ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΙΣ ΣΤΑΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΔΙΑΔΗΛΩΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 1/2, 12:30, ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΑΡΛΟΒΑΣΟΥ

 

ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΙΣ ΣΤΑΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΔΙΑΔΗΛΩΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 1/2, 12:30, ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΑΡΛΟΒΑΣΟΥ

Τρεις εβδομάδες τώρα οι φοιτητές συρρέουν στα αμφιθέατρα των γενικών συνελεύσεων , στις συντονιστικές επιτροπές των καταλήψεων και στις διαδηλώσεις. Τρεις εβδομάδες παλεύουν και υπερασπίζονται τη δημόσια δωρεάν εκπαίδευση και διεκδικούν το δικαίωμα τους στις σπουδές και στο μέλλον. Η κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια της των ΜΜΕ, έχουν ήδη επιστρατεύσει κάθε μέσο καταστολής, απειλών και τρομοκρατίας που διαθέτουν. Θέλουν πάση θυσία  να ανακόψουν το δυναμικό κίνημα της νεολαίας που βγαίνει ορμητικά στο προσκήνιο, γιατί φοβούνται πως μπορεί να βρει συμμάχους του σε αυτόν τον αγώνα, τους εργαζόμενους που δέχονται και οι ίδιοι την άγρια επίθεση του συστήματος στα δικαιώματα τους.

Το ασφυκτικό πλαίσιο που δημιουργούν για την εκπαίδευση, με μια σειρά νόμων τα τελευταία χρόνια, γνωρίζουν πολύ καλά πως θα βρει αντιμέτωπους μαθητές- φοιτητές- εκπαιδευτικούς και γονείς. Για τους μαθητές εξεταστικά κάτεργα, ταξικοί φραγμοί, αποκλεισμός από την τριτοβάθμια εκπαίδευση και κατάρτιση, για τους φοιτητές δίδακτρα, απαξίωση των πτυχίων και κατάργηση πολιτικών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων, για τους εκπαιδευτικούς αξιολόγηση- χειραγώγηση, τρομοκρατία και άρση της μονιμότητας.

             Καταγγέλλουμε την επιβολή τηλε-εξετάσεων στα πανεπιστήμια την οποία αποφάσισε κατ’ εντολή της Κυβέρνησης η Έκτακτη Σύνοδος των Πρυτάνεων τη Δευτέρα 29/1. Η πολιτική που επιβάλλει την τηλε-καταστολή του WEBEX στους μαθητές, απειλεί με διώξεις συναδέλφους, που αρνούνται να κάνουν τηλεκπαίδευση σε σχολεία υπό κατάληψη και στέλνει την αστυνομία μέσα στα σχολεία, είναι η ίδια που επιβάλλει τις τηλε-εξετάσεις στα πανεπιστήμια και δίνει εντολή για την παρέμβαση εισαγγελέα στις φοιτητικές καταλήψεις.

Να κάνουμε τους φόβους τους πραγματικότητα! Κοινός αγώνας μαθητών- φοιτητών- εκπαιδευτικών για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας σε σπουδές- δουλειά- ελευθερίες!

Ø  ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

Ø  ΟΧΙ ΣΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΑ ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ

Ø  ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΝΟΜΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΕΧΝΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Ø  ΚΑΤΩ ΟΙ ΤΑΞΙΚΟΙ ΦΡΑΓΜΟΙ(ΤΡΑΠΕΖΑ ΘΕΜΑΤΩΝ, ΕΒΕ)

Ø  ΚΑΝΕΙΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΣΕ ΤΗΛΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ- ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΜΑΣΤΕ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΠΟΥ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ

Διάβασέ το »

ΟΛΟΙ στην ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ του ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΔΑΣΚΑΛΩΝ και ΝΗΠΙΑΓΩΓΩΝ την ΤΕΤΑΡΤΗ 31/1, στις 6μμ, στην ΠΟΡΦΥΡΙΑΔΑ

 

ΟΛΟΙ στην ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ του ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΔΑΣΚΑΛΩΝ και ΝΗΠΙΑΓΩΓΩΝ την ΤΕΤΑΡΤΗ 31/1, στις 6μμ, στην ΠΟΡΦΥΡΙΑΔΑ

Με αμείωτη ένταση συνεχίζεται η επιχείρηση γενοκτονίας του παλαιστινακού λαού από το κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ. Οι νεκροί πλέον καταγράφονται πάνω από 25 χιλιάδες, με τη μεγάλη πλειοψηφία τους να είναι γυναίκες και παιδιά και χωρίς να γνωρίζουμε, πόσοι ακόμη βρίσκονται καταπλακωμένοι κάτω από τα ερείπια των ισοπεδωμένων πόλεων. Ενώ, όσοι έχουν καταφέρει να γλιτώσουν από τους βομβαρδισμούς, έρχονται καθημερινά αντιμέτωποι με την πείνα, τις ασθένειες και τους τραυματισμούς, χωρίς νοσοκομεία και στοιχειώδεις υποδομές για να προστατευτούν. Σ’ αυτό το τοπίο, Αμερικάνοι και Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές ρίχνουν κροκοδείλια δάκρυα και παριστάνουν τους «ανθρωπιστές», ενώ παράλληλα εξοπλίζουν με κάθε τρόπο, πολιτικό, οικονομικό και στρατιωτικό, τους σιωνιστές- φονιάδες. Η ελληνική κυβέρνηση συνένοχη στο έγκλημα που διεξάγεται από την πρώτη στιγμή, έχει παραχωρήσει γη και ύδωρ για τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστών στην περιοχή και δρομολογεί αποστολή φρεγάτας στην Ερυθρά Θάλασσα για λογαριασμό των ΗΠΑ. Ο ηρωικός λαός της Παλαιστίνης όμως συνεχίζει και αντέχει. Συνεχίζει να αναπνέει, να αντιστέκεται και να καταφέρνει επιτυχίες και πλήγματα σε έναν από τους πιο καλά εξοπλισμένους στρατούς του πλανήτη, με τη συμπαράσταση των λαών όλου του κόσμου που συνεχίζουν για τέταρτο μήνα να διαδηλώνουν ηχηρά, ακούραστα και μαζικά υπέρ της απελευθέρωσης της Παλαιστίνης.

Εντός των τειχών,  η επίθεση του συστήματος στα δικαιώματα λαού και νεολαίας επίσης συνεχίζεται αμείωτη. Η στάση της αστικής τάξης και της κυβέρνησης στους πολέμους σε Ουκρανία και Παλαιστίνη, στο πλευρό των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων, έχει βάλει την χώρα στο κέντρο της δίνης των πολεμικών εξελίξεων, με ότι κινδύνους αυτό συνεπάγεται για τον ελληνικό λαό. Η πολιτική της διαρκούς συρρίκνωσης και εξάρτησης της αγροτικής παραγωγής και οι τελευταίες καταστροφικές πλημμύρες έχουν οδηγήσει τον αγροτικό πληθυσμό σε απόγνωση και βαθαίνουν την διατροφική εξάρτηση της χώρας. Η οξυμένη ακρίβεια σε είδη πρώτης ανάγκης και οι μισθοί πείνας, καθιστούν αδύνατο στα νοικοκυριά να ανταπεξέλθουν ακόμη και στους πάγιους λογαριασμούς τους. Οι εργασιακές συνθήκες χειροτερεύουν διαρκώς με τα εργατικά ατυχήματα να έχουν γίνει θέμα ημερήσιας διάταξης. Οι αντεργατικοί νόμοι Χατζηδάκη- Γεωργιάδη έχουν κάνει καθεστώς την υπερεργασία, την υποαπασχόληση, την ανεργία και επιστρατεύονται κάθε φορά που χρειάζεται να καταστείλουν αγώνες των εργαζομένων.

Στην εκπαίδευση ο ένας αντιδραστικός νόμος διαδέχεται τον άλλο. Την Πέμπτη 18/1 ψηφίστηκε στην Βουλή το αντιδραστικό νομοσχέδιο για την επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση που επιδιώκει να στείλει την μεγάλη πλειοψηφία των παιδιών των λαϊκών οικογενειών σε σπουδές χωρίς επαγγελματικά δικαιώματα, στην μερική απασχόληση, στα άθλια μεροκάματα, στην ανεργία. Για τα υπόλοιπα παιδιά που θα κατορθώσουν να προσπεράσουν τους φραγμούς της ελάχιστης βάσης εισαγωγής, της τράπεζας θεμάτων, του «εθνικού απολυτήριου», κατεβαίνει το νομοσχέδιο για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Επιπλέον ταξικοί φραγμοί, επιπλέον απαξίωση των πτυχίων, επιπλέον νεολαία που δεν θα καταφέρνει να ολοκληρώσει αυτήν την μετ΄ εμποδίων διαδικασία και θα αποκλείεται τελικά όχι μόνο από την τριτοβάθμια εκπαίδευση αλλά και από την δευτεροβάθμια και σε όποιο βαθμό είχε μέχρι τώρα πρόσβαση. Το σύστημα αναζητά και επιδιώκει φθηνό και αναλώσιμο εργατικό δυναμικό σε εργασιακές συνθήκες γαλέρας. Την πλειοψηφία των μαθητών μας τους προορίζει για σύγχρονους δούλους σε μεροκάματα του τρόμου και της ανέχειας και στους υπόλοιπους υπόσχεται ένα «ελεύθερο», χρυσοπληρωμένο πανεπιστήμιο.  Ένα πανεπιστήμιο ουσιαστικά «απελευθερωμένο»-απαλλοτριωμένο, από κάθε δικαίωμα που είχε κατοχυρώσει τα προηγούμενα χρόνια το φοιτητικό κίνημα με τους αγώνες του. Θέλει να ξεμπερδεύει με την ανορθογραφία των δωρεάν σπουδών, των συνδικαλιστικών ελευθεριών, των μαζικών πανεπιστημίων.

Οι φοιτητές και οι μαθητές γνωρίζουν πολύ καλά τι σημαίνουν τα νομοσχέδια αυτά για το μέλλον τους, με όσες χλιδάτες λέξεις κι αν τα ντύσει η κυβέρνηση. Γι αυτό και βρίσκονται πανελλαδικά στον δρόμο του αγώνα για τρίτη εβδομάδα. Επίσης το σύστημα γνωρίζει πολύ καλά τι σημαίνει να μπαίνουν μαζικά στον αγώνα μαθητές, φοιτητές, γονείς και εκπαιδευτικοί και πόσο εύφλεκτο μπορεί να αποδειχθεί το μίγμα αυτό. Γι αυτό και από την πρώτη στιγμή, έχουν επιστρατεύσει όλα τα μέσα καταστολής και τρομοκρατίας εναντίον τους. ΜΑΤ στους φοιτητές από τις πρώτες καταλήψεις, τηλεκπαίδευση, αποβολές και απειλές για τους μαθητές, ΕΔΕ για τους εκπαιδευτικούς που αρνούνται τηλεκπαίδευση στα υπό κατάληψη σχολεία.

             Στη σαρωτική αυτή επίθεση, η επιδίωξη του συστήματος είναι, οι εκπαιδευτικοί να λειτουργήσουν ως ιδεολογικός ιμάντας που θα παρουσιάζει στους μαθητές όλα τα παραπάνω ως σωστά και αντικειμενικά! Η αξιολόγηση- χειραγώγηση, έρχεται να παίξει το ρόλο του μηχανισμού επιβολής, εκφοβισμού και ελέγχου των εκπαιδευτικών. Ξεκίνησαν με το πιο ευάλωτο κομμάτι του κλάδου, τους νεοδιόριστους, αλλά άμεσα επιδιώκουν να ανοίξει για όλο το δυναμικό. Με εγκυκλίους, διαρκείς συναντήσεις και πιέσεις του δαιδαλώδους στελεχικού δυναμικού που δημιουργούν, με απειλές από συμβούλους και με αναβάθμιση του ρόλου των διευθυντών στο κομμάτι της αξιολόγησης των συναδέλφων τους, προσπαθούν να κάμψουν το ηθικό των συναδέλφων που βρίσκονται ήδη τρία χρόνια στον αγώνα, παρά την συμβιβασμένη στάση των Ομοσπονδιών, ενάντια στην κατηγοριοποίηση σχολείων και εκπαιδευτικών, ενάντια στο κλίμα τρομοκρατίας και  πειθάρχησης.

Ο αγώνας λοιπόν των μαθητών, των φοιτητών και των εκπαιδευτικών είναι κοινός! Να οικοδομήσουμε αυτό που φοβούνται περισσότερο. Κοινό μέτωπο αγώνα, για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας σε σπουδές, δουλειά και ελευθερίες!

·      ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ- ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ Η ΣΦΑΓΗ ΣΤΗ ΓΑΖΑ

·      ΚΟΙΝΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΜΑΘΗΤΩΝ-ΦΟΙΤΗΤΩΝ-ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

·      ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

·      ΟΧΙ ΣΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΑ ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ

·      ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΝΟΜΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΕΧΝΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ-ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ

·      ΚΑΤΩ ΟΙ ΤΑΞΙΚΟΙ ΦΡΑΓΜΟΙ(ΤΡΑΠΕΖΑ ΘΕΜΑΤΩΝ, ΕΒΕ)

·      ΚΑΝΕΙΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΣΕ ΤΗΛΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ- ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΜΑΣΤΕ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΠΟΥ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ

·      ΜΟΝΙΜΗ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ- ΜΟΝΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΩΝ ΚΑΙ ΝΕΟΔΙΟΡΙΣΤΩΝ

·      ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ

Διάβασέ το »

Φταίει το ζαβό το ριζικό μας; φταίει ο θεός που μας μισεί;

 

Φταίει το ζαβό το ριζικό μας; φταίει ο θεός που μας μισεί;(*)…

ή πιο λαϊκά: Είναι στραβός ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε;

(ένα σχόλιο για την ανακοίνωση του Δ.Σ. της ΕΛΜΕ στις 25/1/2024)

Αναγκαίο και επιβεβλημένο είναι, σε συλλογικές διαδικασίες (πόσο μάλλον) αγώνα των εργαζομένων, να ακολουθεί πάντοτε απολογισμός των αποφάσεων, των κινητοποιήσεων που πραγματοποιήθηκαν  και συνολικά της γραμμής που κάθε φορά αποφασίζεται και ακολουθείται από τα συλλογικά όργανα των εργαζομένων (από πρωτοβουλίες και επιτροπές αγώνα μέχρι ΔΣ και ΓΣ), σε μια προσπάθεια να δυναμωθούν οι εργαζόμενοι που συμμετέχουν στον αγώνα αυτό, να αναδειχθούν οι απόψεις που πάνε μπροστά τις διαδικασίες και την υπόθεση του αγώνα τους, να προσπεραστούν τα λάθη, οι αστοχίες και τελικά να απομονωθούν οι θέσεις που κρατάνε πίσω τις συνειδήσεις και την αγωνιστική διάθεσή τους.

Η πρόσφατη ανακοίνωση του Δ.Σ. της ΕΛΜΕ  με τα συμπεράσματα της, για το πώς εξελίσσεσαι ο αγώνας ενάντια στην αξιολόγηση την τελευταία περίοδο, καθόλου δεν καλύπτει τους παραπάνω στόχους. Αντίθετα, ρίχνει όλη την ευθύνη για την όποια υποχώρηση (που δεν αμφισβητούμε ότι υπάρχει ως δεδομένο) στους ίδιους τους συναδέλφους(!) και αποποιείται ουσιαστικά κάθε ευθύνη γι αυτό το αποτέλεσμα, τόσο για λογαριασμό δικό της όσο και για λογαριασμό της Ομοσπονδίας. Οι αποφάσεις της ΕΛΜΕ και της ΟΛΜΕ υπάρχουν και είναι γνωστές, αναφέρει η ανακοίνωση  και άρα οι συνάδελφοι μένει μόνο να τις εφαρμόσουν, γεγονός που μπλοκάρεται από την ατομική στάση που επιλέγουν ορισμένοι! Ιδιαίτερα απλοποιημένη θα λέγαμε, μονόπλευρη και … βολική, ανάλυση της πλειοψηφία του ΔΣ της ΕΛΜΕ για την κατάσταση!

·       Καμία λοιπόν ευθύνη δεν αντιστοιχεί στην γραμμή σιγής και συμβιβασμού που έχει επιβάλλει η ΟΛΜΕ πανελλαδικά; Να θυμίσουμε εδώ ότι μέσα στα δύο τελευταία χρόνια καλέστηκε μία(!) 24ωρη απεργία για το φλέγον ζήτημα της αξιολόγησης στην οποία η συμμετοχή των συναδέλφων ήταν ιδιαίτερα μαζική και η «κλιμάκωσή» της ήταν …να μην προταθεί ούτε να καλεστεί έκτοτε άλλη!

·       Καμία ευθύνη δεν υπάρχει στις παραπλανητικές και «καθησυχαστικές» απόψεις που κυριάρχησαν από δεξιούς και «αριστερούς» συνδικαλιστές, όλο το προηγούμενο διάστημα για το ότι η απεργία- αποχή και μόνο, αρκεί για να μπλοκαριστεί ο νόμος της αξιολόγησης και μάλιστα… χωρίς κόστος;

·       Καμία ευθύνη στις τακτικές των «έξυπνων» κόλπων όπως τα ενιαία κείμενα, τα οποία νομιμοποίησαν στις συνειδήσεις των συναδέλφων τις αξιολογικές διαδικασίες και άνοιξαν τον δρόμο για την εφαρμογή της;

·       Καμία ευθύνη της ομοσπονδίας  για τη στάση της στο νομοσχέδιο για την επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση που πέρασε «αβρόχοις ποσί»; Που επιδιώκει να στείλει την μεγάλη πλειοψηφία των παιδιών των λαϊκών οικογενειών σε σπουδές χωρίς επαγγελματικά δικαιώματα, στην μερική απασχόληση, στα άθλια μεροκάματα, στην ανεργία και τους συναδέλφων στα ΕΠΑΛ στα σπίτια τους;

·       Ακόμη ακόμη καμία ευθύνη στους πρωινούς καφέδες των Ομοσπονδιών με το Υπουργείο και την συντήρηση μιας ψευδαίσθησης ότι θα μπορούσε να υπάρξει και μια εποικοδομητική αξιολόγηση;

Ως Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών από την αρχή της διεξαγωγής αυτού του αγώνα ξεκαθαρίσαμε με κάθε τρόπο και μέσο που διαθέτουμε πως, ο αγώνας ενάντια στο νομικό πλαίσιο της αξιολόγησης είναι αγώνας κεντρικής πολιτικής σημασίας για τον κλάδο (και καλείται να το αποκρούσει), όπως κεντρικής πολιτικής σημασίας και επιλογής είναι από τη μεριά του συστήματος και των κυβερνήσεών του που του επιτίθενται. Ένας αγώνας που ούτε εύκολος θα είναι, ούτε και διεξάγεται με εξυπνάδες και κόλπα.

Το εργαλείο της απεργίας-αποχής μπορεί και έχει λειτουργήσει ως μια τακτική κι ένα από τα πολλά βήματα που όφειλαν μέχρι τώρα να οργανωθούν. Δεν μπορεί να αποτελεί το μόνο μέσον αγώνα και σίγουρα δεν μπορεί από μόνο του να ανατρέψει νόμους του κράτους (τα όριά του άλλωστε τα έδειξε νωρίς νωρίς). Χρειάζονται τακτικές γενικές συνελεύσεις που θα παίρνουν αποφάσεις αγώνα και θα δυναμώνουν πολιτικά τους συναδέλφους, χρειάζεται συντονισμός των πρωτοβάθμιων σωματείων ενάντια στην υποταγμένη στάση της ΟΛΜΕ που θα σπάει την αδράνεια στον κλάδο,  χρειάζονται μαζικές  διαδηλώσεις και σύνδεση με τα υπόλοιπα κομμάτια του λαού όπως οι μαθητές και οι γονείς, που θα δίνουν ελπίδα και κουράγιο και θα δημοσιοποιούν το ζήτημα μέσα στο λαό, χρειάζεται (για φαντάσου!) κανονική ΑΠΕΡΓΙΑ ή πιο σωστά ΕΠΙΜΟΝΟΣ ΑΠΕΡΓΙΑΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ! Αντίθετα, η γραμμή που  έχει κυριαρχήσει στην ΟΛΜΕ και πιστά χωρίς ίχνος κριτικής, ακολουθεί και η πλειοψηφία των μελών του Δ.Σ. της ΕΛΜΕ, είναι ο συμβιβασμός, η υποχώρηση απ’ τους αγώνες, η απομόνωση, οι αυταπάτες των εύκολων λύσεων και νομικών προσφυγών(!) και τελικά η αδράνεια του ΔΣ και η  υποχώρηση των συναδέλφων.

Οι συνάδελφοι λοιπόν κατά την γνώμη μας, καθόλου δεν έχουν επιλέξει την ατομική λύση. Ίσα ίσα παλεύουν τρία χρόνια ενάντια στην αξιολόγηση με όποιο μέσο τους έχει δοθεί παρά τη στάση συμβιβασμού της ΟΛΜΕ, συνεχίζουν να επιμένουν με σημαντικά ποσοστά στην απεργία- αποχή παρ’ όλες τις διαρκείς πιέσεις του Υπουργείου και όποτε τους δόθηκε η ευκαιρία βγήκαν μαζικά στους δρόμους και έδωσαν αξιοσημείωτα ποσοστά απεργίας.

Αυτό επομένως που λείπει και από κει προκύπτει και η όποια απογοήτευση και υποχώρηση των εκπαιδευτικών, είναι ο συνδικαλιστικός κινητήρας και η πολιτική βούληση απ’ την μεριά της πλειοψηφίας των δυνάμεων (όσων τουλάχιστον έχουν αναφορά στο κίνημα και τους αγώνες) να αναλάβουν αυτό που περιγράφηκε παραπάνω. Την οργάνωση δηλαδή πραγματικού ανυποχώρητου, μαζικού αγώνα, αγώνα αντίστασης και διεκδίκησης που δεν συνδιαλέγεται με το Υπουργείο και δεν εγκαταλείπει μόνους τους εργαζόμενους να βγάλουν το φίδι από την τρύπα, αγώνα που θα βρει συμμάχους του τους μαθητές μας και τους φοιτητές που βρίσκονται αυτή την περίοδο στους δρόμους για να υπερασπιστούν κι αυτοί δικαιώματα στις σπουδές, την ζωή και το μέλλον τους που έχουν μπει στο στόχαστρο της κυβερνητικής πολιτικής.

Τέλος, λάβετε υπόψη συνάδελφοι της πλειοψηφίας του Δ.Σ. το αυτονόητο όταν καλείτε τους συναδέλφους να μαζικοποιήσουν τις συνελεύσεις… βασικό πρώτο βήμα για να μαζικοποιηθεί κάτι είναι να έχει καλεστεί (και να προπαγανδίζεται έγκαιρα!)!!

(*) Βάρναλης

Διάβασέ το »

ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΟΥΣ ΔΕΙΚΤΕΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΩΝ ΚΡΙΝΕΤΑΙ ΑΝΕΠΑΡΚΗΣ!

 

Α2 όπως Α1…

ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΟΥΣ ΔΕΙΚΤΕΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΩΝ ΚΡΙΝΕΤΑΙ ΑΝΕΠΑΡΚΗΣ!(*)

Μέσα στον ορυμαγδό έξη (ούτε καν πέντε!) νομοσχεδίων για την εκπαίδευση που φέρνει το Υπουργείο Παιδείας… χώρεσε  και η εγκύκλιος που αφορά την φόρμα Α2 ( το Α2 πως λέγαμε παλιά στο στρατό;) για την εμπλοκή των διευθυντών -προϊσταμένων στην αξιολόγηση την… κανονική, την ατομική!

Το πως και με ποιους τρόπους θα εφαρμοστεί αυτή η εμπλοκή (πιο κρίσιμη ως όργανο πειθάρχησης για να  «γίνει η δουλειά» ακόμα και από τους συντονιστές) το ξεκαθάρισε ο διαχρονικά ανεκδιήγητος Ματσαγγούρας στη συνάντηση γραμματέα Υπουργείο με τα «στελέχη»: Κυρίως θα αξιολογεί ο διευθυντής αν το μάθημα που κάνει ο εκπαιδευτικός αποτρέπει την απειθαρχία και την παραβατικότητα των μαθητών! Έτσι για να μην υπάρχει αμφιβολία πού απευθύνονταν όλη αυτή η «αγωνία» των καθεστωτικών παραγόντων (που ασκούν μαζικό bulling στην κοινωνία!) για την νεανική παραβατικότητα και το… bulling .

Για όσους δεν κατάλαβαν ή κάνουν πως δεν κατάλαβαν η επίθεση κλιμακώνεται. Μάλιστα με ειδικότερες διευκρινήσεις θα μπορεί να «ακουμπά» και παλιότερες ηλικίες πέραν των νεοδιόριστων που σήκωσαν άδικα και άνισα -είναι αλήθεια- όλο το βάρος της κυβερνητικής επίθεσης μέχρι σήμερα. Και που παρά το ουσιαστικό άδειασμα από τις συνδικαλιστικές ηγεσίες ειδικά στα μεγάλα αστικά κέντρα υπάρχει αξιόλογη «μαγιά» αντίστασης. Γιατί είναι ένα πράγμα η αντίθεση του εκπαιδευτικού κόσμου και όπως αυτή βρήκε την έκφραση της στην απεργία-αποχή (υπήρξε και καμία άλλη πρόταση;) και ένα εντελώς άλλο πράγμα η αποτελεσματικότητα του «μέσου».

Και τώρα ;

Απεργία -Αποχή as usual αποφάσισαν οι δύο εκπαιδευτικές ομοσπονδίες. Ως πρώτο βήμα σωστό. Μετέωρο όμως βήμα του… εκπαιδευτικού στη συνέχεια όταν το Υπουργείο κλιμακώσει την καταστολή.

Και τότε; Τι θα γίνει ;  Νέος κύκλος αποφάσεων ανά σύλλογο, νέες προσφυγές, νέα εξώδικα;

Προς το παρόν το Υπουργείο (είναι και ο πρωινός καφές με τη συνδικαλιστική ηγεσία που ξεκίνησε ο νέος Υπουργός) αφήνει την… «γκαρσόνα» να έρθει μόνη της να πάρει παραγγελία, «εθελουσίως» να προσέλθουν οι εξεταζόμενοι…  Αφήνει αυτή τη «μορφή αγώνα» να εκφυλιστεί από μόνη της γνωρίζοντας ότι η συνδικαλιστική ηγεσία και δεν έχει το πολιτικό… πνευμόνι και δεν θέλει να προχωρήσει σε σύγκρουση με την κυβερνητική πολιτική. Παράλληλα κλιμακώνει την επίθεση εντάσσοντας και τους διευθυντές στο πλάνο της ατομικής αξιολόγησης-χειραγώγησης.

Είναι πλέον εμφανής η ανεπάρκεια αυτής της μορφής αγώνα. Φαίνεται μάλιστα αυτό που εγκαινιάστηκε το 2006 από την ΔΟΕ με πειραματόζωα τους νηπιαγωγούς, η περίφημη «συνδικαλιστική κάλυψη» να πλέει τα λοίσθια μπροστά στην κυβερνητική ωμότητα.

Έπειτα δεν είναι μόνο η αξιολόγηση-χειραγώγηση…

Την ανατροπή πχ στην Επαγγελματική Εκπαίδευση πως θα την αντιμετωπίσουν οι εκπαιδευτικοί; Θα κάνουν απεργία-αποχή από τα campus; … Και η διεκδίκηση μισθών στο κόστος της ζωής πως θα πραγματοποιηθεί; Με απεργία αποχή προφανώς… Από την κατανάλωση!

Από… χθες, απέναντι στην «κανονική» ατομική αξιολόγηση, απέναντι στην «κανονική» ανατροπή εκπαιδευτικών, μορφωτικών και εργασιακών δεδομένων στην επαγγελματική εκπαίδευση, απέναντι στην «κανονική και με το νόμο» μείωση του βιοτικού μας επιπέδου έπρεπε να είχε προετοιμαστεί μία… κανονική μορφή αγώνα: Αυτή που έχει εξοβελιστεί δυστυχώς όχι μόνο από τα κείμενα των καθεστωτικών συνδικαλιστικών δυνάμεων (ουδέν φυσικότερον τούτου) αλλά και από τις τοποθετήσεις όλων των παρατάξεων της φερώνυμης αριστεράς: Η κανονική απεργία. Τελεία.

«Μα δεν «τραβά» ο κόσμος»! Αυτός που έδωσε ποσοστά συμμετοχής άνω του 90% τον Οκτώβρη του 2021.

«Ναι αλλά αν συνεχίζονταν η απεργία θα ήταν η ίδια συμμετοχή»; Μπορεί να μην ήταν αλλά αν έβγαιναν μπροστά οι ομοσπονδίες με μία ενιαία θέληση ο κόσμος αυτός θα στηρίζονταν.

«Μα θα μας τη βγάλουν παράνομη». Ναι αλλά εμείς θα συνεχίσουμε συλλογικά και όχι κατά μόνας στους συλλόγους διδασκόντων και στα… πρακτικά. Θα βγούμε και στους δρόμους. Όπως πάντα γίνεται στους «κανονικούς» αγώνες! Όπως κατακτήθηκαν όλες αυτές οι δικαιωματικές «κανονικότητες» που σήμερα μας αφαιρούν ανεμπόδιστα!

Έπειτα τι εμπόδισε όλον αυτό τον καιρό που πέρασε από το 2021 να είχαν φτιαχτεί απεργιακά ταμεία; Ένα ευρώ το μήνα εισφορές, κόψιμο των χλυδάτων συνεδρίων και εκπαιδευτικών αποστολών και άλλα πολλά. Απουσίαζε και δυστυχώς απουσιάζει το βασικότερο στοιχείο: Η πολιτική βούληση.

Και επειδή ακόμα στην φαντασία δεν έχουν βάλει αξιολόγηση, μπορούμε να φανταστούμε μια άλλη πολιτική κατάσταση αν πχ στην Αττική- Πειραιά που η εκπαιδευτική αριστερά είναι σχεδόν… συνδικαλιστική συμπολίτευση όλα τα… αριστερά βιολιά βαρούσαν προς την ίδια κατεύθυνση: Την προετοιμασία και την πολιτική πίεση για μία κανονική (δίχως εισαγωγικά!) μορφή κεντρικού απεργιακού αγώνα. Και όχι τη συνενοχή στην καλλιέργεια κλίματος ότι «είμαστε νόμιμοι». Και «δεν θα πονέσει»… Γιατί με το ίδιο επιχείρημα («δεν θα πονέσει») οι συμπονετικοί συντονιστές καλούν τους εκπαιδευτικούς να βάλουν νερό στο κρασί τους και να συμπληρώσουν τις φόρμες! Τώρα στην «αρχή» πριν σφίξουν τα πράγματα…

Εκεί λοιπόν που όλοι μας αποτρέπουν να στραφούμε, εκεί πρέπει να μετακινηθούμε! Τουλάχιστο όσες δυνάμεις συνεχίζουν να ομνύουν στην αριστερά και στους αγώνες… Στην κανονική απεργία. Τελεία.

Γιατί οι αγώνες έχουν, σαφέστατα, κόστος και απαιτούν θυσίες. Το κόστος όμως της αντίστασης είναι απείρως μικρότερο από το κόστος της υποταγής!

(*) Δημήτρης Μάνος νηπιαγωγός  μέλος των Αγωνιστικών Κινήσεων Εκπαιδευτικών

Διάβασέ το »

ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕΙ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ! ΟΛΕΣ και ΟΛΟΙ στις συγκεντρώσεις και τις διαδηλώσεις την Πέμπτη 18 Γενάρη. Όλες και όλοι στους δρόμους!

 

Οι εξωτικές λεξούλες περί campus δεν κρύβουν την ένταση της επίθεσης στα δικαιώματα στις σπουδές και στη δουλειά

ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕΙ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

ΟΛΕΣ και ΟΛΟΙ στις συγκεντρώσεις και τις διαδηλώσεις την Πέμπτη 18 Γενάρη.

Όλες και όλοι στους δρόμους!

Σε ρυθμό πολυβόλου ξεδιπλώνεται η επίθεση του συστήματος και της κυβέρνησής του ενάντια στα δικαιώματα του λαού και της νεολαίας, Ενώ οι δρόμοι γεμίζουν στις μαζικές διαδηλώσεις ενάντια στα ιδιωτικά πανεπιστήμια , η κυβέρνηση προωθεί παράλληλα και fast track ένα άλλο αντιλαϊκό αντιεκπαιδευτικό νομοθέτημα που φέρνει προς ψήφιση  την Πέμπτη 18/1!

Το νομοσχέδιο για την «Επαγγελματική Εκπαίδευση και Κατάρτιση» έχει τα παρακάτω βασικά χαρακτηριστικά:

1)      Την πίεση της μαθητικής νεολαίας που θα αποβάλλεται από τις σπουδές (τόσο κάτω από το βάρος της γενικευμένης φτώχειας, όσο και από όλους τους εκπαιδευτικούς ταξικούς μηχανισμούς σαν την ΕΒΕ και την Τράπεζα Θεμάτων) προς την κατεύθυνση της κατάρτισης και της πρόωρης εξόδου στην εργασιακή ζούγκλα.

Αυτό στοχεύεται με την συνύπαρξη δομών εκπαιδευτικών (ΕΠΑΛ) και κατάρτισης (ΕΣΚ ή ΣΑΕΚ – πρώην ΙΕΚ), μια συνύπαρξη που η κυβέρνηση θέλει να την χρησιμοποιήσει για να εξωθήσει τη νεολαία προς την κατάρτιση.

Η συνύπαρξη αυτή ανοίγει το δρόμο και στην ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτικών – μιας και, θυμίζουμε, οι ΕΣΚ προβλέπουν εκπαιδευτές και όχι εκπαιδευτικούς.

Δεν είναι, άλλωστε, τυχαίο, ότι δεν γίνεται καμία αναφορά στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και στην πρόσβαση σε αυτή. ΟΛΟ το νομοσχέδιο είναι προσανατολισμένο στην "αγορά εργασίας" και στις «ανάγκες» της.

2)      Με βάση και τα παραπάνω, τα «μνημόνια συνεργασίας» με τοπικές επιχειρήσεις και τα πάρε δώσε με εργοδοτικούς φορείς, επιμελητήρια, αλλά και η άμεση παρέμβαση όλων αυτών στην καθημερινή σχολική ζωή, έχουν να κάνουν με την συμφιλίωση των αυριανών εργαζομένων - εργατών με την εργασιακή ζούγκλα. Στην ίδια κατεύθυνση είναι και οι 22 μέρες πρακτική άσκηση στην Γ ΕΠΑΛ.

3)      Με δεδομένη την παραγωγική αποσυγκρότηση της χώρας, οι προτάσεις της "τοπικής κοινωνίας" για ειδικότητες, ειδικά μαθήματα θα οδηγήσουν σε μαζικά κλεισίματα και συγχωνεύσεις ΕΠΑΛ. Τόσο η νομοθετική πρόβλεψη για έως ένα ΕΠΑΛ ανά σχολικό συγκρότημα (συγχωνεύσεις όπου είναι παραπάνω!) αλλά και η αναφορά (έμμεσα για θέσεις υποδιευθυντών) σε ΕΠΑΛ με πάνω από 700 (!) μαθητές, συνηγορούν στο παραπάνω ενδεχόμενο.

Στην ίδια λογική κινούνται και τα «Θεματικά Ινστιτούτα», τα οποία παραπέμπουν στην μακρόχρονη επιδίωξη του συστήματος για «θεματικές» δομές, οι οποίες θα συρρικνώσουν το εκπαιδευτικό δυναμικό.

Παράλληλα, η μεταφορά των "καλών πρακτικών" των πρότυπων ΕΠΑΛ δεν είναι παρά η αύξηση της ταξικότητας και η πειθαρχημένη λειτουργία των σχολείων - όπως συμβαίνει στα ΠΕΠΑΛ, όπου οι συναδέλφισσες και οι συνάδελφοι αντιμετωπίζουν πιο κακές από το μέσο όρο εργασιακές συνθήκες.

Συμπερασματικά: Το νομοσχέδιο για την επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση στοχεύει στην παραπέρα αποθάρρυνση της νεολαίας από την προοπτική των σπουδών, στην βίαιη ώθησή τους στο φτηνό μεροκάματο της μισοδουλειάς – μισοζωής και στην παραπέρα διάλυση των εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτικών. Πρόκειται για μια ακόμα αντι-μεταρρύθμιση, ένα ακόμα έγκλημα απέναντι, πάνω απ’ όλα στη νεολαία. Είναι ένα νομοσχέδιο που κινείται στην ίδια ταξική ρότα με το έγκλημα της θεσμοθέτησης των ιδιωτικών πανεπιστημίων.

ΟΛΕΣ και ΟΛΟΙ στις συγκεντρώσεις και τις διαδηλώσεις την Πέμπτη 18 Γενάρη.

Όλες και όλοι στους δρόμους!

Διάβασέ το »

Να στηρίξουμε τις αγωνιστικές διαθέσεις της νεολαίας. Πανεκπαιδευτικό μέτωπο πάλης για να μην περάσουν τα νέα αντιδραστικά νομοσχέδια στην εκπαίδευση

 

Κάτω οι μηχανισμοί καταστολής των αγώνων – Κάτω η τηλεκπαίδευση

Να στηρίξουμε τις αγωνιστικές διαθέσεις της νεολαίας

Πανεκπαιδευτικό μέτωπο πάλης για να μην περάσουν τα νέα αντιδραστικά νομοσχέδια στην εκπαίδευση

 Οι μηχανισμοί καταστολής των αγώνων πήραν φωτιά με το πρώτες προσπάθειες τις νεολαίας να αγωνιστεί. Στην πανεπιστημιούπολη στου Ζωγράφου μπήκαν τα ΜΑΤ στις σχολές να σπάσουν τις καταλήψεις. Η κυβέρνηση ετοιμάζει σκληρό ποινολόγιο για τους «απείθαρχους» φοιτητές. Στα Γυμνάσια και τα Λύκεια έχει στηθεί ένας μηχανισμός καταστολής και τρομοκράτησης των μαθητών που σε προεξέχουσα θέση βρίσκεται η τηλεκπαίδευση, σκληραίνει τις ενδοσχολικές ποινές και βάζει την αστυνομία και τους εισαγγελείς στα σχολεία. Ενεργοποιείται από την πρώτη μέρα κατάληψης.

Αρκετοί διευθυντές με περίσσιο ζήλο αναλαμβάνουν να παίξουν τους ρόλους του χαφιέ, του ανακριτή και του τιμωρού της νεολαίας. Έχουν γίνει το φερέφωνο της κυβέρνησης, εκτοξεύουν απειλές και προειδοποιήσεις, τρομοκρατούν τους μαθητές τους και βάζουν τους συλλόγους διδασκόντων να κάνουν τη βρώμικη δουλειά. Τις τελευταίες μέρες από τις διευθύνσεις των σχολείων φεύγουν ηλεκτρονικά μηνύματα που επισημαίνουν πως η κατάληψη είναι παράνομη ενέργεια, πως οι ημέρες κατάληψης θα αναπληρωθούν καταργώντας σχολικές εκδρομές, υπενθυμίζουν πως τα μαθήματα γίνονται απ’ το webex και οι απουσίες μπαίνουν κανονικά. Σε μήνυμα προς τους γονείς, διευθυντής είχε το θράσος να τους γράψει: «Παρατηρήθηκε ότι ένας αριθμός μαθητών εισήλθε στο σχολείο… όπου και παρέμειναν όλο το βράδυ. Γνωρίζετε αν το παιδί σας και μαθητής μας ήταν το βράδυ στο σπίτι; ΑΠΟΡΙΑ ΔΙΚΗ ΜΟΥ». Κάποιες διευθύνσεις εκπαίδευσης ζητούν από τους διευθυντές να στείλουν τα ονόματα και τα τηλέφωνα των μαθητών/τριών που συμμετέχουν σε κατάληψη στην αστυνομία και τον εισαγγελέα και απειλούν με ΕΔΕ τους εκπαιδευτικούς που δεν θα κάνουν τηλεκπαίδευση υπακούοντας στις αποφάσεις των σωματείων. Σε ένα σχολείο μαθητής πήρε αποβολή επειδή πρότεινε αποχή ενάντια στο νομοσχέδιο για τα ιδιωτικά Πανεπιστήμια. Αλλού πάλι μπαίνουν απουσίες σε μαθητές, αν και συνδέθηκαν κανονικά στο webex, επειδή θεάθηκαν στην κατάληψη!

Τα πράγματα σοβαρεύουν και δεν μπορούμε να κάνουμε πως δεν καταλαβαίνουμε. Το κλίμα νομιμοφροσύνης, υποταγής και τρομοκράτησης που θέλουν να γενικευτεί στα σχολεία πρέπει να σπάσει. Οι εκπαιδευτικοί δεν θα γίνουν καταδότες των μαθητών τους. Η θέση τους είναι με τους αγώνες των μαθητών που πρέπει να στηρίξουν ανοιχτά και να παλέψουν και οι ίδιοι με απεργίες και διαδηλώσεις για να υπερασπιστούν τα δικαιώματά τους και των μαθητών τους. Η επίθεση στη νεολαία προϋποθέτει τη δική τους ήττα και υποταγή.

Τα τελευταία νομοσχέδια της κυβέρνησης, το ένα για την ίδρυση Ιδιωτικών Πανεπιστημίων και το άλλο για την Επαγγελματική Κατάρτιση δίνουν βαριά χτυπήματα στο δικαίωμα στις δωρεάν σπουδές,  φτιάχνουν σύγχρονους σκλάβους που θα δουλεύουν ατέλειωτες ώρες αδιαμαρτύρητα. Η κυβέρνηση και το σύστημα γενικότερα έχουν θορυβηθεί γιατί γνωρίζουν πως η οργή που συσσωρεύει εδώ και καιρό η νεολαία κάποια στιγμή θα ξεσπάσει. Δεν έχουν να της προσφέρουν τίποτα, παρά μόνο να της πάρουν δικαιώματα και να της επιβάλλουν Τράπεζα θεμάτων, Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής, εξετάσεις PISA, εντατικοποίηση, μαθητεία, πόλεμο και φτώχεια. Γι’ αυτό κάθε διεκδίκησή της την καταστέλλουν.  Η νεολαία έχει πολλούς λόγους να αντιδρά και να εξεγείρεται. Οι αγώνες της είναι δίκαιοι.

Οι συνδικαλιστικές δυνάμεις των εκπαιδευτικών που έχουν αναφορά στο κίνημα οφείλουν να πάρουν πρωτοβουλίες ώστε να γίνουν πραγματικές συνελεύσεις που να είναι μαζικές και να πάψουν να κρύβονται πίσω από ψεύτικους συντονισμούς και αποφάσεις ΔΣ. Αυτή τη στιγμή χρειάζεται ενεργοποίηση του κλάδου που πρέπει να ταχθεί ενάντια στην τηλεκπαίδευση για να τη σπάσει και να αποφασίσει κινητοποιήσεις και απεργίες. Στόχος να μην περάσουν τα νομοσχέδια για τα ιδιωτικά Πανεπιστήμια και την Τεχνική Εκπαίδευση.

Ποινικοποιούν τους μαθητικούς αγώνες ακόμα και την αμφισβήτηση της πολιτικής τους από τον μαθητόκοσμο. Οι εκπαιδευτικοί να σταθούμε δίπλα τους, να παλέψουμε για τις ελευθερίες όλων μας, για το δικαίωμα στη μαζική πάλη. Για δημόσια δωρεάν εκπαίδευση και μόνιμη σταθερή δουλειά για όλους.

Οι αγώνες του λαού και της νεολαίας έρχονται για άλλη μια φορά αντιμέτωποι με τους νόμους του συστήματος και τους μηχανισμούς καταστολής. Τα κινήματα στηρίζονται στην ενότητα, στη μαζικότητα και στο δίκιο τους. Στους δρόμους θα σπάσει η τρομοκρατία και θα ανατραπεί η βάρβαρη πολιτική.

Διάβασέ το »

Κάτω το νομοσχέδιο για το «ελεύθερο - μη κρατικό Πανεπιστήμιο»! ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ Πέμπτη 11/1, 6μμ πλατεία Καρλοβάσου!

 

Κάτω το νομοσχέδιο για το «ελεύθερο - μη κρατικό Πανεπιστήμιο»

Ξεσηκωμός σε όλη την εκπαίδευση για να μην περάσει

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ Πέμπτη 11/1, 6μμ πλατεία Καρλοβάσου

Την ίδρυση «μη κρατικών» Πανεπιστημίων ως παραρτήματα ξένων Πανεπιστημίων προβλέπει το νομοσχέδιο για την εκπαίδευση, που προωθεί προς ψήφιση η κυβέρνηση μέσα στον Γενάρη. Δεν πρέπει να περάσει.

Είναι ένα ευθύ και βαρύ χτύπημα στο δικαίωμα των παιδιών του λαού στις δωρεάν σπουδές, που θα έχει άμεσες επιπτώσεις στη φοίτηση και τις κατακτήσεις των φοιτητών των δημόσιων Πανεπιστημίων, θα επηρεάσει αρνητικά όλες τις βαθμίδες και όλο το φάσμα της εκπαίδευσης, τους εκπαιδευτικούς, τους μαθητές και τους γονείς τους.

Τα «μη κρατικά» Πανεπιστήμια δεν γίνονται για να επαναπατριστούν οι 40.000 φοιτητές του εξωτερικού αλλά για να συνειδητοποιήσει ο λαός πως οι σπουδές πληρώνονται και πως «ό,τι πληρώνει παίρνει». Είναι μια σοβαρή προσπάθεια του συστήματος να ξεφύγει από τις υποχρεώσεις του απέναντι στον λαό και τη νεολαία. Έτσι, θα είναι πιο εύκολη η επιβολή διδάκτρων στις προπτυχιακές σπουδές στο δημόσιο Πανεπιστήμιο, όπως έχουν ήδη επιβληθεί στις μεταπτυχιακές σπουδές. Στον καπιταλισμό η γνώση είναι εμπόρευμα και η εκπαίδευσή του είναι ταξική. Τη δωρεάν εκπαίδευση, τα δωρεάν συγγράμματα, τη δωρεάν  σίτιση και στέγαση, το ίδιο το δικαίωμα στις σπουδές καταργούν και πρέπει να τα υπερασπιστούμε.

Το «ελεύθερο Πανεπιστήμιο» ικανοποιεί τα όνειρα του συστήματος. Χωρίς φοιτητικό συνδικαλισμό και παρατάξεις, χωρίς καταλήψεις, χωρίς τα κινήματα. Αφού δεν θα υπάρχουν στο πρότυπο «μη κρατικό», θα έρθει πιο εύκολα το ξήλωμά τους στο δημόσιο. Προετοιμάζουν τους μαθητές και τους φοιτητές για να γίνουν πειθαρχημένοι εργαζόμενοι χωρίς καθόλου δικαιώματα. Θέλουν τη νεολαία υποταγμένη. Δεν νοιάζονται για τη μόρφωση ούτε καν για τη ζωή της. Με αγώνες θα διεκδικήσει το παρόν και το μέλλον της.

Με το νομοσχέδιο που φέρει τον τίτλο «Ανοιχτό σχολείο, ελεύθερο Πανεπιστήμιο και Ανώτερη Επαγγελματική Κατάρτιση» τα ταξικά μέτρα στις άλλες βαθμίδες, όπως η Τράπεζα Θεμάτων, η ΕΒΕ, οι εξετάσεις PISA στο Δημοτικό και το Γυμνάσιο, η εντατικοποίηση, η τηλεκπαίδευση, η μαθητεία, η αξιολόγηση σχολείων κι εκπαιδευτικών,  θα δείξουν τα δόντια τους. Πρέπει να καταργηθούν.

Ο πρωθυπουργός δήλωσε πως το νομοσχέδιο είναι το πρώτο βήμα και θα ακολουθήσει η αναθεώρηση του άρθρου 16. Η δήλωσή του δείχνει πως η επίθεση θα έχει συνέχεια. Δείχνει, επίσης, πως το σύστημα όταν θέλει να περάσει την πολιτική του δεν το περιορίζουν τα άρθρα του συντάγματος και οι αντιφάσεις του νομικού συστήματος. Αυτό που φοβάται είναι τα κινήματα, όπως το κίνημα του 2006-2007 που απέτρεψε την αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος. Ακόμα δεν μπορούν να το αναθεωρήσουν γι’ αυτό το παρακάμπτουν. Ετοιμάζονται να αντιμετωπίσουν τις αντιδράσεις που προκαλεί το νέο νομοσχέδιο με την άθλια προπαγάνδα τους, ενεργοποιώντας όλους τους αντιλαϊκούς νόμους και αναβαθμίζοντας την κρατική καταστολή.

Φοιτητές, μαθητές, εκπαιδευτικοί και λαός πρέπει να γίνουν μια γροθιά. Ένα κίνημα μαζικό, μαχητικό, απεργιακό και ασυμβίβαστο πρέπει να οργανωθεί. Να γίνουν παντού γενικές συνελεύσεις για να αποφασίσουν απεργίες, καταλήψεις και διαδηλώσεις. Στόχος είναι να μην περάσει το νομοσχέδιο.

• Κάτω τα χέρια από το δικαίωμα στις δωρεάν σπουδές
• Όχι στην ίδρυση «μη κρατικών» Πανεπιστημίων
• Πανεκπαιδευτικός ξεσηκωμός!

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ Πέμπτη 11/1, 6μμ πλατεία Καρλοβάσου

Παραμένουμε αγωνιστικά στους δρόμους!

Διάβασέ το »