ΞΑΝΑ η χώρα στις φλόγες. Άλλο ένα έγκλημα του συστήματος!

 

ΟΛΟΙ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 24/7 ΣΤΙΣ 19:30 ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ

Στο ίδιο έργο θεατές! Για πολλές συνεχόμενες μέρες –και άλλη μια χρονιά- καίγεται η χώρα. Δεκάδες είναι τα πύρινα μέτωπα που ξέσπασαν ειδικά στην Αττική, στα περίχωρά της, στη Ρόδο και τα νησιά αλλά και σε όλη την Ελλάδα. Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στους κατοίκους των πληγέντων περιοχών που αγωνιούν και παλεύουν για τη ζωή και το βιος τους!

Πρόκειται για άλλο ένα έγκλημα του συστήματος. Πολλές είναι οι καταγγελίες των κατοίκων ότι δεν είδαν πυροσβεστικό ούτε για δείγμα. Προκλητικές είναι οι δηλώσεις των στελεχών του συστήματος που μιλάνε για πετυχημένες επιχειρήσεις, επειδή στάλθηκε το μήνυμα εκκένωσης και δεν έχουμε μέχρι στιγμής τουλάχιστον ανθρώπινες απώλειες. Είναι πρόκληση να λέγονται αυτά τη στιγμή που σπίτια και οικισμοί καίγονται ολοσχερώς και καταστρέφεται το βιος χιλιάδων ανθρώπων. Για ακόμα μια φορά χιλιάδες στρέμματα δασικής γης καμένα, εκατοντάδες οι ξεσπιτωμένοι για να γλιτώσουν από τις φλόγες, δεκάδες ζώα καμένα.

Το παρουσιάζουν λίγο πολύ σαν «φυσικό φαινόμενο» και αντικειμενικό να γίνει. Αλλά είναι οι κυβερνητικές πολιτικές που έχουν αφήσει την χώρα ξεγυμνωμένη από μέτρα πρόληψης και προστασίας από τέτοιου είδους καταστροφές. Που δεν κάνουν προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, αλλά αρκούνται στο… rotation από υπηρεσία σε υπηρεσία, όπως είδαμε και στο ΕΚΑΒ, προκειμένου να κάνουν μπαλώματα στα κενά. Είναι οι ίδιοι που 2 περίπου χρόνια πριν έπνιγαν στα δακρυγόνα και στο ξύλο τους εποχικούς πυροσβέστες που ζητούσαν την μονιμοποίησή τους. Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε τις πολιτικές και τις ευθύνες τους για τις καταστροφές στις πλημμύρες, στους χιονιάδες, στις φωτιές κάθε χρόνο.

Είναι προκλητικό να κρύβονται πίσω από άλλα μεγάλα εγκλήματα (Μάτι) και να συγκρίνουν! Δεν μπορούν να μας σωπάσουν λέγοντας ότι τώρα δεν είναι η ώρα των ευθυνών. Ούτε η υπόσχεση για γρήγορες αποζημιώσεις μπορεί να κατευνάσει την οργή, πόσο δε μάλλον όταν χιλιάδες είναι αυτοί που ακόμα τις περιμένουν από προηγούμενες φωτιές ή έχουν πάρει ψίχουλα.

Δε θα σωπάσουμε μπροστά στο νέο έγκλημα. Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στους πληγέντες και στον λαό που δοκιμάζεται στην μάχη με τις φλόγες και έχει αφεθεί επί της ουσίας μόνος του από το κράτος. Ο αγώνας ενάντια στις πολιτικές που γεννούν αυτά τα εγκλήματα είναι ζητούμενος. Παλεύουμε για:

ΑΜΕΣΕΣ ΚΑΙ ΠΛΗΡΕΙΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΠΛΗΓΕΝΤΕΣ

ΝΑ ΠΑΡΘΟΥΝ ΕΠΑΡΚΗ ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΛΗΨΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ

ΜΟΝΙΜΕΣ ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ

ΝΑ ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΤΕΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΣ ΣΤΕΓΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΠΟΥ ΞΕΣΠΙΤΩΘΗΚΑΝ

ΝΑ ΜΗΝ ΜΕΤΑΤΡΑΠΟΥΝ ΤΑ ΚΑΜΜΕΝΑ ΔΑΣΗ ΣΕ ΠΕΔΙΟ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

ΝΑ ΜΗΝ ΞΑΝΑΣΥΜΒΕΙ ΤΕΤΟΙΟ ΕΓΚΛΗΜΑ

Διάβασέ το »

Για τη δημοσιοποίηση των βαθμολογικών επιδόσεων της κάθε σχολικής μονάδας, στις Πανελλαδικές Εξετάσεις!

Τα δικαιώματα μαθητών, γονιών και εκπαιδευτικών ως… «εθνικός εξαιρετισμός»

Τη δημοσιοποίηση των βαθμολογικών επιδόσεων στις Πανελλαδικές Εξετάσεις ανά σχολείο προανήγγειλε, μεταξύ άλλων,  ο Υπουργός Παιδείας Κ. Πιερρακάκης. Φιλοξενούμενος σε καθεστωτικό ραδιοφωνικό σταθμό υψηλής ακροαματικότητας, πριν από λίγες μέρες, αναφέρθηκε στις προτεραιότητες της κυβέρνησης στο πεδίο της εκπαίδευσης. (https://www.youtube.com/watch?v=MamKoitIeWY&t=1740s)

Με την προσφιλή μέθοδο των εκπροσώπων του συστήματος, που όσο αυτό αποκαλύπτει την επιθετικότητά του, τόσο επιδιώκει να την καμουφλάρει. Με αντιστροφή της πραγματικότητας επιχείρησε ο υπουργός να εμφανίσει τα σχέδιά της κυβέρνησης για την παιδεία ως μέτρα «εκδημοκρατισμού», «δικαιοσύνης», «ικανοποίησης των αιτημάτων της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών», «ενάντια στην ακινησία, τον αναχρονισμό και τον… εθνικό εξαιρετισμό». Το δικαίωμα των παιδιών να φοιτούν ανεμπόδιστα σε ένα σχολείο, να σπουδάζουν δωρεάν στο Πανεπιστήμιο, να έχουν τα πτυχία τους αξία, το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή εργασία,  το λαϊκό άσυλο αγώνων, χαρακτηρίζονται από το πολιτικό προσωπικό του συστήματος ως διεθνείς εξαιρέσεις!

Για την κυβέρνηση και το υπουργείο Παιδείας αποτελεί προτεραιότητα, στην Α/βάθμια και Β/βάθμια εκπαίδευση, η εφαρμογή της αξιολόγησης. Με μεγαλύτερη πειθαρχία από την πλευρά των εκπαιδευτικών και ικανοποιητικότερη στράτευση στην υπόθεση αυτή, από την πλευρά του διοικητικού μηχανισμού.

Το μέτρο της δημοσιοποίησης των βαθμών των μαθητών στις Πανελλαδικές εξετάσεις εντάσσεται στην παραπάνω κατεύθυνση επιβολής της (αυτο)αξιολόγησης  σχολείων και εκπαιδευτικών. Εμπλέκει τους μαθητές και τις επιδόσεις τους με την «εικόνα» του σχολείου και την κατάταξή του σε καλό, κακό ή μέτριο. Αποκρύπτοντας την ταξική φύση  όλων των σχολικών εξετάσεων και πολύ περισσότερο των Πανελλαδικών, το υπουργείο θα:

·      «αξιοποιήσει» τα αποτελέσματα, εμφανίζοντάς τα ως  αντικειμενικά και μετρήσιμα, και άρα, ικανά να οδηγήσουν σε ασφαλή συμπεράσματα σε σχέση με την «ποιότητα» του εκπαιδευτικού έργου ανά σχολική μονάδα. Για να έρθει στη συνέχεια το κράτος να προασπίσει το δικαίωμα των μαθητών και των οικογενειών τους στην… «ελεύθερη» επιλογή σχολείου.

·      προσπαθήσει να διασπείρει τον ιό του ανταγωνισμού, του διαχωρισμού, της κατηγοριοποίησης σχολείων και εκπαιδευτικών.

·       επιχειρήσει να μεταθέσει την ευθύνη για τις αποτυχίες και τις χαμηλές επιδόσεις στους καθηγητές και τους μαθητές, εξατομικεύοντας τις περιπτώσεις. Όσο τα εργασιακά, κοινωνικά και πολιτικά αδιέξοδα εντείνονται, παράγοντας όλο και περισσότερη φτώχεια και απελπισία, τόσο οι υπεύθυνοι για αυτή την κατάσταση επιχειρούν να στρέψουν την οργή αλλά και την αναζήτηση ευθυνών και αιτίων, στα ίδια τα θύματα. Η φτώχεια και η ανεργία των οικογενειών, η εργασιακή εξάντληση των γονιών, αλλά και η  ΕΒΕ, η Τράπεζα Θεμάτων, τα χιλιάδες κενά σε καθηγητές και δασκάλους, η υπέρογκη ύλη πρέπει να φύγουν από το κάδρο των ευθυνών, για να συνεχίσουν ανεμπόδιστα από τη λαϊκή οργή και αντίδραση, να υψώνουν φραγμούς στους μαθητές από τα πιο φτωχά και λαϊκά στρώματα.

Απόλυτα ειλικρινές, βέβαια, αποδεικνύεται το πολιτικό προσωπικό κάθε εξαρτημένης χώρας, όταν δίνει διαπιστευτήρια υποταγής και συμμόρφωσης προς τια ιμπεριαλιστικά του αφεντικά. «Τα όποια δεδομένα είναι δημοσιοποιήσιμα θα δημοσιοποιούνται γιατί αυτή είναι ευρωπαϊκή πολιτική», ανακοίνωσε ο υπουργός αναφερόμενος τόσο στη διαδικασία της αξιολόγησης και όλο το φάσμα των εργασιών που απαιτούνται όσο και στους βαθμούς των μαθητών. Εχει κι ένα δίκιο εδώ: Η συντριβή των δικαιωμάτων του λαού και της νεολαίας αποτελεί πράγματι κοινή πολιτική της ιμπεριαλιστικής ΕΕ απέναντι στους λαούς!

Σαν συνεπής, δε, εκπρόσωπος της άρχουσας τάξης της χώρας, ο Κ.Πιερρακάκης ζήτησε δήλωση συναίνεσης από την πλευρά της συνδικαλιστικής ηγεσίας, απαιτώντας έμμεσα την παύση των πολιτικών αντιπαραθέσεων ώστε να επιταχυνθούν «οι αναγκαίες ενέργειες που πρέπει να γίνουν»!

Εμείς οι εκπαιδευτικοί έχουμε κάθε συμφέρον να αρνηθούμε τις δηλώσεις νομιμοφροσύνης που θα συνεχίσουν να υπογράφουν οι συνδικαλιστικές παρατάξεις του κυβερνητικού συνδικαλισμού. Να σταθούμε αποφασιστικά στη μοναδική για τους εργαζόμενους σωστή πλευρά. Απέναντι  από την αντιδραστική κυβερνητική πολιτική, με ασίγαστη προσπάθεια για να γίνουν τα σωματεία μας όργανα πάλης, αντίστασης και διεκδίκησης.

Ø Ενάντια στην αξιολόγηση, την «ελεύθερη» επιλογή σχολείου,  τη δημοσιοποίηση των σχολικών επιδόσεων των μαθητών ανά σχολείο.

Ø Κάτω τα μέτρα που εντείνουν τους ταξικούς φραγμούς στην εκπαίδευση – Κάτω η αντιλαϊκή πολιτική.

Διάβασέ το »

7 νέες πειθαρχικές διώξεις από τον ΔΔΕ Πειραιά! ΟΛΟΙ και ΟΛΕΣ στην ΠΑΝΑΤΤΙΚΗ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 7/7, 11πμ, ΔΔΕ ΠΕΙΡΑΙΑ (ΕΛ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ 35)

 

7 νέες πειθαρχικές διώξεις από τον ΔΔΕ Πειραιά για «ανάρμοστη ή αναξιοπρεπή συμπεριφορά» σε αγωνιστές συναδέλφους. Και δεν ξέρουμε τι έρχεται ακόμα…

Παρέμβαση του Πάνου Χουντή για τις διώξεις εκπαιδευτικών στον Πειραιά στην εκπομπή Φάρμα των Ζώων του ThePressProject.

Θα σπάσουν τα μούτρα τους!

ΟΛΟΙ και ΟΛΕΣ στην ΠΑΝΑΤΤΙΚΗ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 7/7, 11πμ, ΔΔΕ ΠΕΙΡΑΙΑ (ΕΛ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ 35)

https://agkinekp.blogspot.com/2023/07/7.html

Οι  αγώνες του λαού για δημοκρατικά δικαιώματα ήταν πάντα «υπό διωγμόν». Με τον αέρα όμως της ισχυρής και χωρίς αντίπαλο εξουσίας, οι εκπρόσωποι του συστήματος δεν χρειάζεται πλέον να κρατούν κανένα πρόσχημα.  Μία μόλις μέρα πριν κλείσουν τα σχολεία,  7 συνάδελφοί μας, μέλη της ΕΛΜΕ Πειραιά, κλήθηκαν να παραλάβουν παραπεμπτικό σε πειθαρχικό. Οι 4 εξ’ αυτών για την συμμετοχή τους σε κινητοποίηση της ΕΛΜΕ ενάντια στις εξετάσεις Pisa που κατηγοριοποιούν ταξικά ακόμα περισσότερο, μαθητές και σχολεία: οι Γιώργος Καββαδίας, Ακρίτας Καλούσης, Δημήτρης Μητρόπουλος – μέλη των Παρεμβάσεων και της Ενότητας Αντίστασης Ανατροπής Πειραιά- και μία συναδέλφισσα μέλος της ΑΣΕ. Οι 2 για την συμμετοχή τους στην κινητοποίηση της 6^ης Δεκέμβρη 2020 για την επέτειο από την δολοφονία του 15χρονου Α. Γρηγορόπουλου: οι Ζήσης Γκέρτσος και Πάνος Χουντής μέλη των Αγωνιστικών Κινήσεων Εκπαιδευτικών και της Ενότητας Αντίστασης Ανατροπής Πειραιά. Για την υπόθεση αυτή, η οποία πρόσφατα παραπέμφθηκε στο εφετείο,  βρίσκονται σε δικαστική ομηρία πάνω από δύο χρόνια τώρα. Τέλος,  ένας ακόμα συνάδελφος, ο Νεκτάριος Χ’’Ανδρέου, μέλος της Ενότητας Αντίστασης Ανατροπής Πειραιά, ελέγχεται πειθαρχικά επειδή σε ηλεκτρονικό μήνυμα προς τους συναδέλφους του «άσκησε κακόβουλη κριτική» στον πρώην Γ.Γ. του Υπουργείου Παιδείας.

Δεν πρόκειται για μαύρες μνήμες από την περίοδο της επταετίας. Το μπαράζ διώξεων που εξαπέλυσε ο ΔΔΕ Πειραιά στις 29 του Ιούνη, είναι μία μόνο εικόνα από το ζοφερό παρόν και το ακόμα πιο ζοφερό μέλλον που προδιαγράφεται για όσους αρνηθούν να υποταχθούν στη νέα κανονικότητα. Μια κανονικότητα που περιλαμβάνει την επιστροφή σε έναν βάρβαρο εργασιακό και κοινωνικό μεσαίωνα, την φτωχοποίηση του λαού, την καταστολή, την τρομοκρατία και τον πόλεμο. Σε αυτό το ευρύ και απόλυτα αντιδραστικό πολιτικό πλαίσιο εντάσσονται οι διώξεις στους αγωνιστές συναδέλφους μας και με βάση αυτό καλούμαστε να τις ερμηνεύσουμε, να συνειδητοποιήσουμε με τι ακριβώς είμαστε αντιμέτωποι αλλά και να οργανώσουμε την αντίστασή μας.

Είμαστε αντιμέτωποι με διώξεις πολιτικές. Η πολιτική στόχευση είναι σαφής και ξεκάθαρη: Η τρομοκράτηση των συναδέλφων και η εμπέδωση του νέου τύπου υπάκουου (και ως εκ τούτου «άριστου») Δημοσίου Υπαλλήλου που θα είναι υποχρεωμένος να υποτάσσει κάθε πτυχή του εργασιακού, κοινωνικού ακόμα και προσωπικού βίου του στις επιταγές του αστικού κράτους. Η σιωπή, το σκυμμένο κεφάλι, η πιστή και άκριτη εφαρμογή νόμων και εγκυκλίων είναι οι νέες «αρετές» που προωθεί το σύστημα  και «επιβραβεύουν» οι παντός είδους και παντός καιρού αξιολογήσεις. Στόχος είναι η φίμωση κάθε αντίθετης φωνής και η επιβολή «σιγής νεκροταφείου» στο χώρο της εκπαίδευσης αλλά και σε όλο το Δημόσιο. Σε ένα τέτοιο εργασιακό και πολιτικό περιβάλλον όπου η παραμικρή απόκλιση από τα υπουργικά κελεύσματα μπορεί να ερμηνευθεί ως «ανάρμοστη συμπεριφορά» ακόμα και η σύλληψη ενός υπαλλήλου για την πολιτική του θέση και στάση δεν θα αποτελεί εξαίρεση αλλά θα επικρέμεται ως καθημερινή απειλή που θα ρυθμίζει τη ζωή μας. Και θα μας αφορά όλους. Δεν είμαστε όμως διατεθειμένοι να ζήσουμε μέσα στο φόβο. Δεν θα το επιτρέψουμε.   

Είμαστε αντιμέτωποι με διώξεις ενάντια στον μαχητικό συνδικαλισμό και το κίνημα. Στο αντιδραστικό τους λεξιλόγιο «ανάρμοστη συμπεριφορά» αποκαλούν την αγωνιστική συμπεριφορά. Τον αγώνα να κρατήσουμε τη μνήμη μας ζωντανή, τον αγώνα ενάντια στους ταξικούς φραγμούς στην εκπαίδευση, τον αγώνα να μην χρησιμοποιηθεί η πανδημία ως ένα ακόμα πρόσχημα για την κατάργηση των πιο στοιχειωδών δημοκρατικών δικαιωμάτων. «Ανάρμοστη συμπεριφορά» αποκαλούν το αγωνιστικό ήθος που σε δύσκολους καιρούς δίνει κουράγιο στο λαό, στη νεολαία, στους εργαζόμενους και τους προτρέπει να κρατήσουν το κεφάλι ψηλά. Τους προτρέπει να συνεχίσουν να αναζητούν το δίκιο τους μαχητικά, εκεί που πάντα ο λαός έβρισκε το δίκιο του, στον δρόμο. Αυτό το παράδειγμα θέλουν με κάθε τρόπο να πατάξουν και να συκοφαντήσουν. Θέλουν έναν μόνο κατ’ όνομα συνδικαλισμό. Θέλουν σωματεία που συνεργάζονται με την εργοδοσία, που υποκύπτουν σε πιέσεις, που «κρατάνε ισορροπίες», που επιδίδονται σε εικονικούς αγώνες και αποφαίνονται πως «ο κόσμος δεν τραβάει» και πως «ο λαός έχει συντηρητικοποιηθεί». Έναν τέτοιο, «χρήσιμο» συνδικαλισμό που συμβάλλει στο σπάσιμο του αγωνιστικού φρονήματος, τον στηρίζουν ευχαρίστως. «Πρόθυμοι» να παίξουν αυτόν το ρόλο υπάρχουν και αναγνωρίζονται εύκολα από το γεγονός ότι τριγυρίζουν στα σαλόνια του συστήματος. Στην περίπτωση των διώξεων στον Πειραιά, το γεγονός ότι οι 6 στις 7 διώξεις αφορούν μέλη της Ενότητας Αντίστασης Ανατροπής (στην οποία συμμετέχουν οι Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών) αποτελεί σαφή, ιδιαίτερη στοχοποίηση του αγωνιστικού συνδικαλισμού.

Είμαστε αντιμέτωποι με την ποινικοποίηση της προσωπικής γνώμης. Ο πειθαρχικός έλεγχος συναδέλφου για την «κακόβουλη κριτική» που άσκησε σε Γ.Γ. Υπουργείου φανερώνει, πέρα από κάθε αμφιβολία, ότι προκειμένου να επιβάλουν γρήγορα και άμεσα το καθεστώς τρομοκρατίας που οραματίζονται, δεν διστάζουν να ποινικοποιήσουν ακόμα και έναν ανεπίσημο, σε φιλικό επίπεδο, διάλογο με συναδέλφους. Πόσο απέχουμε άραγε από την ποινικοποίηση μιας διατυπωμένης σκέψης ή ενός αστείου; Το βέβαιο είναι ότι με τον αέρα της απόλυτης εξουσίας (που ως συνήθως βέβαια υποτιμά τις δυνάμεις του λαού) και με ένα έτοιμο από καιρό νομικό οπλοστάσιο, οι σχεδιασμοί τους ξεπερνούν κατά πολύ τα όρια της ΕΛΜΕ Πειραιά.

Είναι προφανές ότι πίσω από την «καλοστημένη» και κλιμακούμενη επιχείρηση διώξεων στον Πειραιά αλλά και σε άλλες ΕΛΜΕ, κρύβεται ένας ολόκληρος κρατικός μηχανισμός με τον οποίον επιχειρούν να χτυπήσουν την πολιτική και συνδικαλιστική δράση σε κάθε επίπεδο, σε κάθε εργασιακό χώρο και σε κάθε γειτονιά. Η άγρια επίθεση που εξαπολύεται δεν αφορά μόνο τον Πειραιά, ούτε αποκλειστικά τον εκπαιδευτικό κλάδο. Πραγματικός στόχος είναι να παταχθεί κάθε μορφή λαϊκής αντίστασης και διεκδίκησης όπου κι αν εκδηλωθεί, πριν εκδηλωθεί. Αλλά ξεχνούν ότι, όταν η πραγματικότητα το απαιτεί,  οι λαϊκοί αγώνες θα βρουν τον τρόπο να ανθίσουν και στο πιο άγονο πολιτικό έδαφος. Για αυτόν ακριβώς το λόγο, όσο μας αφορά, θα αναδείξουμε το θέμα ως κεντρικό πολιτικό ζήτημα  που αφορά  κάθε δημοκρατικό και προοδευτικό άνθρωπο που αγωνιά αντιλαμβανόμενος το βαθύ πολιτικό σκοτάδι.  Άμεσα θα επιδιώξουμε κοινή και συντονισμένη δράση με άλλους αγωνιστές και θα παλέψουμε για την από κοινού οργάνωση πλατιών, μαζικών κινητοποιήσεων, έτσι ώστε συλλογικά και οργανωμένα να υπερασπιστούμε τους διωκόμενους συντρόφους μας αλλά και το δικαίωμά μας να ζούμε και να αγωνιζόμαστε. Η κινητοποίηση που έγινε στη ΔΔΕ Πειραιά, με κάλεσμα από την Ενότητα Αντίστασης Ανατροπής την επομένη των πειθαρχικών παραπομπών, ήταν ένα πρώτο αλλά καθαρό δείγμα της οργής και της ανησυχίας των συναδέλφων για τις εξελίξεις, αλλά και της διάθεσής τους να σταθούν δίπλα στους διωκόμενους αγωνιστές και να αντισταθούν στην ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης. Ιδιαίτερα τώρα, που οι εκλογικές αυταπάτες κι οι κάθε είδους επίδοξοι «σωτήρες» μας τελείωσαν, η πραγματικότητα φανερώνεται πιο καθαρή από ποτέ: το μόνο που έχουμε είναι ο ένας τον άλλον. Το δίκιο μας θα το διεκδικήσουμε μαζί, αγωνιζόμενοι, στον δρόμο.

• Επόμενο βήμα η Παναττική κινητοποίηση που καλεί η ΕΛΜΕ Πειραιά την Παρασκευή 7/7 στις 11.00 π.μ. στην ΔΔΕ Πειραιά!
• Κάτω τα χέρια από τα σωματεία και τους αγωνιστές!
• Να σταματήσουν τώρα όλες οι διώξεις!
• Κοινή δράση και συντονισμός ενάντια στην ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης! 

Διάβασέ το »