Όσο
και αν προσπαθήσουν – η αγανάκτηση θα μεγαλώνει
Ο αγώνας θα συνεχιστεί
Το έγκλημα στα Τέμπη δημιούργησε
πρόβλημα στο σύστημα και την κυβέρνησή του, μιας και ο λαός μαζικά απέργησε και
κατέβηκε στις διαδηλώσεις σε κάθε σημείο της χώρας και για πολλές μέρες. Η
συνεχώς λοιδορούμενη απεργία απέδειξε ότι είναι ένα βασικό μέσο πάλης που
συγκροτεί τους εργαζόμενους, αποτελεί το βασικό μηχανισμό δημιουργίας μαζικών
διαδηλώσεων, ενοχλεί το σύστημα.
Λυτοί και δεμένοι έχουν
επιστρατευτεί για να μαζευτεί ο λαός από τους δρόμους. Τα αστικά Μέσα Μαζικής
Εξαπάτησης έχουν επιστρατευτεί, με διάφορες βοήθειες από όλες τις δυνάμεις της
κοινοβουλευτικής «πάλης» αλλά και από τις συνδικαλιστικές ηγεσίες. Για να
μαζευτεί ο λαός πολιτικά, ψάχνοντας είτε πόσοι… σταθμάρχες και μηχανοδηγοί
είναι ένοχοι ή «ανεκπαίδευτοι» είτε περιμένοντας τις εκλογές για να ψηφίσει τον
καλύτερο καταγγέλλοντα. Για να μαζευτεί οργανωτικά, παρακολουθώντας το σφύριγμα
λήξης των απεργιών και των κινητοποιήσεων από Συνομοσπονδίες και Ομοσπονδίες.
Το έγκλημα στα Τέμπη δεν
τιμωρείται στα αστικά Δικαστήρια ούτε στις κάλπες. Γιατί ένοχη είναι η ίδια η
άρχουσα τάξη της χώρας, η οποία δεν είναι τίποτα άλλο από μία παρασιτική, κερδοσκοπική και επικίνδυνη για το λαό
παρέα. Όπως ένοχοι είναι και τα ιμπεριαλιστικά αφεντικά της που ρημάζουν τις
πηγές πλούτου της χώρας αλλά και τον λαό. Η αστική τάξη, το κράτος, το κεφάλαιο
και οι ιμπεριαλιστές τιμωρούνται στους δρόμους από τις λαϊκές κινητοποιήσεις
που διεκδικούν δουλειά, μεταφορές, περίθαλψη, σπουδές, ελευθερίες, μια ζωή με
δικαιώματα.
Σε συνθήκες
στριμώγματος του συστήματος και της κυβέρνησης, το πιο λογικό είναι τα
συνδικάτα να εντείνουν τις πιέσεις τους, να κλιμακώσουν τις κινητοποιήσεις
τους. Αυτό που τελικά γίνεται είναι οι ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ να νιώθουν ότι βγήκαν από
τη βαριά υποχρέωση, οι ΟΛΜΕ – ΔΟΕ να μην έχουν αποφασίσει κανένα βήμα αγώνα. Σε
μια στιγμή που η κυβέρνηση προωθεί με ταχύτητα την αξιολόγηση και εφάρμοσε (με
μαζική αποχή, ευτυχώς, χωρίς καμία στήριξη από τις ηγεσίες) το αίσχος της
εισαγωγικής συμμόρφωσης.
ΟΛΜΕ και ΔΟΕ αφήνουν
την απεργία – αποχή στον αυτόματο, δεν οργανώνουν κανένα βήμα αγώνα, δεν
προετοιμάζουν απεργιακές επιτροπές και απεργιακά ταμεία για να υπηρετήσουν τον
αγώνα που πρέπει να δοθεί. Δεν παλεύουν για αυξήσεις, δεν έβγαλαν καμία
κατεύθυνση αντίστασης στην εισαγωγική επιμόρφωση, δεν έβγαλαν άχνα για το
αίσχος του webex, που έχει, πλέον, γίνει ο
πρώτος εσωτερικός μηχανισμός καταστολής των μαθητικών κινητοποιήσεων και
απεργοσπαστικού εκβιασμού των εκπαιδευτικών. Κατά τα άλλα, ετοιμάζονται να
δηλητηριάσουν το διάλογο στον κλάδο με το αντιδραστικό και επικίνδυνο στόχο της
λεγόμενης Κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (μόνιμο αίτημα της ΔΑΚΕ μέσω
του «εκπαιδευτικού μισθολογίου»).
Κόντρα στην υποχώρηση
των αγώνων, κόντρα στην ψυχολογία ήττας και ανημπόριας που τρέφουν οι
συνδικαλιστικές ηγεσίες, θα συμβάλουμε σε κάθε μορφή οργάνωσης των
εκπαιδευτικών σε επιτροπές αγώνα, στην απαραίτητη και κρίσιμη ανάγκη
πραγματοποίησης μαζικών γενικών συνελεύσεων με αγωνιστικές αποφάσεις, σε
συντονισμό δράσης (και όχι αδράνειας) πρωτοβάθμιων σωματείων.
Ø Ασφαλείς και φτηνές για το λαό συγκοινωνίες. Ασφαλές εργασιακό περιβάλλον
για όλους τους εργαζόμενους. Δωρεάν πλήρης περίθαλψη για όλο το λαό!
Ø Ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις, τη συρρίκνωση του προσωπικού και τη
μετάθεση των ευθυνών στους εργαζόμενους. Για μόνιμες μαζικές προσλήψεις
εργαζομένων.
Ø Κάτω οι νόμοι της αξιολόγησης! Άμεση
και χωρίς όρους μονιμοποίηση των νεοδιόριστων.
Ø Πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς!
Ø Κατάργηση του αίσχους της επιμόρφωσης/συμμόρφωσης.
Ø Κατάργηση του αίσχους του webex. Κάτω τα χέρια από τις μαθητικές κινητοποιήσεις!
Οργανώνουμε την επόμενη απεργιακή κινητοποίηση – στηρίζουμε την απεργία /
αποχή – καλούμε ΕΛΜΕ και ΣΕΠΕ να οργανώσουν μία μέρα κινητοποιήσεων σε όλη τη
χώρα.
