Δημοσιεύουμε απάντηση των Αγωνιστικών Κινήσεων Εκπαιδευτικών στον εκπρόσωπο της ΑΣΕ(ΠΑΜΕ) στο ΔΣ της ΕΛΜΕ. Στη συζήτηση του ΔΣ για έκδοση Δελτίου Τύπου ο εκπρόσωπος του ΠΑΜΕ (που το καταψήφισε) εκδήλωσε σφοδρη αντιθεση για την καθε άλλο παρά συνηθισμένη συγκέντρωση που κάλεσε το σωματείο στην πλατεία Καρλοβάσου! (Το Δελτίο Τύπου εκδόθηκε κατά πλειοψηφία). Ακολουθεί η απάντηση των ΑΚΕ στον εκπρόσωπο της ΑΣΕ(ΠΑΜΕ).
(*) Δηλώνουμε ότι αν ο συνάδελφος απαντήσει στη δημοσίευση αυτή, θα φιλοξενήσουμε την απάντησή του εδώ στο blog!
Συνάδελφε του ΠΑΜΕ, ψυχραιμία!
1. Αλλοίμονο αν ένα σωματείο «δεν
δικαιούται» όπως εσύ λες, να υποστηρίξει ότι η κατάσταση απαιτεί συντονισμό
σωματείων για πραγματικούς αγώνες! Αυτό δεν είναι μια «παραταξιακή»
αντιπαράθεση, αλλά θέση επιβεβλημένη για σωματείο ιδιαίτερα στις σημερινές
συνθήκες! Και το «δεν δικαιούται», ανοιχτά, μόνο η κυβέρνηση και οι δυνάμεις
του συστήματος το λένε
2. Το ΝΤ της ΑΔΕΔΥ πήρε δύο αποφάσεις: α)
για «ευνόητους λόγους» να μην καλέσει
απεργιακή συγκέντρωση β) κάθε σωματείο να αποφασίσει τις «δικές του δράσεις».
Γιατί είναι «διασπαστική» η ΕΛΜΕ που αποφάσισε η «δική της δράση» να είναι
απεργιακή συγκέντρωση; Γιατί είναι «διασπαστικό» να παρουσιάσει το τι έγινε σε
αυτή τη συγκέντρωση ,την κόντρα που έδωσε με την αστυνομία για να πραγματοποιηθεί; Γιατί είσαι μια ανάσα πριν … καταγγείλεις την
ιδέα της απεργιακής συγκέντρωσης; Πόσο «συναδελφική» (ακόμα περισσότερο
«αγωνιστική») είναι μια τέτοια στάση απέναντι σε απεργούς που στάθηκαν μπροστά
στον κίνδυνο των προστίμων για να διαδηλώσουν τα αιτήματα τους; Σε τι σε
βοηθάει να προσπαθείς να εμφανίσεις τους 20 ανθρώπους 7-8 και να καταφεύγεις σε
απαράδεκτους χαρακτηρισμούς περί «ανεκδιήγητων» συγκεντρώσεων;
3. Η απάντηση σε όλα αυτά είναι πολύ απλή:
Δεν μιλάνε για σκοινί στο σπίτι του κρεμασμένου! Διασπαστική είναι η γραμμή που
αντί να στηρίξει και να μαζικοποιήσει την απεργία με απεργιακό κάλεσμα, αντί να
ενώσει τους απεργούς σε μια συγκέντρωση κόντρα στην τρομοκρατία, τους στέλνει
σε ολιγομελείς ομάδες να κάνουν «συμβολικές δράσεις». Ανεκδιήγητο είναι τη μέρα
της απεργίας να στέλνεις σε ομάδες των 3-4 απεργούς να μοιράσουν ανακοίνωση ή
να στηθούν κάπου για λίγο με ένα πανό
και να βγάλουν φωτογραφία, για να έχεις
«άλλοθι» που δεν κάλεσες απεργιακή συγκέντρωση.
4. Εμφανίζεσαι ικανοποιημένος από τις «δράσεις»
που επέλεξαν τα σωματεία και οι φορείς που δεν ήθελαν απεργιακή συγκέντρωση. Με
γειά σου και χαρά σου!
Όμως δεν σταματάς εκεί. Λες ότι
είναι «σπίλωση» (!!!) να μην
χειροκροτάει και η ΕΛΜΕ αυτές τις «δράσεις»!!! Πρόκειται για μια
επικίνδυνη «λογική»! Μήπως θέλεις να βγάλουμε και καταγγελία για όλες τις
περιπτώσεις των σωματείων και των συνδικαλιστικών δυνάμεων που στις 26/11 στην
Αθήνα και σε πολλές άλλες πόλεις της χώρας έκαναν
απεργιακές συγκεντρώσεις και σε κάποιες και απεργιακές διαδηλώσεις; Πως
«τολμούν» δηλαδή όλοι αυτοί να «σπιλώνουν» την ιδέα και τη γραμμή των
συμβολικών κινητοποιήσεων; Πως «τολμούν» όλοι αυτοί να αντιμετωπίζουν ΜΑΤ,
πρόστιμα, ασφαλίτες , διώξεις χωρίς την άδεια της δικής σου γραμμής; Πως
«τολμούν» όλοι αυτοί να σπάνε απαγορεύσεις και την τρομοκρατία χωρίς η δική σου
γραμμή να το έχει εγκρίνει;
Στα σοβαρά τώρα: Θα πρέπει να
αποδεχτείς ότι στο εργατικό κίνημα δεν υπάρχει μόνο η γραμμή του ΠΑΜΕ. Ότι τα
σωματεία και οι εργαζόμενοι έχουν δικαίωμα να οργανώνουν την πάλη τους χωρίς να
συμφωνούν με το ΠΑΜΕ! Και αν θες να αποφύγεις αυτή την επικίνδυνη «λογική» που
απαιτεί από σωματεία και εργαζόμενους υπακοή στη δικιά σου γραμμή, προσπάθησε να υπερασπιστείς πολιτικά
γιατί ήταν «σωστή» η άρνηση των απεργιακών συγκεντρώσεων και «λάθος» η πάλη για
να γίνουν απεργιακές συγκεντρώσεις!
-
Στη φωτογραφία (από τις «δράσεις» της 26/11 στη Σάμο) βλέπουμε ένα πανό να γράφει «ΤΩΡΑ ΜΑΖΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ». Μάλιστα το «ΤΩΡΑ» είναι με κόκκινα προφανώς για να τονίζεται. Ο φορέας που υπογράφει αυτό το πανό (ΕΚΣ) είναι από αυτούς που πρόβαλλαν και υλοποίησαν τη γραμμή των συμβολικών κινήσεων και της άρνησης των απεργιακών συγκεντρώσεων. Με απλά λόγια ΔΕΝ είχε κάλεσμα σε απεργιακή συγκέντρωση.
Είναι αντίφαση ή μόνο σε μας
φαίνεται έτσι; Γιατί σίγουρα το «ΜΑΖΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ» και οι συμβολικές κινήσεις
είναι αλληλοαποκλειόμενα!
Τελικά μήπως αυτές οι κραυγές
για «διάσπαση» και «σπίλωση» το μόνο στόχο που έχουν είναι να πείσουν «εαυτόν» (κυρίως) και αν μπορούν και κανέναν
από τους «αλλήλους» ότι η γραμμή της συμμόρφωσης στην πολιτική της κυβέρνησης
και του συστήματος είναι γραμμή αγώνα; Αλλά κυρίως και τελικά, ως εργαζόμενος σε αυτές τις σκληρές συνθήκες
θεωρείς ότι βοηθάς την υπόθεση της πάλης με κραυγές ενάντια σε αυτούς που
αγωνίζονται;
