης, ενάντια στους τυχοδιωκτικούς ανταγωνισμούς της αστικής τάξης της χώρας με τις αστικές τάξεις των γειτονικών χωρών. Για να μην γίνει η χώρα μας ένα απέραντο στρατόπεδο που θα χρησιμοποιούν όπως και όποτε θέλουν οι ιμπεριαλιστές.

50 χρόνια μετά την εξέγερση διαδηλώνουμε μαζικά και αποφασιστικά σε όλη τη χώρα! Πιέζουμε για να συγκληθούν Γενικές Συνελεύσεις των σωματείων, που θα αποφασίσουν τον αγωνιστικό εορτασμό της επετείου.

Δίνουμε πραγματικό νόημα στα αιτήματα της εξέγερσης που παραμένουν αδικαίωτα. Ενισχύουμε την αντιιμπεριαλιστική, αντιπολεμική και αντιφασιστική κατεύθυνση στο κίνημα, στο δρόμο της αδιάκοπης σύγκρουσης με τις δυνάμεις του συστήματος. Αποκαλύπτουμε το βρώμικο ρόλο των δυνάμεων του συμβιβασμού, που προκαλούν τεράστια ζημιά στην ανάπτυξη της μαζικής λαϊκής πάλης. Συνεχίζουμε τον αγώνα για Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία, για να φύγουν οι ιμπεριαλιστές ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ από τη χώρα.

Διάβασέ το »

Το «κίνημα» που έχουμε και το κίνημα που χρειαζόμαστε

 

Το «κίνημα» που έχουμε και το κίνημα που χρειαζόμαστε

Με ψεύτικες «νίκες», με συναντήσεις με τους υπουργούς και με αυταπάτες νομιμότητας κανένας αγώνας δεν πρόκειται να οργανωθεί

Με τους αγώνες μας θα δώσουμε ξανά το πραγματικό περιεχόμενο στις λέξεις – με τους αγώνες μας θα βάλουμε φρένο στη βαρβαρότητα

Ζούμε σε μια περίοδο πρωτοφανούς συστημικής βαρβαρότητας και επίθεσης / αναίρεσης των πιο στοιχειωδών δικαιωμάτων στη ζωή. Φτώχεια, ακρίβεια, ψευτοεπιδόματα απορίας, διάλυση του δωρεάν χαρακτήρα της δημόσιας παιδείας, αξιολόγηση και βίαιο πέταγμα των παιδιών της φτωχολογιάς έξω από την εκπαιδευτική διαδικασία, αδιοριστία και συνεχής εξευτελισμός των αναπληρωτών, εκβιασμός στους νεοδιόριστους.

Την ίδια στιγμή, τα ξένα αφεντικά της χώρας, οι ΗΠΑ, συνδιοργανώνουν με το σιωνιστικό / σύγχρονο ναζιστικό καθεστώς του Ισραήλ, τη μεγαλύτερη γενοκτονία ενός λαού μετά τον 2^ο Παγκόσμιο Πόλεμο, του Παλαιστινιακού. Ενώ οι εδώ υποτακτικοί τους –η κυβέρνηση- παραδίνουν όλη τη χώρα στο δολοφονικό νατοϊκό στρατό.

Αυτή η τρομακτική καθημερινή μαυρίλα πλακώνει τις ζωές και τις ψυχές των λαϊκών ανθρώπων, των εργαζομένων και της νεολαίας. Μια νεολαία που, κάθε μέρα και περισσότερο, σπρώχνεται στο περιθώριο και στο αδιέξοδο της τυφλής βίας.

Όλα αυτά συμβαίνουν σε ένα φόντο μιας καθαρής φασιστικοποίησης του επίσημου συστήματος. Που απαγορεύει απεργίες, χτυπάει σωματεία, δέρνει διαδηλωτές και κάνει πλάτες στις φασιστικές συμμορίες. Που στοχοποιεί κάθε κίνηση αλληλεγγύης στην παλαιστινιακή Αντίσταση. Τα παραμύθια «δημοκρατίας» της «πολιτισμένης» Δύσης καταρρέουν εκκωφαντικά. 

Τι «κίνημα» έχουμε;

Έχουν περάσει δεκαετίες συνδικαλιστικής διάλυσης και κυριαρχίας μιας γραμμής υποταγής και συμβιβασμού. Οι ηγεσίες έχουν δηλητηριάσει κάθε ζωντάνια, έχουν παραποιήσει την ίδια την έννοια των λέξεων:

·       Μιλάνε για casus belli σε κάθε νέο αντιδραστικό μέτρο, αλλά δεν κουνάνε ούτε το δαχτυλάκι τους.

·       Παρουσιάζουν ως «νίκες» όταν τους δέχεται ο υπουργός, ή όταν κάνει μια «δήλωση συμπάθειας» κάποιος Προϊστάμενος ή Γραμματέας του Υπουργείου.

·       Επαίρονται ότι σώζουν τα σπίτια των ανθρώπων, όταν πλειστηριασμοί γίνονται και κηρύσσονται άγονοι!

·       Βάζουν ως «αίτημα» να συναντηθούν με υπεύθυνους, λες και οι φορείς της αντιδραστικής πολιτικής δεν ξέρουν τι συμβαίνει και θα πειστούν με επιχειρήματα.

·       Επιδιώκουν καθημερινούς «πρωινούς καφέδες» με τους Υπουργούς για να συνδιαλλάσσονται καθημερινά.

·       Αποπροσανατολίζουν, διαρρέοντας ότι στη σημερινή κοινωνία, μπορεί να υπάρχει «μια άλλη καλή αξιολόγηση» και μια τηλε-«εκπαίδευση» καλών προθέσεων.

·       Έχουν κηρύξει σιωπητήριο για άθλια ταξικά μέτρα όπως αυτά της Τράπεζας Θεμάτων και της ΕΒΕ.

·       Διασπάνε τον κλάδο σε μόνιμους, νεοδιόριστους, αναπληρωτές και κατακερματίζουν κάθε υποψία μάχης.

·       Καμώνονται ότι κλείνουν το παράθυρο της αξιολόγησης με τα λεγόμενα «ενιαία κείμενα», ανοίγοντας διάπλατα την πόρτα.

·       Δεν κάνουν καμία πραγματική προσπάθεια πραγματοποίησης γενικών συνελεύσεων.

·       Περιορίζουν την προοπτική αγώνων στο πλαίσιο που επιτρέπει ο αντίπαλος, κηρύσσοντας άτακτη υποχώρηση όταν αυτός βγάζει μια απεργία ή κινητοποίηση στην παρανομία.

·       Εξοβελίζουν κάθε προοπτική οργάνωσης απεργιακού αγώνα και σπέρνουν την αντίληψη ότι «αυτά δεν γίνονται»! Ούτε λίγο ούτε πολύ πάνε να βγάλουν τρελούς όσους επιμένουμε σε αυτήν την προοπτική. Εχουν κάνει έναν κλάδο 200.000 εργαζομένων να νιώθει μόνος και αδύναμος!

Υποχωρήσεις, συμβιβασμοί, διάλυση, ταξική συνεργασία, εικονικοί λεονταρισμοί και εικονικές νίκες, ψέματα! Αυτός είναι ο κυρίαρχος συνδικαλισμός της υποταγής και της σωρείας ηττών!

Σε αυτό το θεάρεστο έργο, έχουν συμμαχήσει (με άλλες αφετηρίες και άλλη ρητορική) οι κυρίαρχες παρατάξεις σε ΟΛΜΕ-ΔΟΕ (ΔΑΚΕ – ΣΥΝΕΚ/Δίκτυο – ΠΕΚ/ΔΗΣΥ – ΑΣΕ). Προκύπτει η πολυπόθητη ενότητα στην… υποταγή.

Ας βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους

Η επίθεση που εξελίσσεται δεν έχει τη βάση της στο ότι η κυβέρνηση «δεν ξέρει και δεν κάνει καλά την δουλειά της». Το αντίθετο. Με πλήρη συνείδηση των ταξικών συμφερόντων που υπηρετεί, με πλήρη αυτογνωσία για τον επιδιωκόμενο από αυτήν στόχο της συντριβής όλων των λαϊκών δικαιωμάτων στην κοινωνία και στην εκπαίδευση, προχωρά αποφασιστικά. Κανένα επιχείρημα δεν μπορεί να πείσει τους συνειδητούς φορείς αυτής της αντιδραστικής πολιτικής. Το μόνο επιχείρημα είναι η ισχύς. Η ισχύς των αγώνων μας.

Όλα είναι συσχετισμός. Αυτή είναι η καθαρή αλήθεια που έχει αποδειχτεί στην ανθρώπινη ιστορία. Γι΄ αυτό, το καθήκον μας είναι ΕΝΑ: Να συγκροτήσουμε το αναγκαίο κίνημα. Για να υπερασπίσουμε την δουλειά μας, τη ζωή μας, τα παιδιά μας. Δεν είναι εύκολο, αλλά ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ. Αν δεν το καταφέρουμε, θα συντριβούμε…

«Μα μπορούμε;» Ναι μπορούμε. Όπως μπόρεσαν οι εργάτες και οι εργαζόμενοι τον προηγούμενο αιώνα, όταν οι αγώνες τους δημιούργησαν αυτό το σώμα κατακτήσεων, που σήμερα ανατινάζεται. Όπως μπορούν οι εκπαιδευτικοί και άλλοι εργαζόμενοι σε άλλες χώρες, που, σε αυτές τις συνθήκες, μετά από πολυήμερες απεργίες, κερδίζουν σημαντικές αυξήσεις μισθών. Καμία κατάκτηση δεν κερδίζεται χωρίς κόστος σε κάθε επίπεδο – κανένας αγώνας δεν κερδίζεται χωρίς μάχη.

Απεργία: Η απεργία ΗΤΑΝ, ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΟΡΥΦΑΙΑ ΜΟΡΦΗ ΠΑΛΗΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ. Με αυτήν συγκροτούνται μεγάλες διαδηλώσεις, με αυτήν κάνουν οι αγωνιζόμενοι εργαζόμενοι την δικιά τους καμπάνια πληροφόρησης στην κοινωνία, με αυτήν ο αγώνας παίρνει κεντρικά χαρακτηριστικά. Για αυτό το σύστημα και οι κυβερνήσεις του τις βγάζουν όλες παράνομες, γι αυτό ψηφίζουν νόμους περιστολής τους. Η απεργία δεν είναι περίπατος, δεν είναι «χαμένο μεροκάματο».

Πώς; Η οργάνωση κεντρικής απεργιακής μάχης είναι η μόνη πραγματική διέξοδος για το κίνημα. Αυτό σημαίνει συγκρότηση επιτροπών αγώνα, συγκρότηση απεργιακών ταμείων, έξοδο στην κοινωνία με διαδηλώσεις, εκδηλώσεις, συναυλίες, ενημέρωση γονιών και μαθητών για το χαρακτήρα αυτής της απεργιακής μάχης που πρέπει να οργανωθεί. Κινήσεις οικοδόμησης κοινών αγώνων με μαθητές και γονείς.  

«Νομιμότητα»: Το να νομίζει κανείς ότι οι αγώνες θα είναι νόμιμοι είναι μια τεράστια αυταπάτη. Ο νόμος τους και τα δικαστήριά τους υπάρχουν για να διασφαλίζουν ότι η επελαύνουσα κοινωνική βαρβαρότητα θα συνοδεύεται από μέτρα καταστολής ενάντια σε κάθε κίνηση αντίστασης, Με το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο ΟΛΕΣ οι διαδηλώσεις που γίνονται είναι ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ αφού δεν παίρνουν άδεια από την αστυνομία ούτε ορίζουν υπεύθυνο διαδήλωσης και διαδρομή της πορείας (όπως προβλέπει ο Ν. 4704/2020 – νόμος Χρυσχοϊδη). Παράνομες είναι και ΟΛΕΣ οι απεργίες (ακόμα και πριν κηρυχτούν έτσι από Δικαστήρια) αφού δεν προκύπτουν από συνέλευση 50%+1 των μελών του σωματείου και από ηλεκτρονικές ψηφοφορίες, δεν έχει προηγηθεί «διάλογος» κλπ (όπως προβλέπουν οι Ν.4512/2018 – νόμος Αχτσιόγλου και ο Ν. 4808/20121 – νόμος Χατζηδάκη). Παράνομα είναι και ΟΛΑ τα σωματεία που δεν έχουν μπει στο αντίστοιχο μητρώο (ΓΕΜΗΣΟΕ) που τα φακελώνει! Τι σημαίνουν όλα αυτά; Ότι για να είμαστε νόμιμοι δεν θα διαδηλώνουμε, δεν θα έχουμε σωματεία, δεν θα κάνουμε απεργία; Πότε στην ανθρώπινη ιστορία έγιναν σημαντικοί αγώνες που είχαν αποτέλεσμα και θεωρήθηκαν από τον αντίπαλο νόμιμοι; Ευτυχώς, ακόμα, ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ, ο λαός διαδηλώνει, απεργεί, αγωνίζεται.

«Συνδικαλιστική κάλυψη»: Στους αγώνες μας, λοιπόν, η ασπίδα μας δεν είναι ο νόμος. Η ασπίδα μας είναι η μαζικότητά μας. Καμία μαζική πορεία δεν μπορεί να την σταματήσει κανένας νόμος Χρυσοχοΐδη. Καμία προετοιμασμένη μεγάλη απεργία δεν μπορεί να την σταματήσει κανένας νόμος Χατζηδάκη. Καμία δίωξη δεν μπορεί να προχωρήσει όταν το κίνημα συμπαράστασης είναι πλατύ και μαζικό!

Η οργάνωση μας και οι αγώνες μας είναι οι μόνοι παράγοντες που μπορούν να υπερασπίσουν τις ζωές μας.

Ø  Να οργανώσουμε το κίνημα – να προετοιμάσουμε κεντρική μάχη με την αντιδραστική πολιτική

Ø  Για αυξήσεις στους μισθούς –ανατροπή της αξιολόγησης –μονιμοποίηση των αναπληρωτών –κατάργηση της ΕΒΕ και της Τράπεζας Θεμάτων – ανάκληση όλων των διώξεων

Ø  Για ζωή και δουλειά με δικαιώματα και ελευθερίες

Ø  Οι αγώνες δεν είναι νόμιμοι ή παράνομοι – ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΟΙ ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΟΙ

Διάβασέ το »

Απέχουμε από τις ηλεκτρονικές εκλογές. Δεν συναινούμε στον εκφυλισμό των συλλογικών διαδικασιών!

 

Απέχουμε από τις ηλεκτρονικές εκλογές

Δεν συναινούμε στον εκφυλισμό των συλλογικών διαδικασιών

Στην τελευταία συνεδρίαση του ΔΣ του ΣΕΠΕ Χαλκιδικής συζητήθηκε και το θέμα της εκλογικής διαδικασίας για την ανάδειξη του νέου Διοικητικού Συμβουλίου. Οι δύο παρατάξεις (ΔΑΚΕ-ΔΗΣΥ) αποφάσισαν την διενέργεια εκλογών σύμφωνα με τον 4808 (ν. Χατζηδάκη) που προβλέπει κάθε ψηφοφορία να γίνεται όχι μόνο δια ζώσης αλλά και ηλεκτρονικά. Ακριβώς όπως και στις εκλογές για τα συνέδρια ΔΟΕ-ΑΔΕΔΥ. Ήταν μια εξέλιξη που δεν μας αιφνιδίασε. Αυτή τη φορά όμως δίνεται το κύριο βάρος και ουσιαστικά προωθείται η ηλεκτρονική ψηφοφορία, αφού μόνο όσα μέλη του συλλόγου θέλουν να συμμετέχουν δια ζώσης καλούνται να το δηλώσουν.

Η ΔΑΚΕ χωρίς περιστροφές, επικαλείται και προκρίνει τη «νομιμότητα». Η ΔΗΣΥ συμφωνεί και επαυξάνει τονίζοντας τον κίνδυνο «προσβολής» της εκλογικής διαδικασίας γενικώς και αορίστως. Η επιμονή της δε να αναφέρεται σε αυτό μας κάνει να αναρωτιόμαστε από ποιους κινδυνεύει ο σύλλογος.

Η εκπρόσωπος της ΑΣΕ επίμονα αρνήθηκε να τοποθετηθεί επί της ουσίας, λέγοντας απλώς πως επιθυμεί τη δια ζώσης διαδικασία και επιφυλάχθηκε για το τι τελικά θα κάνει. Προσπάθησε να αποφύγει τη συζήτηση για να μη δεσμευτεί. Την καλέσαμε να καταγγείλει και να μην καταθέσει ψηφοδέλτιο, αφού η άρνηση δύο παρατάξεων θα δημιουργούσε άλλη δυναμική αλλά και πίεση προς τις κυρίαρχες παρατάξεις. Τις επόμενες ημέρες πληροφορηθήκαμε ότι καταθέτει ψηφοδέλτιο. Αυτή η στάση της, πέρα από τα άλλα, δείχνει την υποταγή της στους αρνητικούς συσχετισμούς, αποδεικνύει την ουσιαστική συμφωνία της και αποφεύγει το καθήκον της πάλης για ανατροπή του νόμου, σε αντίθεση με όσα δηλώνει.

Υποστηρίζει -σωστά- ότι είναι αντίθετη σε μια διαδικασία που θέλει τους εκπαιδευτικούς να πατάνε «κουμπιά» και «like» όπως στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Όταν όμως διαχωρίζει την «πραγματική κάλπη» από την ηλεκτρονική στην ουσία τους καλεί να νομιμοποιήσουν την ηλεκτρονική. Ποιους και πόσο πείθει τελικά το επιχείρημα «στηρίζουμε την πραγματική κάλπη», όταν ο μεγάλος κερδισμένος είναι η «τηλε»-κάλπη; Βάζει προτεραιότητα στην «αλλαγή των συσχετισμών δια της παραταξιακής καταγραφής». Σε τι θα της χρησιμεύσει όμως ένα διαφορετικό εκλογικό αποτέλεσμα από μια διαδικασία που πιστοποιεί την παραίτηση και την υποταγή; Ποια κινηματική κατάσταση αποτυπώνει; Ποια «νίκη» καταγράφει; Ποια πρόταση για δράση έρχεται να υπηρετήσει; Σε ποια δράση καλεί τον κόσμο να συμμετάσχει; Σε ποιους αγώνες τον καλεί;

Και οι τρεις παρατάξεις, η κάθε μια με την πολιτική της άποψη, την τακτική της, υπηρετεί την πολιτική της κυβέρνησης. Ο νόμος Χατζηδάκη στοχεύει στον περιορισμό της συνδικαλιστικής δράσης, τη διάλυση των σωματείων. Καταργούνται -ουσιαστικά- οι ζωντανές συλλογικές διαδικασίες και αντικαθίστανται από εικονικές, όπου όλα διευθετούνται με ένα κλικ και με τη λογική της ανάθεσης. Το επιχείρημά τους ότι έτσι προασπίζονται τη συνδικαλιστική δράση, ότι υπερασπίζονται τα δικαιώματά μας, ότι ενισχύεται το σωματείο δεν στέκει. Η προάσπιση της συνδικαλιστικής δράσης δεν μπορεί να γίνει με την πλήρη ευθυγράμμιση σε όσα ορίζει ο νόμος ούτε με την επίκληση της νομιμότητας και της «νομικής κάλυψης» που δίνει αυτός. Οι αγώνες μας είναι δίκαιοι!

Η υπεράσπιση των εργασιακών δικαιωμάτων μας θα γίνει μέσα από μαζικούς απεργιακούς αγώνες που θα έρχονται σε αντίθεση με την πολιτική της κυβέρνησης. Ενάντια στην εφαρμογή της αξιολόγησης χωρίς τις μεσοβέζικες λύσεις των «ενιαίων κειμένων» ή της επιλεκτικής αντίδρασης στο νόμο Χατζηδάκη.

Υποστηρίζουν ότι μέλημά τους είναι η αύξηση της συμμετοχής αποκλειστικά στις εκλογές, μια αύξηση ψευδεπίγραφη. Και το κάνουν για να σώσουν τα προσχήματα. Ένα σωματείο επιβεβαιώνει τη δύναμή του κυρίως μέσω των συλλογικών διαδικασιών. Ζωντανές συλλογικές διαδικασίες, συνελεύσεις, δραστηριοποίηση των μελών του, αυτά είναι τα «όπλα» μας για να αντιμετωπίσουμε την κυβερνητική πολιτική. Συζήτηση, ανταλλαγή απόψεων, στήριξη και αλληλεγγύη. Όλα αυτά λείπουν όχι μόνο (ή κυρίως) λόγω της πίεσης της καθημερινότητας, των μετακινήσεων, των μεγάλων αποστάσεων. Η απογοήτευση του κόσμου από τα αλλεπάλληλα ξεπουλήματα των συνδικαλιστικών ηγεσιών φέρνει την αποστράτευση. Αυτό που προτάσσεται είναι ο εκβιασμός του «μικρότερου κακού», η λογική της ανάθεσης, η εκλογή «εκπροσώπων», η δημιουργία και έλεγχος ενός σωματείου «σφραγίδα».

Οι Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών απαντάμε ότι δεν σκοπεύουμε να δώσουμε δημοκρατικό άλλοθι ούτε στο κράτος, ούτε στην κυβέρνηση, ούτε στο σύστημα χρησιμοποιώντας τα «εργαλεία» που μας δίνουν. Αρνούμαστε να συναινέσουμε στον εκφυλισμό των συλλογικών διαδικασιών, του σωματείου.

Οι ζωντανές συλλογικές διαδικασίες δίνουν νόημα και υπόσταση στα σωματεία κι εμείς θέλουμε τα σωματεία όργανα συγκρότησης αγώνα. Έχουμε να αντιμετωπίσουμε την αξιολόγηση, τη φτωχοποίησή μας, την φασιστικοποίηση της δημόσιας ζωής, την ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης, τις διώξεις εκπαιδευτικών.

Αυτός ήταν ο λόγος που απείχαμε από τις εκλογές αντιπροσώπων για το συνέδριο της ΔΟΕ και της ΑΔΕΔΥ, γι’ αυτό απέχουμε τώρα από αυτές τις εκλογές: γιατί πιστεύουμε ότι οι συνδικαλιστές λογοδοτούν μόνο στα σωματεία τους και σε κανέναν άλλο. Πολύ περισσότερο που για πρώτη φορά σε άμεσες διαδικασίες του σωματείου μας οι παρατάξεις του κυβερνητικού συνδικαλισμού επιχειρούν να εφαρμόσουν το ν. Χατζηδάκη. Σ’ αυτή τη φάση που δεν έχει εμπεδωθεί η συμμετοχή στην ηλεκτρονική ψηφοφορία, ούτε από τους συναδέλφους στο σωματείο μας αλλά ούτε και πανελλαδικά η αποχή μας από τις εκλογές θέλει να αποτελέσει ένα βήμα για καταγγελία του ν. Χατζηδάκη με στόχο την ανατροπή του.

Δηλώνουμε ότι δεν θα σταματήσουμε τη δράση μας. Με την παρουσία μας στο Διοικητικό Συμβούλιο το προηγούμενο διάστημα επιδιώξαμε να ζωντανέψουμε τις συλλογικές διαδικασίες του συλλόγου και όχι να ευνοήσουμε την πρακτική της ανάθεσης αρμοδιοτήτων σε κάποιους που θα μιλούν και θα ενεργούν εκ μέρους των συναδέλφων. Θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για

 

Ø ανατροπή όλου του πλαισίου της αξιολόγησης

Ø άμεση μονιμοποίηση των νεοδιόριστων και των αναπληρωτών

Ø αυξήσεις στους μισθούς

Ø ανάκληση ΟΛΩΝ των πολιτικών και συνδικαλιστικών διώξεων

Ø ανατροπή των αντεργατικών νόμων 4808 (ν. Χατζηδάκη) και 5055 (ν. Γεωργιάδη)

  

Ζητάμε να διενεργηθούν οι εκλογές μόνο διά ζώσης!

Δεν υποκύπτουμε στον εκβιασμό της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας!

Καλούμε τους συναδέλφους να μην νομιμοποιήσουν τις ηλεκτρονικές εκλογές!

Διάβασέ το »