Ιστοσελίδα έχει στήσει πλατφόρμα αξιολόγησης όλων των σχολείων της χώρας

Σχόλιο των Αγωνιστικών Κινήσεων Εκπαιδευτικών

Τα κοράκια του συστήματος έπιασαν δουλειά

Ιστοσελίδα έχει στήσει πλατφόρμα αξιολόγησης όλων των σχολείων της χώρας

Τι θα δούμε ακόμα!

Οι εκπαιδευτικοί της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης δεν έχουν μόνο να αντιμετωπίσουν την κυβέρνηση και τις συνδικαλιστικές ηγεσίες των ΟΛΜΕ-ΔΟΕ που τάσσονται ανοιχτά πια με τον αντίπαλο και ανακαλύπτουν πως ο ν.4547/2018 της αξιολόγησης του ΣΥΡΙΖΑ κινείται στη σωστή κατεύθυνση, κάνει πράξη τα αιτήματα του κλάδου και κεφαλαιοποιεί τους αγώνες του! Δίπλα στην κυβέρνηση στοιχίζονται όλοι οι θεσμοί (επίσημοι και μη, κρατικοί και μη κρατικοί) και τα ΜΜΕ (κυβερνητικά και αντικυβερνητικά) αφού η επιβολή της αξιολόγησης-χειραγώγησης αποτελεί βασική επιλογή του συστήματος. Επειδή όμως έως σήμερα, η συμπόρευση όλων αυτών δεν στάθηκε αρκετή για να την επιβάλουν, ανακαλύπτουν ευφάνταστους τρόπους για να τη διαφημίσουν, να την προωθήσουν και να δημιουργήσουν τετελεσμένα.

Έτσι, δίπλα στην αξιολογική περικύκλωση του κλάδου με νόμους και εγκυκλίους, εμφανίζονται πρωτοβουλίες προώθηση της αξιολόγησης, οι οποίες προσπαθούν να συμβάλουν στην υλοποίηση του διακηρυγμένου στόχου «να εμπεδωθεί κουλτούρα αξιολόγησης». Γινόμαστε πιο συγκεκριμένοι. Ψαρέψαμε στο διαδίκτυο μια ιστοσελίδα που έχει στήσει πλατφόρμα αξιολόγησης όλων των σχολείων της χώρας! Όμως, δε θα κάνουμε τη χάρη στους ιδιοκτήτες της, που φρόντισαν να μη φαίνονται τα στοιχεία τους, να τους διαφημίσουμε. Γι’ αυτό δεν πρόκειται να αναφέρουμε το όνομά της.

Η ιστοσελίδα επιχειρηματολογώντας στο ερώτημα γιατί κάποιος πρέπει να κάνει κριτική σχολείων, γράφει χαρακτηριστικά πως, αν αξιολογείς μια οποιαδήποτε υπηρεσία π.χ. ένα ξενοδοχείο, τότε πρέπει να αξιολογείς το σχολείο που φοιτά το παιδί σου. Τόσο απλά!

Η ιστοσελίδα απευθύνεται σε γονείς (μεμονωμένους ή συλλόγους γονέων), απόφοιτους και εκπαιδευτικούς. Όλοι αυτοί μπορούν, επώνυμα ή με ψευδώνυμο, να αξιολογήσουν. Η αξιολόγηση περιλαμβάνει 19 τομείς που βαθμολογούνται με άριστα το πέντε(5) -γενική αξιολόγηση, διοίκηση, εκπαίδευση, εκπαιδευτικοί, ενημέρωση γονέων, πειθαρχία, ασφάλεια, καθαριότητα, κτιριακές και αθλητικές εγκαταστάσεις, υποδομές και χρήση ΤΠΕ, ενδοσχολικές και εξωσχολικές δραστηριότητες, ενδιαφέρον μαθητή, επάρκεια εκπαίδευσης, διαμόρφωση προσωπικότητας, αντιμετώπιση μαθησιακών δυσκολιών, ύπαρξη ΕΒΠ. Επίσης, υπάρχει ανοιχτό πεδίο στο οποίο μπορεί να γράψει ο καθένας ό,τι άλλο θέλει. Αυτοί οι 19 τομείς περιλαμβάνονται στους νόμους της αξιολόγησης που έχουν κατατεθεί από όλες τις κυβερνήσεις τα τελευταία χρόνια και φυσικά στον νόμο της αξιολόγησης του Γαβρόγλου.

Η ιστοσελίδα έχει ήδη βγάλει τη λίστα των δέκα κορυφαίων σχολείων (TOP 10), παρόλο που είναι καινούργια και δεν έχει γίνει ευρύτερα γνωστή. Μια απλή ανάγνωση των αξιολογήσεων που έχουν ήδη γίνει, ειδικά τα σχόλια που καταγράφονται στο ανοιχτό πεδίο, μπορεί να μας δώσει μια εικόνα του μέλλοντος που μας επιφυλάσσει η επιβολή ή η αποδοχή του «προγραμματισμού-αποτίμησης του εκπαιδευτικού έργου», όπως ονομάζουν την κακόφημη αξιολόγηση. Ο κανιβαλισμός σε όλο του το μεγαλείο!

Ποιοι κρύβονται πίσω από την συγκεκριμένη ιστοσελίδα, δεν το γνωρίζουμε. Το πολιτικό-ιδεολογικό στίγμα της φαίνεται καθαρά από το λεξιλόγιο και τα επιχειρήματα που επιστρατεύει για να περιγράψει το «όραμά» της αλλά και από την ίδια την κίνησή της να προωθήσει μια επιλογή του συστήματος, με την οποία έχουν συγκρουστεί όχι μόνο οι εκπαιδευτικοί αλλά όλοι οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο. Μια σειρά φράσεις που χρησιμοποιεί τις έχουμε διαβάσει αυτούσιες στα κείμενα και τις κατευθύνσεις που προωθούνται προς υλοποίηση από διάφορα «ευαγή ιδρύματα», όπως ΟΟΣΑ και Ε.Ε.. Επίσης, αναμασά μια σειρά απλοϊκά-αγοραία επιχειρήματα,  που αντλούν την πειστικότητά τους όχι από την ακατανίκητη λογική τους αλλά από το γεγονός ότι η έλλειψη κινήματος, η αδράνεια και η πολιτική αποσυγκρότηση δημιουργεί κενά, τα οποία σπεύδει να καλύψει η αντιδραστική και αντιλαϊκή ιδεολογική σκουριά της ξενόδουλης και παρασιτικής άρχουσας τάξης της χώρας μας.

Είναι φανερό πως ο εφησυχασμός που έχει επιβληθεί στον κλάδο, δεν χαρακτηρίζει την κυβέρνηση και το σύστημα. Δεν αδρανούν και δεν περιμένουν να δουν τις εξελίξεις, όπως κάνουν οι «συνετές» εκπαιδευτικές ηγεσίες «μας» αλλά προετοιμάζονται και δρουν. Στρώνουν το έδαφος για να περπατήσει το επόμενο διάστημα η αξιολόγηση. Θα δούμε κι άλλα!

Αυτό που έχουμε να πούμε για πολλοστή φορά, είναι ότι πρέπει να προετοιμαστεί ο κλάδος των εκπαιδευτικών για τις μεγάλες μάχες που θα έρθουν. Όταν το σύστημα αποφασίσει να επιβάλει την αξιολόγηση, που είναι διακαής του πόθος, θα χρησιμοποιήσει όλα του τα όπλα. Αυτές τις μάχες πρέπει να τις δώσουμε ενωμένοι και με τη λογική να τις κερδίσουμε.

Ø Καμία αξιολόγηση!           

Ø Κάτω ο ν. 4547/2018

Διάβασέ το »

ΣΑΜΟΣ: Προεκλογικά παιχνίδια με θύματα τα δικαιώματα ντόπιων και προσφύγων

ΣΑΜΟΣ: Προεκλογικά παιχνίδια
με θύματα τα δικαιώματα ντόπιων και προσφύγων

Τους  τελευταίους μήνες στο νησί της Σάμου διεξάγεται στις πλάτες ντόπιων και προσφύγων  ένα χυδαίο προεκλογικό παιχνίδι, με σημείο αναφοράς την…  εκπαίδευση των προσφυγόπουλων! Από την μια  η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, που παριστάνει τον υπερασπιστή του δικαιώματος των προσφυγόπουλων στην εκπαίδευση, ενάντια σε ρατσιστικές αντιδράσεις και από την άλλη,  επίσημοι και ανεπίσημοι κύκλοι της δεξιάς και ακροδεξιάς  του νησιού που έχουν τρομοκρατήσει γονείς και έχουν ενισχύσει ξενοφοβικές και φασίζουσες απόψεις  στους Συλλόγους Γονέων και Κηδεμόνων. Η υποκρισία της κυβέρνησης είναι εκκωφαντική μιας και διατηρεί  κάτω από άθλιες συνθήκες  5000 περίπου πρόσφυγες και μετανάστες,  αφαιρώντας τους  τα βασικότερα απ’ τα δικαιώματά τους και η περιβόητη εκπαίδευση αφορά τμήματα ΔΥΕΠ για μόλις 12 παιδιά σε ένα σχολείο και 14 σε ένα δεύτερο, από τα 1500 που βρίσκονται στο νησί και εννοείται εκτός του πρωινού ωραρίου.  

 Με πρόσχημα τις, όντως,  κακές κτιριακές υποδομές και τις , όντως, κακές συνθήκες υγιεινής στο κέντρο κράτησης, ξεκίνησαν ένα ρατσιστικό κρεσέντο διανθισμένο από κορώνες «αλληλεγγύης» προς τους «καημένους» τους πρόσφυγες, που το καλύτερο που μπορούν να κάνουν είναι να … φύγουν απ’ το νησί. Διαδίδοντας ψευδείς ειδήσεις για υποτιθέμενες αρρώστιες που πιθανόν θα μεταδοθούν στον ντόπιο πληθυσμό  και παράλληλα δημιουργώντας ένα ρατσιστικό κλίμα μέσα από ανώνυμους λογαριασμούς στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Όσοι απ’ τους γονείς αντιτίθενται σε αυτές τις λογικές, δέχονται, πέρα απ’ τον τραμπουκισμό  που επικρατεί στις συνελεύσεις των συλλόγων, και τα «περίεργα» τηλεφωνήματα των ενορχηστρωτών αυτής της ιστορίας, τηλεφωνήματα που τους υπενθυμίζουν ποια πρέπει να είναι η στάση τους. Χαρακτηριστικό  παράδειγμα του κλίματος που επικρατεί  είναι  οι απειλές και οι τραμπουκισμοί σε εκπαιδευτικούς που εκφράζονται στους μαθητές τους  με αντιρατσιστικό περιεχόμενο και υπερασπίζονται  βασικές ανθρωπιστικές αρχές. Η παντελής απουσία καταδίκης των  γεγονότων αυτών από τον Σύλλογο Δασκάλων και Νηπιαγωγών Σάμου (όπου η πλειοψηφούσα παράταξη κλείνει το μάτι στους «κύκλους» αυτούς),  η έλλειψη στήριξης των εκπαιδευτικών που υπερασπίζονται αυτές τις θέσεις,  αφήνει ελεύθερο πεδίο δράσης σε φασίζουσες και ξενοφοβικές αντιλήψεις να εισχωρούν στις συνειδήσεις του κόσμου.

Βέβαια μια τελευταία εξέλιξη φέρνει σε πολύ άβολη θέση και κάποιες  λογικές που υπάρχουν στο χώρο της αριστεράς και βγάζουν λάδι την κυβερνητική πολιτική και θέλουν σαν μόνους ενόχους τους … φασίστες γονείς. Ο περιφερειακός διευθυντής Βορείου Αιγαίου -με λίγα λόγια το μακρύ χέρι της κυβέρνησης στα σχολεία-, ζήτησε εισαγγελική παρέμβαση για τις αποφάσεις αποχής και διερεύνηση ποινικής ευθύνης για τους γονείς, στηριζόμενος βέβαια σε ποινικό πλαίσιο που ουκ ολίγες φορές έχει χρησιμοποιηθεί και στο παρελθόν για την καταστολή μαθητικών αγώνων και καταλήψεων.

Όλο αυτό το σκηνικό  χειραγώγησης, τρομοκρατίας και αποπροσανατολισμού κάθε άλλο παρά αποδεικνύει πως το μεγαλύτερο ποσοστό των γονέων αλλά και των κατοίκων του νησιού συμφωνεί με την λογική των ακροδεξιών  αντιλήψεων.  Άλλωστε δεν πάει καιρός που οι Σαμιώτες έτρεξαν να συμπαρασταθούν και να βοηθήσουν τους πρόσφυγες, όταν έφταναν κατά εκατοντάδες στο νησί. Η προσπάθεια, όμως, φίμωσης και αποκλεισμού κάθε προοδευτικής φωνής, είτε στις συνελεύσεις είτε στα ΜΜΕ, αλλά και η στάση του ΚΚΕ που απενοχοποίησε τους αντιδραστικούς και τους φασίστες, βάζοντας στο λεξιλόγιο τους την λέξη απεγκλωβισμός, δίνουν μια εικόνα παραμορφωμένη για την στάση και τις απόψεις των ντόπιων κατοίκων. Υπάρχει ένας ολόκληρος κόσμος που αναζητά μίαν άλλη κατεύθυνση. Μιαν άλλη κατεύθυνση που σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να δώσει ο ΣΥΡΙΖΑ, όσο κι αν προσπαθεί να εκμεταλλευτεί προεκλογικά τα γεγονότα, με τα δήθεν αντιφασιστικά μέτωπα που θέλει να δημιουργήσει, είτε στην κεντρική πολιτική σκηνή είτε τοπικά.  Γιατί, στην πραγματικότητα, είναι ο ίδιος και η κυβέρνηση του που προωθούν τις πολιτικές της φασιστικοποίησης και της αντίδρασης.

Η άλλη κατεύθυνση πρέπει να δοθεί στον αντίποδα των δύο. Μακριά απ’ τις φωνές και τις λογικές του ρατσισμού και της ξενοφοβίας, αλλά και στο πεδίο της αντίστασης ενάντια στις κυβερνητικές πολιτικές που δημιουργούν συνθήκες εξαθλίωσης για ντόπιους και πρόσφυγες.

Οι ΑΚΕ Σάμου προσπαθούν να αναδείξουν την αναγκαιότητα κοινής πάλης ντόπιων και προσφύγων απέναντι στους κοινούς εχθρούς και τα κοινά προβλήματα. Καταγγέλλουν τις ρατσιστικές και ακροδεξιές  λογικές, μην αφήνοντας, όμως, στο απυρόβλητο την κυβερνητική πολιτική και τα υποκριτικά λόγια του ΣΥΡΙΖΑ, όπως επιλέγουν ΑΝΤΑΡΣΥΑ και Παρεμβάσεις. Καταγγέλλουν τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις που ευθύνονται για τα εκατομμύρια των προσφύγων που ξεριζώνονται απ’ τους  τόπους τους. Στέκονται απέναντι σε κάθε κούφια διακήρυξη που θέλει την λύση στο ζήτημα των προσφύγων να δίνεται με την απουσία του λαού και των προσφύγων απ’ την διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους.

Παλεύουμε για:

Ø Μόρφωση για όλα τα προσφυγόπουλα/Μόνιμοι μαζικοί διορισμοί εκπαιδευτικών.

Ø Άσυλο, έγγραφα, ελεύθερη μετακίνηση, περίθαλψη και ανθρώπινες συνθήκες σε κάθε μετανάστη!

Ø Κάτω η αντιπροσφυγική πολιτική  κυβέρνησης-ΕΕ/Όχι στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Ø Όχι στην αντιπροσφυγική υστερία, το ρατσισμό, το φασισμό, και τον εθνικισμό!

Ø Κοινός αγώνας λαού/προσφύγων/μεταναστών για τα κοινά μας δικαιώματα!

Ø Αλληλεγγύη -κοινή πάλη λαών προσφύγων ενάντια στον πόλεμο και τον ιμπεριαλισμό!

Διάβασέ το »

Όλοι στη Γενική Συνέλευση της ΕΛΜΕ Σάμου Τετάρτη 27 Μαρτίου 6μμ στο Γυμνάσιο Καρλοβάσου

Αλλαγές στο Λύκειο και Νέο Σύστημα εισαγωγής στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση

Ένταση της ταξικότητας στην Εκπαίδευση και της επίθεσης στα δικαιώματα των εκπαιδευτικών

Πριν λίγες μέρες  το Υπουργείο Παιδείας δημοσιοποίησε το νομοσχέδιο για τις αλλαγές στο Λύκειο που θα ισχύσουν από την επόμενη χρονιά και ένα σύστημα εισαγωγής στα ΑΕΙ-ΤΕΙ που θα αφορά στους μαθητές που φοιτούν το ακαδημαϊκό έτος 2018-2019 στη Β΄ Λυκείου. Το νομοσχέδιο αυτό ελάχιστα διαφέρει από τις προτάσεις του Υπουργείου που δημοσιοποιήθηκαν τον περασμένο Σεπτέμβριο .

Καταρχάς, για πρώτη φορά ένα νέο εξεταστικό, όπως συνηθίζεται να λέγεται, θα εφαρμοστεί σε μαθητές που ήδη φοιτούν στο Λύκειο και όχι σε αυτούς που θα εισέλθουν σε αυτή τη βαθμίδα το επόμενο έτος. Αυτή η «βιασύνη» οφείλεται στις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η κυβέρνηση προς τους θεσμούς, τον ΟΟΣΑ, τον ΣΕΒ, τα ξένα και τα ντόπια δηλαδή αφεντικά τους και οι οποίες δεσμεύσεις συνάδουν απολύτως με τη δική της πολιτική βούληση. Δεσμεύσεις που στοχεύουν στην όρθωση επιπλέον σκληρών ταξικών φραγμών στο δικαίωμα στην εκπαίδευση για τα παιδιά των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Δεσμεύσεις που, επίσης, αποσκοπούν στην εμπέδωση της πολιτικής της αδιοριστίας, της παραπέρα επιδείνωσης-διάλυσης των εργασιακών σχέσεων και της κατηγοριοποίησης σχολείων και εκπαιδευτικών μέσα από τις προωθούμενες διαδικασίες (αυτό)αξιολόγησης. Φαίνεται ότι κόπηκαν περισσότερες ώρες από ειδικότητες που υπάρχουν ελλείψεις, π.χ. μαθηματικοί, βιολόγοι, μεσοπρόθεσμα και φιλόλογοι αλλά και ότι υπάρχουν και ειδικότητες όπως οι ξενόγλωσσοι που κατά το Υπουργείο πρέπει να νιώθουν την ανάσα της εξόδου τους από το Λύκειο. Ήδη δημοσιευμένα άρθρα αναφέρουν πως η μείωση του εβδομαδιαίου προγράμματος της Γ Λυκείου από 32 σε 29 ώρες, σημαίνει 10000 ώρες λιγότερες στα ΓΕΛ της χώρας και άρα 500 λιγότερες θέσεις εκπαιδευτικών. Και είναι ξεκάθαρες οι προθέσεις ότι αυτό το πρόγραμμα από το 2020 θα κατέβει και στην Α και β Λυκείου.

Καταληκτικά, όσον αφορά στο παραπάνω ζήτημα το Υπουργείο εντάσσει και αυτό το νομοσχέδιο στην πολιτική της αδιοριστίας, των μηδενικών διορισμών αλλά και της εξορθολογικής διαχείρισης ενός «γερασμένου» προσωπικού - κατά την προσφιλή έκφραση του Υπουργού - με αυξημένα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, με ελαστικές σχέσεις εργασίας που γυρνά σε πολλά σχολεία για να καλύψει ωράριο.

Δυο, όμως, εξίσου σημαντικές όψεις του αφορούν: πρώτον στους περαιτέρω ταξικούς φραγμούς που χτυπούν το δικαίωμα της νεολαίας στις σπουδές, εντείνουν τον ταξικό χαρακτήρα του σχολείου με τις πολλαπλές εξετάσεις και δυσχεραίνουν όχι μόνο την πρόσβαση στην Τριτοβάθμια – παρά τις εξαγγελίες περί αντιθέτου – αλλά ακόμη και την απόκτηση του Απολυτηρίου. Και δεύτερον αυτές οι πολλαπλές εξετάσεις θα συνδεθούν με την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, εφόσον αντικειμενικοποιούνται οι επιδόσεις των μαθητών.

Σχετικά με το πρώτο, με το νομοσχέδιο, καθώς το απολυτήριο θα προσμετράται κατά 10% αρχικά και θα αυξάνεται αυτό το ποσοστό σταδιακά στην πρόσβαση στην Τριτοβάθμια, παρουσιάζεται ως αυτονόητο ότι η απόκτηση του θα πρέπει να γίνεται με τρόπο αδιάβλητο και διαφανή και επομένως οι μαθητές θα εξετάζονται στα τέσσερα μαθήματα που θα δίνουν και πανελλαδικά, δηλαδή τα τρία της κατεύθυνσης και τη νεοελληνική γραμματεία (συνεξέταση γλώσσας και λογοτεχνίας) α) σε θέματα που θα επιλέγουν καθηγητές λυκείων του ίδιου δήμου στις μεγάλες πόλεις ή του νομού στην επαρχία, β) θα επιτηρούνται από καθηγητές άλλων ειδικοτήτων, γ) και τα γραπτά με κλειστά ονόματα θα βαθμολογούνται από καθηγητές άλλων σχολείων. (Η διάταξη που προβλέπει ότι για τον πρώτο χρόνο εφαρμογής του νέου εξεταστικού δεν θα προσμετράται ο βαθμός του απολυτηρίου ήταν ένας αυτονόητος ελιγμός από το Υπουργείο για να μειώσει τις αντιδράσεις για μία ρύθμιση που «έβγαζε μάτι ».)

Αυτόματα αυτό σημαίνει ότι οι ενδοσχολικές απολυτήριες εξετάσεις ξεφεύγουν από τα όρια του σχολείου, και όσοι ζούμε τη σχολική πραγματικότητα αντιλαμβανόμαστε τι σημαίνει αυτό για μια πληθώρα μαθητών που για πολλούς λόγους αλλά κυρίως ταξικούς και κοινωνικούς δεν θα μπορεί να πάρει απολυτήριο. Και βέβαια τα τέσσερα μαθήματα δεν είναι λίγα γιατί το σύνολο των μαθημάτων στη Γ λυκείου εκτός της Φυσικής Αγωγής θα είναι 6 από 13 που είναι σήμερα!

Ταυτόχρονα, αυτή η διαδικασία καθιστά τους καθηγητές και υπεύθυνους για την «αποτυχία» αυτών που δεν πάρουν απολυτήριο αλλά και τους εμπλέκει στη λογική και πρακτική της αξιολόγησης των μαθητών του συναδέλφου του όμορου σχολείου και άρα και των ίδιων των συναδέλφων και «αντικειμενικά» πια και μετρήσιμα οι επιδόσεις των μαθητών μας μπορούν στις «αποτιμήσεις» και αυτοαξιολογήσεις της σχολικής μονάδας να αξιοποιηθούν για την περιβόητη ατομική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών. Οι εκπαιδευτικοί των όμορων σχολείων από κοινού, συνδιαχειριστικά καλούνται να διαμορφώνουν τους μηχανισμούς απόρριψης πληθώρας μαθητών, γιατί μόνο ως τέτοιος μηχανισμός τεκμηριωμένα λειτουργούν τέτοιου είδους εξετάσεις.

Δημιουργούνται τρεις κατηγορίες μαθητών–υποψηφίων:

Α. αυτοί που θα παλεύουν για να πάρουν το απολυτήριο, Β. αυτοί που θα μπουν σε κάποιο τμήμα χαμηλής ζήτησης και Γ. αυτοί που θα εξουθενωθούν ακόμη περισσότερο για να μπουν σε μια σχολή υψηλής ζήτησης.

Σε αυτή τη συγκυρία και με την εμπειρία των κινητοποιήσεων για το προσοντολόγιο και τη μη συνέχιση του αγώνα μετά την ψήφιση, φαίνεται ακόμη μεγαλύτερη η γύμνια της ΟΛΜΕ που σύρθηκε σε μια εισήγηση που υπερψηφίστηκε σχεδόν από όλους. Η κριτική αφορά σημεία του νομοσχεδίου και κυρίως την απώλεια της αυτονομίας του Λυκείου, του μορφωτικού του χαρακτήρα και τη φροντιστηριοποίηση της Γ λυκείου και όχι την ουσία των στόχων του έτσι όπως προαναφέρθηκαν και την πρόταση για απεργία την ημέρα της κατάθεσής του! Το πρόγραμμα δράσης φαντάζει μια από τα ίδια αλλά η συμμετοχή στις ΓΣ και στην απεργία, θα αποδείξει εάν θα αξιοποιηθεί από εμάς τους εργαζόμενους για το άνοιγμα νικηφόρων αγώνων.

Είναι φανερή λοιπόν η αναγκαιότητα μαζικής και δυναμικής κινητοποίησης μαθητών και εκπαιδευτικών για να αποσυρθεί και να μην περάσει το νομοσχέδιο «λαιμητόμος» για τα δικαιώματα στις σπουδές της μαθητικής νεολαίας και το δικαίωμα στη μόνιμη, σταθερή και αξιοπρεπή εργασία για τους εκπαιδευτικούς.

Να αποσυρθεί το νομοσχέδιο

Μαζική συμμετοχή στις ΓΣ των ΕΛΜΕ, με μαζική συμμετοχή στην απεργία να σπάσουμε την αδράνεια, να ανοίξει ένας κύκλος πραγματικού αγώνα και ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕΙ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ. H πρόταση ΟΛΜΕ-ΠΑΜΕ για απεργία την ημέρα της έναρξης της συζήτησης του νομοσχεδίου παραχωρεί την πρωτοβουλία των κινήσεων στην κυβέρνηση και οδηγεί τους εκπαιδευτικούς στο κοινοβουλευτικό αδιέξοδο. Είναι μια πρόταση που ορίζει το τέλος του αγώνα πριν καν αυτός ξεκινήσει και υπονομεύει την δημιουργία ενός πραγματικού μετώπου με όρους σύγκρουσης.

Προτείνουμε απεργιακή κινητοποίηση στις 9 Απρίλη και νέο κύκλο Γενικών Συνελεύσεων 10-12 Απρίλη και συνέλευση Προέδρων στις 13/4 για συνέχιση των απεργιακών κινητοποιήσεων.

Διεκδικούμε:

Ø    Να αποσυρθεί το νομοσχέδιο για το νέο Λύκειο – Όχι στην εντατικοποίηση – Όχι στην ένταση των ταξικών φραγμών.

Ø    Όχι στην κατηγοριοποίηση σχολείων και εκπαιδευτικών – Καμία αξιολόγηση-χειραγώγηση.

Ø    Δωρεάν δημόσια παιδεία για όλα τα παιδιά.

Ø    Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους. Καμία απόλυση αναπληρωτή – Μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών.

Όλοι στη Γενική Συνέλευση της ΕΛΜΕ Σάμου

Τετάρτη 27 Μαρτίου

6μμ στο Γυμνάσιο Καρλοβάσου

Διάβασέ το »

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ Δ/Ν ΣΑΜΟΥ

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ Δ/Ν
Πέμπτη 21/3, στο Δ.Σ. Βαθέος, 6μμ

            Αποχή από τα μαθήματα αποφάσισαν για τα παιδιά τους, σύλλογοι γονέων και κηδεμόνων από τρία δημοτικά σχολεία της Σάμου και οι μαθητές του εσπερινού ΕΠΑΛ. Η διαμαρτυρία αυτή αντιτίθεται στην λειτουργία Δομής Υποδοχής για την Εκπαίδευση Προσφύγων (ΔΥΕΠ) με πρόσχημα «την παραβίαση διατάξεων περί υγιεινής» και «τον άμεσο κίνδυνο της δημόσιας υγείας». Οι κάτοικοι της Σάμου, πρωτοστάτησαν τον προηγούμενο καιρό στην υποδοχή των προσφύγων και των μεταναστών, στην παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας, στη στήριξη και στην φροντίδα των δοκιμασμένων αυτών ανθρώπων με όποια μέσα διέθεταν, με προσωπικό κόστος και με ειλικρινή αλληλέγγυα διάθεση.

            Σήμερα όμως, κάτω από το βάρος της άγριας αντιλαϊκής κυβερνητικής πολιτικής, της πολιτικής του συστήματος που επιβάλλει πολλαπλούς διαχωρισμούς και διαιρέσεις στους από κάτω,  βρίσκουν έδαφος νοοτροπίες και δυνάμεις που σπέρνουν το μίσος και τον διχασμό. Η υποχώρηση των ανθρωπιστικών και αλληλέγγυων κινημάτων, η απουσία πραγματικών λαϊκών αγώνων, η υπολειτουργία έως και ανυπαρξία των εργατικών σωματείων, η σάρωση των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων χωρίς αντίπαλα κινήματα που θα σταθούν τροχοπέδη, αφήνουν χώρο σε ξενοφοβικούς, ρατσιστικούς και φασιστικούς κύκλους να δραστηριοποιηθούν και να παρασύρουν γονείς και μαθητές σε επικίνδυνα μονοπάτια, πολλές φορές και με πολιτικές στοχεύσεις. Μονοπάτια και στοχεύσεις που εμφανίζονται ως «αντικυβερνητικές» αλλά στην πραγματικότητα βγάζουν λάδι την αντιπροσφυγική πολιτική κυβέρνησης–ΕΕ και υιοθετούν τη συστημική λογική «δεν υπάρχουν δικαιώματα για όλους». Μια λογική που στρέφεται ενάντια στα συμφέροντα κάθε εργαζόμενου, κάθε μαθητή.

            Πράγματι οι συνθήκες διαβίωσης των προσφύγων και μεταναστών είναι τραγικές. Αλλά αυτό σημαίνει ότι πρέπει να διεκδικήσουμε την άρση αυτής της αθλιότητας και όχι να αποκλείσουμε παιδιά από την εκπαίδευση. Είναι γεγονός, ότι μόνο ένας μικρός αριθμός προσφυγόπουλων, από το σύνολο των εκατοντάδων που βρίσκονται στη Σάμο, φοιτά στις ΔΥΕΠ. Το αναγκαίο είναι να διεκδικήσουμε να φοιτούν όλα τα παιδιά στο σχολείο και όχι να αποκλείσουμε όσα στάθηκαν λίγο πιο «τυχερά» από τα άλλα. Είναι απόλυτη πραγματικότητα ότι τα σχολεία ασφυκτιούν, οι λειτουργικές δαπάνες είναι πετσοκομμένες, οι ελλείψεις σε δασκάλους και καθηγητές είναι μεγάλες και όσοι υπάρχουν δουλεύουν σε όλο και δυσχερέστερες συνθήκες, τα κτίρια είναι ασυντήρητα και ανεπαρκή. Η απάντηση σε αυτό δεν είναι ο αποκλεισμός παιδιών για να ασφυκτιούν λιγότερο τα υπόλοιπα αλλά η διεκδίκηση κάθε παιδί να έχει πρόσβαση στη μόρφωση με κατάλληλες συνθήκες.

            Η αφετηρία των κινήσεων αυτών είναι ξενοφοβική. Και βέβαια οι κινήσεις αυτές δε λένε κουβέντα για τους υπαίτιους της προσφυγιάς (ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ) ούτε για την πολιτική της κυβέρνησης και των κομμάτων που υπηρετούν τους ξένους δυνάστες. Άδηλο αίτημά τους είναι τελικά τα προσφυγόπουλα να μην δέχονται εκπαίδευση μαζί με τα ελληνόπουλα.

            Εξίσου μαύρο και αντιδραστικό το τοπίο και στα εργασιακά-εκπαιδευτικά δικαιώματα. Η αξιολόγηση είναι παρούσα, με πολλές μορφές και ενδύσεις. Οι ομάδες υποστήριξης έχουν ήδη σχηματιστεί σε πολλά σχολεία, οδηγώντας τη ειδική αγωγή σε υποβάθμιση και υποστελέχωση, ανοίγοντας το δρόμο για αύξηση του ωραρίου και πιο ασφυκτική αξιολογική περικύκλωση. Το βασικό είναι να εμπεδωθεί «η κουλτούρα αξιολόγησης». Ο αγώνας των εκπαιδευτικών για μόνιμους μαζικούς διορισμούς και για δικαίωμα σε σταθερή δουλειά δεν ανήκει στο μακρινό παρελθόν. Λίγους μήνες πριν παλεύαμε και αγωνιζόμασταν να μην περάσει το προσοντολόγιο και η αξιολόγηση, προασπιζόμασταν  τα εργασιακά μας δικαιώματα και κεκτημένα. Η ΔΟΕ δείχνει ξεκάθαρα- ακόμη και στον πιο καλοπροαίρετο-με ποιους συντάσσεται και ποια συμφέροντα υπηρετεί. Το προηγούμενο διάστημα έκλεισε τις κινητοποιήσεις των αναπληρωτών, καλούσε σε απεργία όταν και… αν κατατεθεί προς ψήφιση το προσοντολόγιο και η θέση που πήρε για τις ομάδες εκπαιδευτικής υποστήριξης και για τον προγραμματισμό και την αποτίμηση του εκπαιδευτικού έργου ήταν απλώς μια… εποικοδομητική κριτική για την αποτελεσματικότητα αυτών των μέτρων!

            Καλούμε όλους τους συναδέλφους να πιάσουμε ξανά το νήμα του αγώνα για να υπερασπιστούμε το δικαίωμα μας σε σταθερή και μόνιμη εργασία χωρίς εκφοβισμούς και χειραγώγηση.      Να πάρουμε την υπόθεση του αγώνα στα χέρια μας χωρίς να περιμένουμε τίποτα από τις ξεπουλημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες.

             Καλούμε τους συμπολίτες μας, γονείς και μαθητές, να γυρίσουν την πλάτη τους στην ξενοφοβία και τον ρατσισμό και να διεκδικήσουμε, μαζί με πρόσφυγες και μετανάστες, τα δικαιώματα που με αγώνες έχουμε κατακτήσει. Το δικαίωμα στην δωρεάν παιδεία για όλα τα παιδιά του λαού.

Διεκδικούμε:

Ø Μόνιμους διορισμούς όλων των αναπληρωτών

Ø Απόσυρση τώρα του προσοντολογίου- Καμιά αξιολόγηση, καμιά ομάδα υποστήριξης.

Ø Όλα τα δικαιώματα για όλους τους πρόσφυγες (στέγαση, σίτιση, εργασία, παιδεία, υγεία, ελευθερία μετακίνησης)

Ø Όλα τα προσφυγόπουλα στα σχολεία, σε κανονικό πρωινό πρόγραμμα

Ø Όχι στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους –Όχι στη μετατροπή της Ελλάδας σε βάση των αμερικανονατοϊκών δυνάμεων. –Φιλία αλληλεγγύη με όλους τους λαούς της περιοχής.

Προτείνουμε:

Ø Νέα γενική συνέλευση την επόμενη βδομάδα

Ø Διοργάνωση εκδήλωσης- συζήτησης με θέμα την εκπαίδευση των προσφυγόπουλων από κοινού με την ΕΛΜΕ

Ø Διοργάνωση κινητοποίησης από κοινού των δύο σωματείων για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας, ντόπιων, προσφύγων και μεταναστών σε στέγαση, περίθαλψη, υγεία, εκπαίδευση και ελεύθερη μετακίνηση

Διάβασέ το »

Η «αποχή» από την αλληλεγγύη είναι αδιέξοδη

Η «αποχή» από την αλληλεγγύη είναι αδιέξοδη.

Ο Σύλλογος Δασκάλων Και Νηπιαγωγών Σάμου να καλέσει Έκτακτη Γενική Συνέλευση.

Στις 12/3/2019 οι μαθήτριες και οι μαθητές του Εσπερινού ΕΠΑ.Λ. Σάμου συνήλθαν σε γενική συνέλευση και αποφάσισαν να απέχουν από τα μαθήματα για τις 13 και 14 Μαρτίου 2019 σε ένδειξη συμπαράστασης στον Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων του Δημοτικού Σχολείου Άνω Βαθέος που έχει κηρύξει επ’ αόριστον αποχή των παιδιών του Δημοτικού Σχολείου από τα μαθήματα. Ανάλογες αποφάσεις αποχής των μαθητών απ’ τα σχολεία φαίνεται να παίρνει κι  ο Σύλλογος Γονέων του Δημοτικού Σχολείου Μυτιληνιών, αναμένοντας κι άλλους Συλλόγους Γονέων να υιοθετούν αυτή τη μορφή «διαμαρτυρίας».  Η διαμαρτυρία αυτή αντιτίθεται στην λειτουργία Δομής Υποδοχής για την Εκπαίδευση Προσφύγων (ΔΥΕΠ) στο Δημοτικό Σχολείο Άνω Βαθέοςμε πρόσχημα «την παραβίαση διατάξεων περί υγιεινής» και «τον άμεσο κίνδυνο της δημόσιας υγείας».

Κάτοικοι της Σάμου, μεταξύ αυτών και μαθήτριες και μαθητές του Εσπερινού ΕΠΑ.Λ. Σάμου, πρωτοστάτησαν τον προηγούμενο καιρό στην υποδοχή των προσφύγων και των μεταναστών, στην παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας, στη στήριξη και στην φροντίδα των δοκιμασμένων αυτών ανθρώπων με όποια μέσα διέθεταν, με προσωπικό κόστος και με ειλικρινή αλληλέγγυα διάθεση.

Σήμερα όμως, κάτω από το βάρος της άγριας αντιλαϊκής κυβερνητικής πολιτικής, της πολιτικής του συστήματος που επιβάλλει πολλαπλούς διαχωρισμούς και διαιρέσεις στους από κάτω, βρίσκουν έδαφος νοοτροπίες και δυνάμεις που σπέρνουν το μίσος και τον διχασμό. Η υποχώρηση των ανθρωπιστικών και αλληλέγγυων κινημάτων, η απουσία πραγματικών λαϊκών αγώνων, η υπολειτουργία έως και ανυπαρξία των εργατικών σωματείων, η σάρωση των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων χωρίς αντίπαλα κινήματα που θα σταθούν τροχοπέδη, αφήνουν χώρο σε ξενοφοβικούς, ρατσιστικούς και φασιστικούς κύκλους να δραστηριοποιηθούν και να παρασύρουν γονείς και μαθητές σε επικίνδυνα μονοπάτια, πολλές φορές και με πολιτικές στοχεύσεις. Μονοπάτια και στοχεύσεις που εμφανίζονται ως «αντικυβερνητικές» αλλά στην πραγματικότητα βγάζουν λάδι την αντιπροσφυγική πολιτική κυβέρνησης –ΕΕ και υιοθετούν τη συστημική λογική «δεν υπάρχουν δικαιώματα για όλους». Μια λογική που στρέφεται ενάντια στα συμφέροντα κάθε εργαζόμενου, κάθε μαθητή.

Πράγματι, οι συνθήκες διαβίωσης των προσφύγων και μεταναστών είναι τραγικές. Αλλά αυτό σημαίνει ότι πρέπει να διεκδικήσουμε την άρση αυτής της αθλιότητας και όχι να αποκλείσουμε παιδιά από την εκπαίδευση. Είναι γεγονός, ότι μόνο ένας μικρός αριθμός προσφυγόπουλων, από το σύνολο των εκατοντάδων που βρίσκονται στη Σάμο, φοιτά στις ΔΥΕΠ. Το αναγκαίο είναι να διεκδικήσουμε να φοιτούν όλα τα παιδιά στο σχολείο και όχι να αποκλείσουμε όσα στάθηκαν λίγο πιο «τυχερά» από τα άλλα. Είναι απόλυτη πραγματικότητα ότι τα σχολεία ασφυκτιούν, οι λειτουργικές δαπάνες είναι πετσοκομμένες, οι ελλείψεις σε δασκάλους και καθηγητές είναι μεγάλες και όσοι υπάρχουν δουλεύουν σε όλο και δυσχερότερες συνθήκες, τα κτίρια είναι ασυντήρητα και ανεπαρκή. Η απάντηση σε αυτό δεν είναι ο αποκλεισμός παιδιών για να ασφυκτιούν λιγότερα τα υπόλοιπα αλλά η διεκδίκηση κάθε παιδί να έχει πρόσβαση στη μόρφωση με κατάλληλες συνθήκες.

Η αφετηρία των κινήσεων αυτών είναι ξενοφοβική. Και βέβαια οι κινήσεις αυτές δε λένε κουβέντα για τους υπαίτιους της προσφυγιάς (ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ) ούτε για την πολιτική της κυβέρνησης και των κομμάτων που υπηρετούν τους ξένους δυνάστες. Άδηλο αίτημά τους είναι τελικά τα προσφυγόπουλα να μην δέχονται εκπαίδευση μαζί με τα ελληνόπουλα. Άλλωστε ας σκεφτεί ο καθένας το εξής: αν σταματούσε η λειτουργία της ΔΥΕΠ στο Άνω Βαθύ,  όλοι αυτοί που παρακινούν γονείς και μαθητές σε αποχές θα συνέχιζαν τον «αγώνα» τους μέχρι να εξασφαλίσουν ότι οι πρόσφυγες έχουν ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης; ‘Η θα ήταν ικανοποιημένοι με τον διαχωρισμό προσφυγόπουλων και ελληνόπουλων;

Εξίσου μαύρο και αντιδραστικό το τοπίο και στα εργασιακά-εκπαιδευτικά δικαιώματα. Η αξιολόγηση είναι παρούσα, με πολλές μορφές και ενδύσεις. Οι ομάδες υποστήριξης έχουν ήδη σχηματιστεί σε πολλά σχολεία, οδηγώντας τη ειδική αγωγή σε υποβάθμιση και υποστελέχωση, ανοίγοντας το δρόμο για αύξηση του ωραρίου και πιο ασφυκτική αξιολογική περικύκλωση. Ο αγώνας των εκπαιδευτικών για μόνιμους μαζικούς διορισμούς και για δικαίωμα σε σταθερή δουλειά δεν ανήκει στο μακρινό παρελθόν. Λίγους μήνες πριν παλεύαμε και αγωνιζόμασταν να μην περάσει το προσοντολόγιο και η αξιολόγηση, προασπιζόμασταν  τα εργασιακά μας δικαιώματα και κεκτημένα. Η ΔΟΕ δείχνει ξεκάθαρα- ακόμη και στον πιο καλοπροαίρετο-με ποιους συντάσσεται και ποια συμφέροντα υπηρετεί.

Όλο αυτό το διάστημα ο Σύλλογος Δασκάλων και Νηπιαγωγών Σάμου δεν έχει καλέσει Έκτακτη Γενική Συνέλευση, ώστε να συζητηθούν τα σοβαρά πολιτικά ζητήματα που έχουν προκύψει και  μας απασχολούν ως εκπαιδευτικούς, ως εργαζόμενους,  ως πολιτικά όντα. Είναι απαράδεκτο κι αντιδημοκρατικό ένα σωματείο εργαζομένων, ενώ δέχεται τόση μεγάλη επίθεση σε όλα αυτά τα επίπεδα, να αρνείται-με διάφορα ψευτοπροσχήματα-την πραγματοποίηση Γενικής Συνέλευσης. Το πρόσχημα ότι αναμένεται η άφιξη διαπαραταξιακής αντιπροσωπείας από τη ΔΟΕ για να καλεστεί Έκτακτη Γενική Συνέλευση αποκαλύπτει τι ρόλο τελικά υπηρετούν και οι τοπικές συνδικαλιστικές δυνάμεις μέσα στο Διοικητικό Συμβούλιο. Πραγματικά, περιμένουμε πότε θα βολέψει την αντιπροσωπεία της ΔΟΕ να έρθει, για να κάνουμε Έκτακτη Γενική Συνέλευση, ενώ η επίθεση και οι πιέσεις οξύνονται; Και ποια ΔΟΕ αναμένουν ακριβώς; Αυτή που απροκάλυπτα ξεπουλά τους αγώνες που πασχίζουμε να ξεκινήσουμε;

Καλούμε το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών Σάμου να πάρει άμεσα απόφαση για πραγματοποίηση Έκτακτης Γενικής Συνέλευσης. Το σωματείο δεν είναι «μαγαζάκι» κανενός. Έχει δημοκρατική δέσμευση και συνδικαλιστικό καθήκον να πάρει θέση και να συγκαλέσει τα μέλη του συλλόγου να πάρουν αποφάσεις.

 Καλούμε τους συμπολίτες μας, γονείς και μαθητές, να γυρίσουν την πλάτη τους στην ξενοφοβία και τον ρατσισμό και να διεκδικήσουμε, μαζί με πρόσφυγες και μετανάστες, τα δικαιώματα που με αγώνες έχουμε κατακτήσει. Το δικαίωμα στην δωρεάν παιδεία για όλα τα παιδιά του λαού. Παλεύουμε για:

Ø Μόνιμους μαζικούς διορισμούς-μόνιμη σταθερή δουλειά.

Ø Απόσυρση τώρα του προσοντολογίου- Καμιά αξιολόγηση, καμιά ομάδα υποστήριξης.

Ø Όλα τα δικαιώματα για όλους τους πρόσφυγες (στέγαση, σίτιση, εργασία, παιδεία, υγεία, ελευθερία μετακίνησης)

Ø Όλα τα προσφυγόπουλα στα σχολεία, σε κανονικό πρωινό πρόγραμμα.

Ø Όχι στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους–Όχι στη μετατροπή της Ελλάδας σε βάση των αμερικανονατοϊκών δυνάμεων–Φιλία αλληλεγγύη με όλους τους λαούς της περιοχής.

Διάβασέ το »

8 Μάρτη: Η μέρα της γυναίκας είναι μέρα αγώνα

8 Μάρτη: Η μέρα της γυναίκας είναι μέρα αγώνα

Οι Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών χαιρετίζουν την 8^η Μάρτη ως μέρα μνήμης της μεγαλειώδους απεργίας χιλιάδων εργατριών κλωστοϋφαντουργίας στις ΗΠΑ το 1857, αλλά και ως μέρα πάλης και αγώνα διεκδίκησης των δικαιωμάτων τους στο σήμερα. Όσο και αν το καπιταλιστικό σύστημα επιδιώκει να δώσει στη μέρα αυτή χαρακτήρα ευτελούς γιορτής, η ιστορική μνήμη αναδεικνύει την ταξική φύση του γυναικείου ζητήματος. Και τίθεται επιτακτικό το καθήκον στις σημερινές γυναίκες να ξαναπιάσουν το νήμα του αγώνα και να συγκροτήσουν το γυναικείο κίνημα σαν αναπόσπαστο κομμάτι του ευρύτερου εργατικού- λαϊκού κινήματος.

Είναι πάμπολλα τα ιστορικά παραδείγματα που οι γυναίκες του λαού πρωτοστάτησαν στους απελευθερωτικούς, αντιπολεμικούς, αντιφασιστικούς,  αντιϊμπεριαλιστικούς και κοινωνικούς  αγώνες,  (η γυναίκα του ΕΑΜ –ΕΛΑΣ, η γυναίκα στην Παλαιστίνη, οι μετανάστριες, η γυναίκα πρόσφυγας, οι γυναίκες απεργοί, οι συναδέλφισσες της διαθεσιμότητας κ.α.) Είναι ακόμη περισσότερες οι γυναίκες του λαού που αντιστέκονται διαχρονικά και σθεναρά στις άθλιες συνθήκες δουλειάς, στην στυγνή εκμετάλλευση, στη χυδαιότητα των εργοδοτών, στη σεξουαλική παρενόχληση, στην ενδοοικογενειακή βία, στους ηλεκτρονικούς εκβιασμούς.  Είναι όλες, νεότερες και μεγαλύτερες, αυτές που παλεύουν καθημερινά για να ανταποκριθούν ή να υπερκεράσουν τα στερεότυπα του φύλου τους, να ξεπεράσουν τις ενοχές τους επειδή «δεν ανταποκρίνονται» στους κοινωνικούς ρόλους της «τέλειας» μάνας και συζύγου, που δίνουν τον αγώνα τους για να προλάβουν τα πάντα στο 24ωρο, που προσπαθούν να πείσουν τους γύρω τους για τα αυτονόητα.

Δύο είναι τα βασικά ερωτήματα στο σήμερα. Αυτός ο κόσμος ο μικρός ο μέγας είναι ίδιος για όλες τις γυναίκες ή η ταξική θέση καθορίζει τη θέση και τους όρους ζωής της ως γυναίκας; Και εφόσον ισχύει το δεύτερο, είναι δυνατόν το γυναικείο ζήτημα να ειδωθεί ξέχωρα από την ανάγκη συγκρότησης του ευρύτερου λαϊκού κι εργατικού κινήματος; Με άλλα λόγια, στη σημερινή συγκυρία της  αποσυγκρότησης του εργατικού κινήματος είναι επακόλουθο να επιδεινώνεται η θέση της γυναίκας της εργασίας και του μόχθου σε όλους τους τομείς.

Επομένως στο σήμερα δεν είναι δυνατόν να θεωρείται νίκη για το γυναικείο κίνημα η αύξηση της ποσόστωσης της συμμετοχής των γυναικών στα ψηφοδέλτια της τοπικής αυτοδιοίκησης ή στελέχωση υψηλόβαθμων θέσεων από γυναίκες. Αυτά δεν είναι απλώς εξαιρέσεις αλλά όπλα του συστήματος για να αποπροσανατολίσει τις γυναίκες από τους πραγματικούς στόχους πάλης τους. Έτσι, στην “πολιτισμένη” ΕΕ,  στο όνομα μιας δήθεν  ισότητας των δύο φύλων, εντείνεται η κοινωνική καταπίεση και η κεφαλαιοκρατική εκμετάλλευση της γυναίκας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα: πριν από ένα χρόνο, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο πήρε την κατάπτυστη απόφαση να άρει την απαγόρευση απόλυσης εργαζόμενων εγκύων, ενισχύοντας το νομοθετικό οπλοστάσιο που διαθέτουν οι εργοδότες για να εκμεταλλεύονται τον εργαζόμενο λαό συνολικά. Ενώ τα αστικά κόμματα της χώρας, που προωθούν πιστά την αντιλαϊκή πολιτική της ΕΕ και του ΔΝΤ, καλούν φέτος τις γυναίκες να συμμετάσχουν στη Φεμινιστική Απεργία (Διεθνής Απεργία των Γυναικών), σε μια αισχρή προσπάθεια να τις αφοπλίσουν ιδεολογικά, να παρουσιάσουν το γυναικείο ζήτημα σαν αποκλειστικά φυλετικό, αποκόπτοντάς το από την ταξική του βάση.

Όμως, το γυναικείο ζήτημα είναι πρώτα και κύρια ταξικό! Ο δρόμος για τη χειραφέτηση της γυναίκας θα ξεκινήσει βασικά από την δραστηριοποίηση και τη συνδικαλιστική της δράση μέσα στους χώρους δουλειάς. Η εργαζόμενη γυναίκα μπορεί να πρωτοστατήσει, πλάι πλάι με τους άνδρες συναδέρφους της, στην συλλογική οργάνωση και πάλη για τη διεκδίκηση των απαραβίαστων δικαιωμάτων μας που τόσο βάναυσα καταβαραθρώνονται. Η αντίσταση και η συνδικαλιστική δράση, η συλλογική διεκδίκηση, η ταξική πάλη δεν είναι τρόπος ζωής για ορισμένες γυναίκες. Είναι ο μόνος δρόμος που η ιστορία έδειξε πως αξίζει να διαβούμε, για όσο ζούμε και για να ζούμε όλες οι γυναίκες!

Να διεκδικήσουμε οι εργαζόμενες σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα:

·    Μόνιμη και σταθερή δουλειά, με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.

·    Το δικαίωμα στη μητρότητα με επιδόματα, άδειες εγκυμοσύνης και μητρότητας, μειωμένο ωράριο και              διασφάλιση της εργασίας μετά από εγκυμοσύνη, χωρίς προϋποθέσεις.

·    Επιδόματα για τις άνεργες μητέρες.

·    Μείωση των ορίων συνταξιοδότησης με πλήρη σύνταξη.

·    Δωρεάν πρόσβαση σε περίθαλψη, κοινωνική πρόνοια και εκπαίδευση για όλα τα παιδιά.

Διάβασέ το »