Σχέδια Δράσης του ΝΟΗΣΙΣ. Τι (πρέπει)
να εννοήσουμε;
Στις 10 Οκτώβρη έφτασε στο σύνολο των ΕΠΑ.Λ. της
χώρας η πρόσκληση του Ν.Π.Ι.Δ. με την επωνυμία «ΝΟΗΣΙΣ» για την υποβολή «Σχεδίων
Δράσης». Πρόκειται για έργο που ξεκίνησε η προηγούμενη κυβέρνηση στα πλαίσια
της πολυδιαφημισμένης «Νέας Αρχής στα ΕΠΑΛ», υλοποιήθηκε κατά την περσινή
σχολική χρονιά και συνεχίζει την εφαρμογή του και η παρούσα κυβέρνηση,
επιβεβαιώνοντας ότι η εκπαιδευτική πολιτική παραμένει ίδια ακολουθώντας τις
επιταγές ΕΕ και ΟΟΣΑ.
Έτσι λοιπόν, καλούνται οι εκπαιδευτικοί να
μελετήσουν τους πολυσέλιδους οδηγούς υποβολής και διαχείρισης και να
καταρτίσουν ένα Σχέδιο Δράσης που περιλαμβάνει Τεχνικό Δελτίο (με αναλυτική
περιγραφή, στόχους, ρόλους του κάθε καθηγητή, χρονοδιάγραμμα και παραδοτέα) και
Προϋπολογισμό του έργου. Στη συνέχεια, οι υποβληθείσες προτάσεις θα ελεγχθούν
και θα αξιολογηθούν από το ΝΟΗΣΙΣ. Εφόσον η πρόταση θεωρηθεί ότι καλύπτει τα
απαιτούμενα κριτήρια και εγκριθεί, οι καθηγητές του σχολείου προχωρούν στην
υλοποίηση του Σχεδίου Δράσης ενώ για κάθε ΕΠΑ.Λ. προβλέπεται χρηματοδότηση έως 2430€.
Ξεφυλλίζοντας και μόνο τους οδηγούς του ΝΟΗΣΙΣ,
γίνεται ξεκάθαρο ότι ο φόρτος εργασίας των εκπαιδευτικών που θα επωμισθούν τα
εν λόγω σχέδια, θα είναι τέτοιος που δεν θα τους φτάνει το 30ώρο. Φυσικά, οι
ιθύνοντες νόες του Υπουργείου έχουν φροντίσει να αφήσουν τα σχολεία
υποχρηματοδοτούμενα και χωρίς εξοπλισμό, ώστε ο εκβιασμός της οικονομικής
ενίσχυσης να είναι ισχυρός. Βέβαια, τα λεφτά έτσι κι αλλιώς προέρχονται από τις
τσέπες του λαού, αλλά για να φτάσουν στα σχολεία πρέπει να περάσουν από το ΠΔΕ
και το ΕΣΠΑ και να προηγηθεί αξιολόγηση. Αυτή η περιρρέουσα ατμόσφαιρα της
αξιολόγησης και της ρετσινιάς των «τεμπέληδων εκπαιδευτικών» διασφαλίζει τα
φόβητρο ώστε να βρεθούν πρόθυμοι εκπαιδευτικοί να αναλάβουν αυτό το μεγάλο
φόρτο.
Οι καλοπροαίρετοι μπορεί να προβάλουν επιχειρήματα
για την εκπαιδευτική αξία των σχεδίων δράσης. Η αλήθεια είναι ότι εκπαιδευτικό
περιεχόμενο απλά δεν υπάρχει. Η θεματολογία των σχεδίων δράσης μπορεί να είναι
οτιδήποτε από «Τέχνες- Πολιτισμός, Τεχνολογία, Περιβάλλον, Υγεία,
Επιχειρηματικότητα ή Άλλο». Εναπόκειται αποκλειστικά στους εκπαιδευτικούς να
δημιουργήσουν το όποιο εκπαιδευτικό υλικό ενώ το Υπουργείο αποσύρεται. Οι
εκπαιδευτικοί καθίστανται έτσι υπεύθυνοι για τα αποτελέσματα της βάρβαρης
πολιτικής της αμορφωσιάς που εφαρμόζει το Υπουργείο. Δεν προβλέπονται ούτε καν
διδακτικές ώρες για το πότε θα γίνουν αυτά τα σχέδια δράσης. Βρείτε τρόπο να τα
στριμώξετε μας λέει το ΝΟΗΣΙΣ (σε άλλα μαθήματα, στα διαλείμματα ή μετά τη λήξη
του ωραρίου).
Το χειρότερο όμως είναι το πραγματικό «εκπαιδευτικό»
περιεχόμενο των σχεδίων δράσης που στοχεύει στους εκπαιδευτικούς. Ο
εκπαιδευτικός γίνεται μάνατζερ που καταρτίζει Τεχνικά Δελτία και
Προϋπολογισμούς, μαθαίνει να υποβάλει προτάσεις και να βρίσκει χορηγούς για τις
ανάγκες του σχολείου. Είναι υπεύθυνος για το αν το σχολείο έχει χρήματα για
εξοπλισμούς. Αναλαμβάνει μάλιστα και τη διαφήμιση και την προβολή των δράσεων
του σχολείου στην τοπική κοινωνία με σκοπό να προσελκύσει μαθητές στο νέο-νέο
ΕΠΑΛ μιας και το ΓΕΛ γίνεται εξεταστικό κάτεργο. Αυτή είναι η «αυτονομία» του σχολείου που
προπαγανδίζει η κυβέρνηση. Το κράτος αποσύρεται, η ύπαρξη και η λειτουργία του
σχολείου είναι ευθύνη του εκπαιδευτικού!
Και φυσικά για όλα αυτά ο εκπαιδευτικός αξιολογείται.
Το ΝΟΗΣΙΣ καθησυχάζει ότι η πρώτη αυτή αξιολόγηση θα είναι εύκολη («Κατά
κανόνα, τα αποτελέσματα των Σχεδίων Δράσης θα προκριθούν στο σύνολό τους,εφόσον
τηρούν κάποιες ελάχιστες προδιαγραφές ποιότητας»). Τα χειρότερα βέβαια έρχονται.
Πρόκειται για ξεκάθαρη αξιολόγηση εκπαιδευτικών και σχολείων και για την
κατηγοριοποίησή τους.
Οι εκπαιδευτικοί πρέπει να αντισταθούμε και στο
μαστίγιο της αξιολόγησης και στο καρότο της οικονομικής ενίσχυσης των σχολείων.
Δεν έχουμε τίποτα να περιμένουμε από τις συνδικαλιστικές ηγεσίες (τι θέση έχει
η ΟΛΜΕ για αυτό το τόσο σημαντικό θέμα; -Σιγή!). Εμείς και οι μαθητές μας δεν
χρειαζόμαστε κανένα «Σχέδιο Δράσης» του «ΝΟΗΣΙΣ» αλλά
κινηματική δράση για να διεκδικήσουμε εργασιακά και μορφωτικά δικαιώματα,
κρατική χρηματοδότηση των σχολείων.
Ø Να μην αναλάβουμε την υλοποίηση «Σχεδίων Δράσης».
Ø Όχι στην αξιολόγηση σχολείων και εκπαιδευτικών.
Ø Όχι στους χορηγούς – Δημόσια και δωρεάν παιδεία.
