Ούτε δηλώσεις, ούτε εναλλακτικά πρακτικά, ούτε παύλες
Η διαδικασία «έκφρασης γνώμης» του Συλλόγου Διδασκόντων για την επιλογή Διευθυντών σχολείων δεν είναι καν ψευδεπίγραφα δημοκρατική. Αποτελεί μια επιθετική, αντιδραστική κίνηση του συστήματος και της κυβέρνησής του με διπλό στόχο:
Ø Το σφίξιμο της αξιολογικής περικύκλωσης του κλάδου, ο οποίος πλέον θα «είναι λογικό να αξιολογηθεί αφού αξιολογεί».
Ø Την στήριξη της κυβερνητικής προπαγάνδας περί «κλίματος ησυχίας και ηρεμίας» στα σχολεία.
Και όλα αυτά μέσα στο πλαίσιο της κόλασης των μνημονίων, της φτώχειας και της ανεργίας, της διάλυσης εργασιακών δικαιωμάτων, της έντασης των ταξικών φραγμών για τους μαθητές, των συγχωνεύσεων σχολείων, ειδικοτήτων και τομέων που δημιουργούν νέους πλεονάζοντες εκπαιδευτικούς και οδηγούν στην απόλυση χιλιάδες αναπληρωτές. Δεν είναι τυχαία η στάση της κυβερνητικής ΣΥΝΕΚ/ΕΡΑ και της ΔΑΚΕ.
Οι αιτιάσεις ότι ο κλάδος πρέπει να μπει στο παιχνίδι για να βάλει το λιθαράκι του μπας και μερικά σχολεία γλιτώσουν από ολότελα αντιδραστικούς διευθυντές, βλέπουν το δέντρο αλλά χάνουν το δάσος της αξιολόγησης και της αντιλαϊκής πολιτικής που θα οδηγήσει σε ακόμα πιο βαρύ κλίμα σε όλα τα σχολεία.
Απέναντι σε αυτήν την κατάσταση, μόνη επιλογή είναι ένα μεγάλο και καθαρό ΟΧΙ στην κοροϊδία και η καθαρή ΑΠΟΧΗ από τη διαδικασία.
Ενώ τα πράγματα είναι φως – φανάρι, ενώ οι ηγεσίες της ΑΔΕΔΥ και αρκετών σωματείων κινήθηκαν αρχικά στην παραπάνω κατεύθυνση της ΑΠΟΧΗΣ, τις τελευταίες μέρες άρχισαν τα «ίσως»,τα «ναι μεν αλλά», οι δισταγμοί, οι ελιγμοί και οι υποχωρήσεις. Άλλοι εισάγουν την καινοτομία να υπογράψουν δήλωση αποχής από τη διαδικασία οι συνάδελφοι που θα απέχουν (σκέφτεστε σε κάθε απεργία να μας βάζουν να υπογράφουμε δήλωση ότι απεργούμε;), άλλοι συντάσσουν εναλλακτικά πρακτικά (συμμετέχουμε για να κάνουμε πρακτικό ότι απέχουμε;!) και γενικά δεν θέλουμε να φανταστούμε τι άλλο σουρεαλιστικό θα σκεφτούν οι ηγεσίες μας…
Η πανσπερμία στάσεων «ΑΠΟΧΗΣ μέσω μισοΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ» που γίνεται στο όνομα του να εκφραστούν περισσότεροι συνάδελφοι ενάντια στην αξιολόγηση δρα υπονομευτικά και διαβρωτικά στην ΑΠΟΧΗκαι στην πραγματικότητα (όπως όλες οι μεσοβέζικες και «ντροπαλές» στάσεις) σπρώχνει τους συναδέλφους στην αγκαλιά της αξιολογικής διαδικασίας και της κυβέρνησης. Και σίγουρα εκφράζει τους πραγματικούς δισταγμούς των εμπνευστών αυτών των στάσεων που δε διανοούνται ότι το συνδικαλιστικό κίνημα δρα έξω από τους θεσμούς και όχι σε συνεργασία μαζί τους. Εκφράζει τη συμβιβαστική γραμμή των παρατάξεων που εμπνεύστηκαν αυτές τις ανοησίες.
Ακόμα πιο προκλητική η γραμμή «οι αιρετοί συμμετέχουν στη διαδικασία και την ώρα της βαθμολογίας βάζουν παύλα» αλλά και εκείνη σύμφωνα με την οποία αξιολογούν αρνητικά τους συνδικαλιστικά κακούς διευθυντές! Και τι είναι οι αιρετοί; Είναι κάποιοι προνομιούχοι του κλάδου οι οποίοι καλούνται να έχουν διαφορετική στάση από τους άλλους συναδέλφους;Και τι θα ελέγξουν εκεί; Αν και πόσο σωστά εφαρμόζεται η… κατάπτυστη διαδικασία;Και το χειρότερο: Αυτή η γραμμή ανοίγει την πόρτα σε απομαζικοποίηση της αποχής αφού με την ίδια λογική μπορούν οι συνάδελφοι να είναι στη διαδικασία και όποιος θέλει να βάζει παύλες!
Όλα βέβαια μπορούν να είναι πιο εύκολα. Τα σωματεία να κηρύξουν στάσεις εργασίας την ώρα σύγκλησης του συλλόγου για να δυναμώσουν πολιτικά και οργανωτικά την γραμμή της αντίθεσης στην αξιολογική κυβερνητική φιέστα. Σε κάθε περίπτωση όμως (είτε κηρυχτούν στάσεις εργασίας είτε όχι):
Πριν την έναρξη της συνεδρίασης του συλλόγου δηλώνουμε ότι συμμετέχουμε στην απεργία – αποχή που έχουν κηρύξει τα σωματεία και στις στάσεις όπου έχουν κηρυχτεί και αποχωρούμε από το σύλλογο. Δεν αξιολογούμε, δεν είμαστε παρόντες, δεν υπογράφουμε δηλώσεις ότι απέχουμε, δεν υπογράφουμε «εναλλακτικά» πρακτικά, δεν βάζουμε παύλες, δε συμμετέχουμε ούτε άμεσα ούτε έμμεσα.
