Πανστρατιά να μην περάσει! Απάντηση με απεργία και διαδηλώσεις
Παρουσιάστηκε το νομοσχέδιο
Χατζηδάκη, επιβεβαιώνοντας όλες τις εκφρασμένες εκτιμήσεις (αλλά και τις
κυβερνητικές διαρροές που κατόπιν η ίδια η κυβέρνηση βάφτιζε fake news!). Ένα νομοσχέδιο που:
-
Απελευθερώνει τις υπερωρίες μέσω της αύξησης του νόμιμου ορίου τους (από 96 στη
βιομηχανία και 120 σε άλλους κλάδους, στις 150 ώρες) και του υποτιθέμενου
συμψηφισμού τους μέσα στο χρόνο. Καταργεί και επισήμως το 8ωρο δηλαδή.
-
Χτυπάει παραπέρα τις συλλογικές συμβάσεις και τη συλλογική διαπραγμάτευση μέσω
της λεγόμενης «ατομικής διαπραγμάτευσης», η οποία στην πράξη δεν είναι παρά
επιβολή της απόφασης τους εργοδότη στον εργαζόμενο.
-
Γενικεύονται οι «εξαιρέσεις» καταπάτησης της κυριακάτικης αργίας.
- Μονιμοποιεί την
τηλε-εργασία, εκμεταλλευόμενη την περίοδο της πανδημίας αλλά και τη σιωπή των
συνδικαλιστικών ηγεσιών όλη αυτήν την περίοδο.
Ολα τα παραπάνω αποτελούν
θεσμική νομιμοποίηση της ήδη άθλιας πραγματικότητας που έχει διαμορφωθεί de facto στις εργασιακές σχέσεις και, άρα, άνοιγμα
του δρόμου για γενίκευση και νέα επιδείνωσή τους. Ταυτόχρονα, η επίθεση στο
συνδικαλισμό έχει χαρακτηριστικά τομής. Συγκεκριμένα:
·
Θεσμοθετείται
η ηλεκτρονική ψηφοφορία για την
πραγματοποίηση απεργίας, όπου είναι απαραίτητη η υπερψήφισή της από το 50%+1
των μελών του Σωματείου. Δικαίωμα απεργίας θα έχουν μόνο τα σωματεία που
ακολουθούν αυτήν την ηλεκτρονική διαδικασία! Όταν οι διάφορες αστικές ηγεσίες
έχουν την διακυβέρνηση με όχι πάνω από το 20% του εκλογικού σώματος. Με τον
τρόπο αυτό, ουσιαστικά, ακυρώνει τις γενικές συνελεύσεις και φακελώνει τους
εργαζόμενους.
·
Θεσμοθετείται
–κατά τη διάρκεια απεργίας- προσωπικό
ασφαλείας, ώστε να καλύπτεται το ένα τρίτο των υπηρεσιών. Η πονηρή
διατύπωση του ποσοστού επί των υπηρεσιών ανοίγει το δρόμο στην τοποθέτηση
προσωπικού ασφαλείας κατά βούληση και χωρίς όριο από τις εργοδοσίες.
·
Ποινικοποιούνται
οι απεργιακές φρουρές αλλά και η απλή
προπαγάνδιση της απεργίας, μέσω της ποινικοποίησης της υποτιθέμενης «άσκησης πίεσης, ακόμα και ψυχολογικής»
στους απεργοσπάστες.
·
Βγαίνει
παράνομη οποιαδήποτε απεργία συνδεθεί με κατάληψη.
·
Τιμωρούνται
τα σωματεία που αρνούνται να εγγραφούν στο Μητρώο
Πραγματικών Δικαιούχων, μέσω της απαγόρευσης διαπραγμάτευσης Συλλογικής
Σύμβασης.
Συνολικά, το εκτρωματικό
νομοσχέδιο Χατζηδάκη επαναφέρει όρους εργασίας και συνδικαλισμού που ανάγονται
στο 1850! Επιδιώκει την πλήρη παράδοση των
εργαζομένων στις ορέξεις των αφεντικών αλλά και στην απαγόρευση κάθε
δυνατότητας των εργαζομένων να παράξουν ένα συνδικαλισμό ταξικό, αγωνιστικό,
ενάντια στους εργοδότες και το αστικό κράτος.
Αξιος ο
μισθός όλων των συνδικαλιστικών ηγεσιών που έφεραν εδώ την κατάσταση. Που
οδήγησαν το συνδικαλιστικό κίνημα στη συνδιαλλαγή με το κεφάλαιο και το κράτος,
που προώθησαν τη λογική της ταξικής «συνεργασίας» (δηλαδή ταξικής υποταγής των
εργαζομένων και της εργατικής τάξης στο κεφάλαιο). Που έφεραν τη διάλυση, την
απομαζικοποίηση των συνδικάτων και την υποταγή.
Αξιος και
ο μισθός όλου του θίασου κυβερνητικών φερέφωνων, «δημοσιογράφων»-παπαγάλων,
«εργατολόγων» (που θα έπρεπε να ονομάζονται εργοδοτολόγοι) και λοιπών ψευτών
που με απόλυτο γκεμπελισμό στηρίζουν την κυβερνητική αντιστροφή της
πραγματικότητας, που περιγράφει αυτή τη συντριβή στοιχειωδών δικαιωμάτων ως
«προστασία της εργασίας»!
Όμως,
διέξοδος ΥΠΑΡΧΕΙ! Και είναι η ιστορικά γνωστή. Αυτή που έφερε νίκες και
δικαιώματα. Αυτή που έκανε τους εργαζόμενους να είναι περήφανοι και να αξιώνουν
μια ζωή με δικαιώματα. Είναι η πεποίθηση ότι μόνο οι ανυποχώρητοι και επίμονοι
αγώνες είναι αυτοί που μπορούν να διεκδικήσουν μια τέτοια ζωή. Είναι η ΟΡΓΑΝΩΣΗ
και Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ.
ü Να μην περάσει η ιστορική οπισθοδρόμηση του νομοσχεδίου
Χατζηδάκη!
ü Να οργανωθεί η αντίσταση σε κάθε χώρο δουλειάς!
ü Μαζικός αγώνας για ζωή και δουλειά με δικαιώματα!
ü Κάτω τα χέρια από το πενθήμερο – οκτάωρο. Ούτε σπαστά ούτε
ελαστικά, σταθερό ωράριο – μόνιμη δουλειά.
ü Κάτω τα χέρια από τα σωματεία – Συνδικαλισμός ταξικός,
αγωνιστικός ανεξάρτητος από το κράτος και την εργοδοσία.
