Υπάρχουν
αγωνιστικές διαθέσεις
Αναζητείται η πολιτική στήριξη της
αντίστασης κόντρα στην πολιτική του συστήματος και στα παζάρια με αυτό…
Το τελευταίο δίμηνο το σύστημα και η κυβέρνησή του
όξυναν δραματικά τους ρυθμούς της επίθεσής απέναντι στους εκπαιδευτικούς και
τους μαθητές. Η τροπολογία που θεσμοθέτησε την εξ αποστάσεως όποτε κρίνει η
κυβέρνηση και τις κάμερες, ο νόμος – λαιμητόμος 4692 και οι αλλαγές των
ωρολόγιων προγραμμάτων (που απολύουν αμετάκλητα εκατοντάδες αναπληρωτές και
περικυκλώνουν ασφυκτικά τις εργασιακές σχέσεις των μόνιμων) αποτέλεσαν τερατώδη
μέτρα που στοχεύουν στο δικαίωμα των εκπαιδευτικών στη δουλειά, στο δικαίωμα
των μαθητών στις σπουδές και στο δικαίωμα μαθητών και εκπαιδευτικών στις
ελευθερίες. Η βροχή Υπουργικών Αποφάσεων (ΥΑ) που θα πέσει το καλοκαίρι αλλά και ο νόμος για
την Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση (ΤΕΕ) θα συντρίψουν τις όποιες αυταπάτες
υπάρχουν ότι «αυτά δεν γίνονται» και
ότι η επίθεση θα γνωρίσει άμβλυνση. Και, συνολικά το Σεπτέμβρη, οι
εκπαιδευτικοί και οι μαθητές θα βρεθούμε μπροστά σε ένα νέο τοπίο, σε ένα «νέο» σχολείο, πολύ εχθρικό για τα
παιδιά του λαού και για εμάς τους εκπαιδευτικούς. Ενώ, όπως όλα δείχνουν, η
επόμενη χρονιά θα αποτελέσει χρονιά
σφαγής για τους αναπληρωτές.
Και όλα αυτά σε ένα συνολικό κοινωνικό πλαίσιο
ολομέτωπης επίθεσης στα εργασιακά δικαιώματα, εκτόξευσης της ανεργίας αλλά και
χτυπήματος των λαϊκών πολιτικών και συνδικαλιστικών ελευθεριών. Το νομοσχέδιο
περιορισμού (ουσιαστικά απαγόρευσης) των διαδηλώσεων είναι στα σκαριά. Το
νομοσχέδιο αυτό, αν από την μία πλευρά
αποκαλύπτει την πραγματική φύση της πολιτικής του συστήματος, από την άλλη
αποδεικνύει πόσο το καπιταλιστικό – ιμπεριαλιστικό σύστημα τρέμει τον εχθρό λαό. Δείχνει ακόμα ότι το φασίζον πλαίσιο των
καμερών στο σχολεία δεν είναι καθόλου η εξαίρεση.
Αγωνιστικές διαθέσεις υπάρχουν στον κλάδο – «ένα
τίποτα με μπόλικο καθόλου» οι ηγεσίες
Το δίμηνο αυτό δεν ήταν αμελητέο το τμήμα του
κλάδου που προσπάθησε να βρει αγωνιστικές διεξόδους. Από τις πρώτες
–απαγορευμένες- κινητοποιήσεις ενάντια στο πολυνομοσχέδιο και την τροπολογία
στις αρχές Μάη έως τις απανωτές που ακολούθησαν αλλά και τις πιο πρόσφατες
ενάντια στις αλλαγές των ωρολογίων προγραμμάτων, ήταν συνολικά χιλιάδες
πανελλαδικά οι εκπαιδευτικοί που συμμετείχαν. Μπορεί οι κινητοποιήσεις αυτές να
ήταν κάτω από τις ανάγκες που όριζε η ένταση της επίθεσης του συστήματος,
ωστόσο αποτέλεσαν την πρώτη μετά από
χρόνια μαζική δήλωση - αγωνιστική παρουσία των εκπαιδευτικών.
Παρά την έκταση της επίθεσης που βιώσαμε την
περίοδο αυτή, οι ΟΛΜΕ - ΔΟΕ έκαναν τα πάντα για να δείξουν το μέγεθος της
υποταγής τους: Νομιμοποίησαν την επίθεση που ξεδιπλώθηκε μέσω της εξ
αποστάσεως, ανοίγοντας το δρόμο στην άθλια τροπολογία που ψηφίστηκε στις αρχές
Μάη. Έδωσαν, με αυτόν τον τρόπο, το πράσινο φως στην κυβέρνηση να προχωρήσει
μέσα στην καραντίνα τη δημοσιοποίηση του νομοσχεδίου – λαιμητόμου. Ροκάνισαν το
χρόνο, οργανώνοντας γενικές συνελεύσεις (από τις οποίες σε πολλές περιπτώσεις
απείχαν μέχρι και μέλη ΔΣ!) την τελευταία στιγμή, αποπροσανατόλισαν μέσω της
εμμονής τους για το «σύννομο» των κυβερνητικών ρυθμίσεων. Κατέληξαν στη γνωστή
παρωδία της μιας μέρας απεργίας την παραμονή της ψήφισης του νομοσχεδίου. Απέρριψαν
την πρόταση για ΑΠΟΧΗ από τη βαθμολόγηση γραπτών στις πανελλαδικές, μια πρόταση
που θα μπορούσε να αποτελέσει μοχλό μαζικοποίησης συνελεύσεων και διαδηλώσεων
και πίεσης προς την κυβέρνηση. ΔΑΚΕ, ΣΥΝΕΚ/ΕΡΑ, ΠΕΚ/ΔΗΣΥ το μόνο που έκαναν
είναι να κλαίγονται γιατί η κυβέρνηση τους παρέκαμψε ως συνομιλητές της. Και να
προσπαθήσουν να κερδίσουν οι κομματικοί τους φορείς 2% στις δημοσκοπήσεις. Το
ΠΑΜΕ δεν διαχωρίστηκε καθόλου από το μέτωπο αυτό, δείχνοντας ότι είναι σε δεξιό
κατήφορο. Απέδειξε καθαρά ότι δεν έχει σκοπό να πει κανένα «ΟΧΙ» στην επίθεση
του συστήματος και κανένας δεν μπορεί να περιμένει από αυτό ότι έχει σκοπό να
στηρίξει πραγματικές αντιστάσεις ενοχλητικές στο σύστημα. Το σύνολο των δυνάμεων αυτών σαλπίζει εικονικές «κλιμακώσεις» αλλά
δίνει υποταγή.
Να
παλέψουμε! Ο μόνος δρόμος!
Μέσα στο καλοκαίρι πρέπει να ενεργοποιηθούν όλοι οι δίαυλοι ενημέρωσης
για την επίθεση που θα είναι σε εξέλιξη και να γίνει ό,τι είναι δυνατό από
άποψη κινητοποιήσεων. Από την πρώτη μέρα της νέας σχολικής χρονιάς να γίνουν
περιοδείες στα σχολεία ώστε μέσα στο πρώτο δεκαήμερο του Σεπτέμβρη να γίνουν
Γενικές Συνελεύσεις. Αν τα ΔΣ αρνούνται ή καθυστερούν, να γίνουν οι συνελεύσεις
με συλλογή υπογραφών. Σε αυτές να παρθούν αποφάσεις αγώνα και συντονισμού ΕΛΜΕ
και ΣΕΠΕ που θέλουν να οργανώσουν την αντίσταση στην επίθεση του συστήματος,
της κυβέρνησης και όλων των κομμάτων εξουσίας. Αν χρειαστεί κόντρα στην υποταγή
των ΟΛΜΕ-ΔΟΕ, οι οποίες θα επιδιώξουν να φρενάρουν και να καναλιζάρουν σε
άνευρα μονοπάτια κάθε κίνηση.
Με στόχους:
ΑΝΑΤΡΟΠΗ όλου του αντιδραστικού θεσμικού πλαισίου στην εκπαίδευση – ΑΝΑΤΡΟΠΗ του Νόμου 4692 και της τροπολογίας – Να αποσυρθούν τα νέα ωρολόγια προγράμματα-Μονιμοποίηση ΟΛΩΝ των ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΩΝ – Εκπαιδευτικοί – μαθητές – γονείς, παλεύουμε κόντρα στους ταξικούς φραγμούς και την αντιλαϊκή επίθεση, για μόνιμη δουλειά με δικαιώματα για όλους, για το δικαίωμα στις σπουδές για όλα τα παιδιά.
Να μην περάσει το νομοσχέδιο
περιστολής – απαγόρευσης των διαδηλώσεων. Να οργανωθούν διαδηλώσεις σε κάθε
γειτονιά – σε κάθε χώρο δουλειάς κόντρα στο νόμο που θα απαιτεί άδειες και
υπεύθυνους διαδήλωσης! Τα σωματεία να μην ενημερώσουν τα Μητρώα Πραγματικών
Δικαιούχων και να αρνηθούν τον πολιτικό έλεγχο της ζωής τους μέσω του
υποτιθέμενου οικονομικού.
